SportAm’s Contender Watch – Miami Heat

Door

Het is nog een lang seizoen, maar we weten nu al dat er in het oosten en westen vier grote favorieten zijn die strijden om de titel. De regerend kampioen Miami Heat en de grote rivaal Boston Celtics in het oosten en verliezend NBA-finalist Oklahoma City Thunder en Los Angeles Lakers (ja, de Lakers) in het westen (sorry San Antonio). Elke week zullen we een van deze vier teams doorlichten om te kijken hoe ze het doen en wat de opvallende storylines zijn. Week 1: Miami Heat.

Resultaat: 5-1 (4 thuis, 2 uit), 2e in Eastern Conference

Topscorer: LeBron James, 22.3 punten

Rebounds: LeBron James, 10 rebounds

Assists: LeBron James, 6.2 assists

Steals: Mario Chalmers, 1.8 steals

Blocks: Dwyane Wade, 1.4 blocks

——————–

Het Ray Allen Effect I (off-the-ball)

Het Ray Allen Effect II (on-the-ball)

——————–

Change has come

In het derde seizoen van Het Grote Hoeveel Titels Gaan We Naar Florida Halen-Project is er weer een hoop veranderd bij Miami Heat. Het eerste seizoen was vooral het jaar van de driepunters, iso-plays en jump shots van James en Wade. Het tweede jaar kwam er meer lijn in te zitten, het zogenaamde space-and-pace-systeem deed zijn intrede. Het was een mooi principe, maar halverwege het seizoen was die space er nog wel, maar pace veel minder. Uiteindelijk was het LeBron die zichzelf herontdekte en de Heat naar de titel leidde.

Nu het derde jaar. Wat gaandeweg de play-offs van vorig jaar al duidelijk werd, wordt nu letterlijk in praktijk gebracht. Twee seizoenen lang had Miami te maken met een gebrek aan kwaliteit op de center positie. Het conventionele basketball vereiste een grote man onder de basket en de Heat had die niet. Althans dat was de redenatie. Een rits aan centers passeerden de revue, maar geen voldeed. Dit jaar heeft Miami simpel besloten om zonder center te gaan spelen. Op het roster staan weliswaar nog twee centers in Joel Anthony en Josh Harrellson, maar die kwamen gezamenlijk welgeteld 22 minuten in actie. Te verwaarlozen dus. Nee, het roer is definitief om.

Getuige ook de uitspraak van coach Erik Spoelstra voor aanvang van het seizoen. “Mijn grootste fout als coach was dat ik LeBron in een hokje heb gestopt. Dat had ik nooit moeten doen.” Met dat hij LeBron alle ruimte geeft om zich te ontwikkelen tot de beste aller tijden, heeft hij ook het systeem uit het hokje gehaald. Met de geraffineerde Pat Riley op de achtergrond is de positieloze aanval bedacht. Een soort van Ajax-systeem zoals Louis van Gaal dat deed in 1995: iedereen moet elkaars positie over kunnen nemen en we tikken, passen in dit geval, de bal net zo lang in hoog tempo rond tot we de opening hebben gevonden. In de volgende video kun je zien hoe dat eruit ziet als het goed wordt uitgevoerd.

Chalmers naar Battier. Die trekt twee verdedigers naar zich toe met de dreiging van een driepunter. Pass naar LeBron, die trekt twee verdedigers naar zich toe met de drive. De weak side heeft nu Bosh en Wade tegen slechts één verdediger. James passt de bal naar Bosh, die de bal nonchalant achter de rug om naar Wade speelt. Open driepunter, bingo. (Miami is dit seizoen een top 3-team als het gaat om het geven van de assist. Ruim 62% van de scores volgt op een assist. Vorig jaar eindigden de Heat 23e in deze categorie met een assist op 52% van de scores.)

Nog een grote verandering is een gevolg van de keuze van Spoelstra om niet meer met een conventionele center te spelen. Deze keuze houdt in dat Chris Bosh (over wie later meer) nu op de 5-positie speelt en LeBron op de 4-positie als power forward. Zoals je in bovenstaande afbeelding kunt zien, stond Bosh vorig seizoen op de 4 en LeBron op de 3-positie als small forward. De plek van Dwyane Wade is niet veranderd.

Buiten het feit dat de Heat in de eerste duels van het seizoen een belachelijk hoog percentage van hun schoten raken, valt op dat de rolverdeling binnen het team compleet is veranderd. De point guard (Chalmers en Norris Cole) neemt dit seizoen veel minder schoten en de small forward (Battier) ook. Daar is een heel eenvoudige reden voor: op die posities staan de minst getalenteerde spelers. Niet onverwachts worden de meeste schoten genomen door James, Wade, Bosh & Allen. Ruim 65 procent. Met Rashard Lewis, de nummer vijf op de lijst van meeste schoten, erbij 75 procent. En wat blijkt? Alle vijf schieten meer dan vijftig procent raak.

De shooting guard neemt dankzij de toevoeging van Allen, de vervanger als Wade op de bank zit, meer schoten en ongelooflijk efficiënt. Allen schiet bijna 60 procent (!) raak (lees hier waarom). Het feit dat LeBron en Bosh van positie zijn veranderd heeft echter niet tot gevolg gehad dat ze meer schoten nemen. James neemt dit seizoen met iets meer dan 15 schoten zelfs het minste aantal in zijn loopbaan, Lewis is verantwoordelijk voor de andere ruim zes schoten. En ook Bosh zit met 14 schoten iets onder zijn gemiddelde. Hier neemt Haslem, die niet toevallig ook vijftig procent van zijn schoten maakt, de rest op zich.

De conclusie: de aanval van Miami is veel beter geworden. Op de posities van waar gescoord moet worden, lukt het de Heat om goede looks te krijgen -met dank aan het hogere aantal assists dit seizoen- waardoor een hoger percentage van de schoten binnenvalt. Als LeBron James gemiddeld ruim drie schoten minder neemt dan in de rest van zijn tijd in Miami en dat een positief effect heeft op het team, dan kun je concluderen dat dit Miami-team Heel Erg Goed is.

——————–

Some <3  for Chris Bosh

Vanaf dag één dat Chris Bosh de overstap maakte naar Miami Heat is hij al het onderwerp van spot. Hij was tenslotte toch het derde wiel aan de wagen. Alle aandacht ging uit naar LeBron James en Dwyane Wade en Bosh hing er maar een beetje bij. Zoekende naar zijn rol in het geheel. Hij moest zich altijd verantwoorden voor zijn mindere prestaties en de media probeerde de voormalige superster van Toronto Raptors bijna een minderwaardigheidscomplex aan te praten. Bosh accepteerde het allemaal gelaten, liet af en toe zijn emoties zien op het veld en vroeg heel af en toe om meer aandacht.

Het heeft relatief lang geduurd, maar het is tijd om wat liefde te tonen voor Chris Bosh. Want Bosh is dit seizoen uitstekend begonnen. LeBron liet vorige week al weten dat het team Bosh vanaf het eerste moment meer bij het spel wil betrekken, en hij en zijn teamgenoten hebben woord gehouden. Naast het feit CB effectiever is dan voorheen, scoort Miami met hem op het veld tien punten meer dan de tegenstanders. Vorig seizoen had de Heat met Bosh op het veld een plus van zes punten. En met zijn 40 punten tegen Denver Nuggets overschreed hij de 40-punten grens voor de eerste keer in Heat-tenue.

——————–

Belangrijke data

In de komende vier weken spelen de Heat zes uitwedstrijden (Grizzlies, Rockets, Clippers, Nuggets, Suns en Wizards) en vijf thuisduels (Bucks, Cavaliers, Spurs, Nets en Knicks). Als je tijd hebt, kijk dan komende maandag als Heat op bezoek gaat bij James Harden en de Rockets, 29 november als de Spurs op visite komen in Miami en 6 december wanneer de Heat revanche willen nemen op de Knicks na de ruime nederlaag eerder in New York.

Ook leuk om te lezen