Op het eerste honk is Miguel Cabrera opzichtig aan het over-acten. Met gekke gelaatstrekken probeert hij in de eerste inning van game 3 duidelijk te maken dat hij echt iets wil. De druk staat vol op zijn ploeg. Hij wil het toonbeeld zijn van de wederopstanding van de Tigers. Met één uit en Austin Jackson op het tweede honk laat Prince Fielder zich opnieuw in een dubbelspel lokken. Einde inning.
En zo verliep ongeveer de hele World Series voor de vooraf toch tot favoriet gebombardeerde Detroit. Maar in de Amerikaanse autostad zijn ze niet alleen op zoek naar een injectie van de vierwielerindustrie, maar sinds woensdag 24 oktober ook naar de slagkracht van de plaatselijke honkbaltrots.
Achternaam
Het meest klinkende voorbeeld van de no-show is de al genoemde Prince Fielder. Hij vormt samen met Cabrera misschien wel het meest gevreesde 3-4 duo van de MLB. Flauw gezegd, zegt zijn achternaam in deze kwestie alles. Hoe dan ook; Detroit heeft geen dikke 200 miljoen plus voor 9 jaar neergelegd voor hem om dan in de eindreeks te komen tot één honkslag, geen enkel binnen geslagen punt en een slaggemiddelde van .071! Dat is ’n een clean-uphitter om van te janken.
De eerste honkman is de meest opvallende faler, maar eigenlijk geldt dat voor de complete slagploeg. Op Delmon Young (.357) en Omar Infante (.333) na dan. Als je de cijfers opsomt van de vier potjes tegen de San Francisco Giants dan weet je direct genoeg. Detroit kwam niet verder dan 20 hits, waarvan 3 homeruns, noteerde 34 strike-outs en onder het staatje left on base kan het getal 45 worden geplakt. Ouch!
Nieuwe Yankees
De Tigers zijn de New York Yankees van de World Series. Blijkbaar is een groot deel van het team van Jim Leyland op vakantie gegaan na de eclatante 4-0 in de American League Championship Series. Als Detroit een run produceerde dan was de overwinning wel zo’n beetje binnen, aangezien de ‘Bronx Bombers’ alleen aan luchtswings deden. In de finale is het Detroit gelukt om zowaar een nog slechter slaggemiddelde te ‘scoren’ dan de .188 van Joe Girardi en zijn spelers: .181!!!
Uiteraard props aan de uitstekende pitching van de Giants, maar wie amper op de honken komt, de power hitting stokt, wint nooit een wedstrijd. Dat is ook precies wat gebeurde. Leyland heeft vertrouwen gehouden in z’n slagmensen. Hij verplaatste Infante nog wel ‘ns in de line-up, maar dat is ’t dan wel zo’n beetje qua probeersels. Aan de andere kant als er niemand een deuk in ’n pakje boter slaat – op Young, Infante na en in mindere mate Cabrera en Jackson met .231 – dan is er ook geen beginnen aan. Gezocht dus Tigers hitting.
Foto: Getty Images
Reacties