Thuis in het eigen Sun Life Stadium ontvingen de Miami Dolphins (2-2) de Green Bay Packers (3-2). Een interessante ontmoeting waarbij het voor beide teams al een beetje op make or break leek. Verliezen betekend voor beide teams dat er voor de rest van het seizoen geen enkele steek meer gevallen mag laten worden. En dat besef leek bij de Dolphins het meest door te dringen. Met minder dan twee minuten en één seconde op de klok was de stand 20-24 in Dolphins’ voordeel. Maar dan is er altijd Rodgers nog. Met een 11-play, 60-yard drive vond hij bij het sluiten van de markt tight end Andrew Quarless. En dus winnen de Packers: 27-24.
Zure druiven voor Miami dus, maar zoete appels voor Green Bay. Aaron Rodgers liet vanavond nog maar eens zien waarom hij al een Super Bowl ring in de kast heeft liggen. Wanneer de nood het hoogst is, komt het beste (spel) in hem naar boven. En deze overwinning was ook broodnodig.
Wat Miami zich overigens wel mag verwijten, is slecht clock management. Door te weinig met de bal te rennen, bleef er teveel tijd op de klok voor Rodgers’ huzarenstuk.
Playtime
Aaron Rodgers had er zin in vanavond en bij het ingaan van halftime leidde zijn ploeg met 10-3. In het eerste kwart ving Jordy Nelson een 9-yard pass voor de eerste touchdown. Kickers Sturgis (48 yards) en Crosby (43 yards) voegde er allebei nog een field goal aan toe.
In het derde kwart begon Ryan Tannehill eindelijk zijn draai te vinden. Met een 11-yard touchdown pass gevangen door Jarvis Landry kwamen de Dolphins op gelijke hoogte. Niet veel later echter, vond Rodgers receiver Randall Cobb met een 5-yard pass voor wederom een touchdown: 17-10.
Het venijn zat hem echter in de staart. In het vierde kwart gingen alle remmen los bij de Dolphins en de Packers verkrampten. Met twee touchdowns – een 5-yard run van Lamar Miller en een 5-yard pass op Mike Wallace – stond de thuisploeg ineens met 24-17 voor. Hoewel Rodgers nog van alles probeerde leek het enkel bij een field goal te blijven. Tot die laatste drive van de wedstrijd dus.
Tien uit drie
In zijn laatste drie wedstrijden noteerde Aaron Rodgers liefs tien touchdown passes en dan zegt niet alleen iets over zijn kwaliteiten, maar ook over de uitstekende vorm waarin hij verkeerd. Rodgers weet zijn receivers steeds makkelijker te vinden en de Packers lijken de juiste vorm te hebben gevonden om er een mooi seizoen van te maken.
Door zijn winnende drive van vanavond gaat Rodgers wel met een nieuwe bijnaam door het leven: one minute man. Het is voor hem te hopen dat zijn vrouw dit niet kan bevestigen.
4-2
Met de overwinning kunnen de Packers weer thuiskomen. De ploeg heeft zijn karakter niet verloren en tegen de stugge Dolphins lukte het uiteindelijk toch om de overwinning binnen te slepen. Gezien het lakse spel dat de Packers zo nu en dan laten zien, kan het bijna niet anders of we gaan meer van dit soort spectaculaire comebacks zien. Of hebben de Packers hun lesje geleerd en blijven ze nu eindelijk eens een volledige wedstrijd bij de les?
Volgende week ontvangen de Packers in eigen huis de Carolina Panthers, een zeer aanvallend ingesteld team. Winnen ze die, dan is Green Bay helemaal terug.
Foto’s: Getty Images
Tsja, als je maar één helft echt speelt, dan moet je je niet verbazen dat je aan het einde met lege handen staat. Want wat de Dolphins op Offense in de eerste helft lieten zien sloeg echt he-le-maal nergens op.
Na de wedstrijd beklaagden diverse spelers over de taktiek van de coaches in deze wedstrijd. Zo stond op de winning play Philip Wheeler man to man te verdedigen tegen die TE die de pass ving. En als Wheeler in één ding heel erg slecht is, dan is het wel pass coverage. Die had daar dus helemaal niet mogen staan. (Als je het mij vraagt zou hij trouwens helemaal niet meer aan spelen toekomen).
Comments are closed.