Laten we beginnen met het goede nieuws. In 2019 wonnen de Cincinnati Reds voor het eerst in vijf jaar weer eens meer dan 70 wedstrijden. De troepen van manager David Bell stapten 75 keer als winnaar van het veld en de snelle rekenaars weten dan al dat daar 87 nederlagen tegenover stonden. Het leverde de Reds een vierde plek op in de NL Central. De achterstand op de divisiewinnaar uit St. Louis bedroeg 16 wedstrijden. Om nog maar even in het positieve te blijven hangen: dat is toch heel wat beter dan de 28.5 wedstrijden een jaar eerder.
Na 162 wedstrijden hadden de Reds vorig seizoen 701 runs gescoord. Met dat aantal hielden ze nog zes teams onder zich en waren ze ook ver verwijderd van het gemiddelde in de MLB. Dat lag op 782 runs. Met 227 homeruns waren ze een echte middenmoter. Eugenio Suarez nam de meeste dingers voor zijn rekening. De inmiddels 28-jarige derdehonkman was met 49 homeruns een plaag voor de vijandelijke pitchers. Scooter Gennett was dat in 2017 (27 HR, 97 RBIs) en 2018 (23 HR, 92 RBIs) ook wel, maar van hem nam Cincy vorig seizoen afscheid. De man die op 6 juni 2017 namens de Reds nog vier homeruns in één wedstrijd sloeg, staat tegenwoordig op de loonlijst van de Giants.
AANVALLENDE VERSTERKINGEN
Suarez zal dit off-season met bovengemiddelde belangstelling hebben gevolgd. Ze zaten deze winter namelijk bepaald niet stil in Cincinnati. Om over wat meer slagkracht te beschikken, werden Nick Castellanos en Mike Moustakas aangetrokken. Castellanos is de laatste jaren goed voor zeker 20 homeruns en Moustakas doet het vaak nog beter. De infielder timmerde de laatste drie seizoenen in totaal de bal 101 keer het stadion uit. De druk op de schouders van Eugenio Suarez wordt daarmee wat verlicht.
Sinds diens komst naar het Great American Ballpark in 2015 vertoont zijn productie een stijgende lijn. De infielder ging van 26 homeruns in 2017 naar 34 een jaar later, om in 2019 op 49 uit te komen. Defensief moet het nog wel een paar tandjes beter. Suarez kreeg vorig seizoen 17 errors achter z’n naam. Door zijn aanwezigheid komt aanwinst Moustakas op het tweede honk terecht. In het shirt van de Brewers maakte Moustakas vorig seizoen al kennis met deze positie, dus helemaal nieuw is het niet voor hem.
Hoewel Freddy Galvis vorig seizoen al 32 wedstrijden voor de Reds speelde, is ook hij een relatief nieuw gezicht in de line-up. De kortestop neemt het stokje over van Jose Iglesias, die Cincinnati na één seizoen alweer verlaat. Galvis timmerde de bal in 2019 weliswaar 23 keer het park uit, maar aan slag zal hij niet voor veel dreiging zorgen. Als kortestop noteert hij na acht seizoenen in de majors een fielding percentage van .985, dus daar kunnen de Reds wel op bouwen. Dat geldt ook wel voor Joey Votto. De veteraan is niet meer de slagman van weleer, maar op het eerste honk wel een betrouwbare kracht.
MEER VERS BLOED
Nick Castellanos moet voor wat meer slagkracht vanuit het outfield zorgen, maar zijn defensieve kwaliteiten houden niet over. De Reds hebben echter een manier gevonden in de hoop dit te compenseren. Shogo Akiyama zette in de winter zijn krabbel onder een contract dat hem de komende drie seizoenen speler van de Reds maakt. Akiyama gaat als 31-jarige zijn debuut maken in de majors en kan uit de voeten op alle posities in het outfield. In zijn vaderland was de Japanner goed voor zes Gold Gloves. Of Akiyama zijn opwachting mag maken in de starting line-up hangt af van Nick Senzel. De 24-jarige outfielder debuteerde vorig jaar in de majors en wordt nog altijd gezien als een groot talent. In september is hij echter geopereerd aan zijn schouder en de vraag is of Senzel (.256 BA) helemaal topfit is voor Opening Day.
Okselfris is ook Jesse Winker niet. De beoogde leftfielder werd vorig seizoen al geplaagd door een rugblessure, maar lijkt daarvan hersteld. Tijdens Spring Training werd hij geraakt op zijn pols. Dit lijkt niet al te ernstig, waardoor Winker de concurrentie aan kan gaan met Aristides Aquino. In 205 at-bats joeg de 25-jarige speler uit de Dominicaanse Republiek de bal 19 keer het stadion uit in 2019. Aquino koppelde hier een slaggemiddelde van .259 aan vast. Het belooft een interessante strijd te worden in Cincinnati. Alleen Castellanos lijkt zeker van een plek in het outfield. David Bell zal keuzes moeten maken om de overige posities in te vullen.
DRIEKOPPIG MONSTER?
Hier komen we aan bij een sterk punt van de Reds. Vorig seizoen noteerden de starters een gemiddeld ERA van 4.12 en hielden ze hun tegenstanders op een .235 BAA. Daar voegden ze dan ook nog eens 952 K’s aan toe. Daarmee dook Cincy in al deze lijstjes op bij de beste tien in de MLB. Helemaal toevallig is dit natuurlijk niet. In Luis Castillo hadden ze een starter die tot 15 wins en een 3.40 ERA kwam. Met een ERA van 2.87 en 11 overwinningen deed Sonny Gray weer denken aan de pitcher die een paar jaar geleden furore maakte bij de Oakland A’s. Eind juli werd ook Trevor Bauer nog aan dit gezelschap toegevoegd. Hoewel hij met een 6.36 ERA geen gelukkige eerste maanden kende, zal hij nu wat meer gesetteld zijn en mogen de Reds in 2020 een betere versie verwachten.
Achter dit drietal heeft Cincinnati de komende twee jaar ook de beschikking over Wade Miley. In 2012 eindigde de starter, toen nog in dienst van de Diamondbacks, als tweede in de verkiezing voor Rookie of the Year. Miley moest alleen ene Bryce Harper voor zich dulden. Met een ERA van 3.33 was dat ook meteen één van z’n beste jaren in de MLB. Twee jaar geleden dook hij er in Milwaukee nog onder (2.57), maar speelde hij ook maar 16 wedstrijden. Vorig jaar in Houston deed Miley het lang prima, maar een 16.68 ERA in september veranderde alles. Anthony DeSclafani zal deze sterke rotation compleet maken.
[ninja_tables id=”245335″]
INTERESSANTE BULLPEN
In de bullpen van de Reds komen we wat interessante namen tegen. Raisel Iglesias zal best tevreden zijn over zijn aantal saves (34), maar voor Iggy houdt het daar ook wel op. De closer zag zijn ERA stijgen van 2.38 naar 4.16. Alleen in 2015, z’n debuutjaar, zat hij daar in de buurt. Toen deed Iglesias nog dienst als starter voor de Reds. Om het allemaal nog wat erger te maken, kreeg Iglesias ook nog 12 losses achter zijn naam. Daarbij moet dan wel worden aangetekend dat David Bell hem niet slechts als closer gebruikte. Voor het geval deze neerwaartse spiraal doorzet, hebben de Reds alvast maatregelen genomen. Pedro Strop werd voor één seizoen vastgelegd en de reliever met Nederlandse roots deed al eerder dienst als closer. Hij zal zich willen revancheren voor een matig jaar bij de Cubs waar hij een ERA van 4.97 noteerde.
Amir Garrett liet vorig jaar zijn handen spreken, maar niet altijd op de manier zoals zijn broodheer het graag zou zien. De reliever kreeg een schorsing van acht wedstrijden aan zijn broek nadat hij op de vuist ging met de Pittsburgh Pirates. Door deze fratsen zou je bijna vergeten dat Garrett het voor de ASG gewoon uitstekend deed. In 42 wedstrijden tekende hij voor een 1.70 ERA. Na de All-Star Game liep dit op naar 6.16. Zijn bijdrage bleef, mede door blessureleed, beperkt tot 27 duels. Alleskunner Michael Lorenzen zal ook dienst doen als reliever. Met 2.92 ERA was hij in 2019 de beste reliever en hij lijkt een zekerheidje voor de late innings. Mocht de nood aan de man zijn, dan kan manager Bell ook nog overwegen Lorenzen in het outfield te plaatsen. Daar kan hij ook prima uit de voeten.
CONCLUSIE
De Reds stonden voor het laatst in 2013 in de play-offs en toen hield het avontuur na de verloren WCG tegen de Pirates alweer op. Aan die droogte moet dit jaar een einde komen en dus legde Nick Krall al zijn troeven op tafel. De general manager gaf zijn team meer slagkracht en versterkte de starting rotation met Wade Miley. Of dit genoeg is om het gat te dichten met de Cardinals, de Brewers en de Cubs is zeer de vraag. De kans is groot dat de Reds ook dit jaar weer na 162 wedstrijden klaar zijn, maar de bedoelingen zijn in elk geval goed.
Coverfoto: Jamie Sabau/Getty Images
Reacties