Over Richard Sherman kunnen boeken vol geschreven worden. Chris Tucker (Rush Hour-films) is met zijn praatjes maar een kleine jongen in vergelijking met de Shermanator. De LOB’er is een cornerback uit de buitencategorie, die zijn praatjes vaker dan niet waar weet te maken.
Michael Crabtree vindt hij een ‘sorry-ass receiver’ en op Tom Brady’s tip om na de wedstrijd even naar hem toe te komen, hoefde hij ook niet lang na te denken. Brady vertelde en passant tegen Sherman dat hij hem met al zijn praatjes maar even moest komen opzoeken, als de Patriots gewonnen hadden natuurlijk. Want Brady gaat nooit uit van verliezen.
Een vete geboren
We noteren 14 oktober 2012, wanneer Tom Brady op bezoek gaat bij Sherman en zijn Seahawks. Brady staat te gooien als nooit te voren, maar ziet zijn bal onderschept door Sherman. Ondanks dat lijkt er geen vuiltje aan de lucht. Tot diep in het vierde kwart leiden de Pats, maar kunnen die voorsprong door goed verdedigend werk van de Seahawks niet over de streep trekken. Wilson laat dan nog maar eens zijn arm zwaaien met een paar diepteballen. De Hawks verslaan Brady & co met 24-23. En Sherman kan het niet nalaten om Tom even op te zoeken. De reden daarvan kan Sherman je beter uitleggen:
Brady praat ook graag. Maar doet dat op momenten dat het grote publiek dat niet ziet. En Sherman is niet te beroerd om iemand van repliek te dienen. Ondanks dat spreekt hij ook mooie woorden over Tom: een groot leider, groot speler en een ongelofelijke drang om te winnen.
Super Bowl XLIX
We schrijven inmiddels 1 februari 2015. De seizoensfinale van het NFL seizoen. Super Bowl XLIX te Glendale, Arizona. Tom’s Pats tegen Sherman’s Seahawks. We hebben het verloop allemaal mogen aanschouwen. Twee teams die tot het uiterste gaan. Die elkaar dwongen om tot het uiterste te gaan. Een Super Bowl om nooit te vergeten.
Met nog minder dan een minuut te spelen, onderschept de verdediging van de Pats een pass van Wilson. Bal op de 1-yard lijn. Brady die nog een beetje klok moet chewen en op moet passen voor een eventuele safety. Hij ontlokt een infriction en dus een 5-yard penalty. Een kneel-down en een knokpartijtje volgen. Maar het zal Brady allemaal worst wezen. Hij heeft zijn Super Bowl weer binnen.
Nooit zullen we zijn gezichtsuitdrukking vergeten als hij ziet hoe de beslissende bal van Russell Wilson onderschept wordt:
Maar Richard Sherman blijft kalm. Het moet hem tot het diepst in zijn sporthart geraakt hebben. Op zo’n manier een Super Bowl verliezen. En dan ook nog tegen de New England Patriots, tegen Tom Brady. Maar Richard Sherman blijft Richard Sherman. He wins big and losses big.
Want Sherman staat niet voor in de rij om mee te doen aan de pesterijtjes op het veld. Sherman doet iets wat alleen echte persoonlijkheden doen. Want echte persoonlijkheden verliezen met net zoveel karakter als dat ze winnen. En dus deed hij het onverwachte – althans voor ons, maar wellicht niet voor hemzelf.
Het gebaar
Brady, nog altijd zittend op één knie na zijn kneel-down, ziet Sherman op hem afkomen. Hij zal ongetwijfeld gedacht hebben: wat komt diè nou weer doen?! Sherman echter, reikt zijn hand uit naar Brady. Enigszins vertwijfeld kijkt Brady Sherman aan. Brady reikt zijn hand dan toch ook maar naar Sherman uit en staat op. En Sherman feliciteert Brady. Met zijn overwinning. Respectvol en karaktervol. Alleen de allergrootste sporters kunnen zoiets opbrengen, luttele seconden na het laatste fluitsignaal. Waar menigeen Sherman een blaag vonden, een irritant mannetje met een iets te grote bek, wel, diezelfde mensen (waaronder ik) zullen een nieuw soort respect hebben gekregen voor Richard Sherman.
Dat hij volgend jaar, als de Seattle Seahawks wederom in de Super Bowl staan, maar de allesbeslissende bal mag onderscheppen. Want die credits verdient hij na zijn gentlemen’s gebaar als geen ander.
Foto’s: Getty Images / Video’s: Youtube
Reacties