Met een overwinning in Game 4 hadden de Los Angeles Dodgers de titel binnen handbereik gekregen en dus was het van groot belang voor de Tampa Bay Rays om koste wat kost dit duel niet te verliezen. Beide teams moesten voor hun starter diep in de rotatie tasten. Voor de Dodgers startte Julio Urias en tegenover hem stond Ryan Yarbrough namens de Rays.
TURNER-SEAGER-COMBO
Het openingswoord was vannacht aan de Dodgers. Ondanks dat Yarbrough, voor wie dit de tweede start in het postseason betekende na een overwinning in Game 3 van de ALCS, problemen had om de plaat te vinden, kreeg hij toch al snel twee nullen op het bord. Justin Turner, de derde slagman in de lineup van de Dodgers bleek andere koek. Een cutter van de pitcher bleef dit keer juist te veel in het midden van de plaat en de derdehonkman kreeg er zijn knuppel vol tegenaan. Zelfs Kevin Kiermaier kon niet meer voorkomen dat deze bal in de tribunes belanden.
Twee innings later verdubbelde Corey Seager de voorsprong met alweer zijn achtste homerun van dit postseason. Daarmee kwam hij voor even op gelijke hoogte met Randy Arozarena, en evenaarde ook hij Barry Bonds (2002), Carlos Beltran (2004) en Nelson Cruz (2011) voor meeste homeruns ooit in één postseason. Arozarena nam echter weer de leiding in deze strijd, dankzij een rake klap in de gelijkmakende vierde inning. Daarmee is de Cubaan nu leider in het klassement voor meeste homeruns in één postseason; niet gek voor een playoffdebutant.
Tot dat moment was Urias nagenoeg ongenaakbaar. Slechts eenmaal vier wijd en een schamele honkslag hadden de Rays tot dan weten te produceren. De Dodgers deden het met vijf hits in de 3.2 innings die Yarbrough op de heuvel stond een stuk beter.
PUNTENFESTIJN
Na die vierde inning ging het snel. Urias incasseerde zijn tweede homerun, maar herstelde zich met zijn 8e en 9e strikeout van de dag. Na 4.2 innings zat zijn wedstrijd er echter ook op en was het aan de bullpens. Al met al kon hij een keurige statline voorleggen. Zijn stat line: 4.2 IP, 4 H, 2 ER, 1 BB, 9 K. Plots wisten beide ploegen over en weer te scoren. Nadat drie solo shots voor de eerste drie punten handen gescoord, slaagden de teams er nu ook in om rally’s van de grond te krijgen. De honkslagen en walks volgden elkaar steeds sneller op.
In de zesde inning namen de Rays voor het eerste in de wedstrijd de leiding. Terwijl de Dodgers in hun slagbeurt twee honklopers in scoringspositie hadden zien sneuvelen na een voor de Rays verlossende flyout van Mookie Betts, sloegen de AL Champs juist ongenadig efficiënt toe. Dankzij een honkslag van Arozarena en een vier wijd voor pinchhitter Ji-Man Choi, konden zij maar liefst drie punten bijschreven na een homerun van Brandon Lowe.
BULLPENS ZAKKEN DOOR HUN HOEVEN
De voorsprong was maar een kort leven beschoren. In de volgende slagbeurt werd het stuivertje weer gewisseld. De dodelijke combinatie van Seager en Turner — beiden vannacht goed voor vier hits — stelde Joc Pederson in staat om met een honkslag twee RBI’s op zijn naam te zetten. Een homerun van Kiermaier bracht de stand nog in diezelfde inning weer gelijk.
Op een korte invalbeurt van Ryan Thompson na, slaagden de eerste relievers er geen van allen in om zonder kleerscheuren uit hun optreden te komen. Blake Treinen, Pedro Baez, Pete Fairbanks, Diego Castillo en Aaron Loup kregen allemaal punten om de oren. Nadat andermaal Seager in de achtste inning met een bloop single Chris Taylor de 7-6 liet aantekenen (alle 7 punten van de Dodgers werden gescoord met twee man uit!), ging de storm even liggen. Adam Kolarek en Brusdar Graterol kwamen de achtste inning zonder runs door.
KNOTSGEK SLOT
Het venijn zat hem echter in de staart. Aan Kenley Jansen was het de taak om de deur definitief in het slot te gooien. Het zou helemaal anders lopen. De Japanner Yoshi Tsutsugo gooide hij nog met een strikeout uit, maar Kiermaier volgde met een honkslag en vervolgens dwong Arozarena na zeven worpen een vrije loop af.
Met twee uit en honklopers op één en twee leek de situatie houdbaar. Met Brett Phillips kwam bovendien niet de meest gevreesde slagman het slagperk in. Het was dan ook meer aan het veldspel van de Dodgers te wijten dat de zachte tik van Phillips de wedstrijd in het voordeel van de Rays beslechtte.
Midvelder Taylor verwerkte de bal al slecht, waarna hij plots gehaast naar de thuisplaat moest gooien, omdat Arozarena daar op weg was naar het winnende punt. Via een relay leek de Cubaan een makkelijke nul op te leveren, nadat hij halverwege drie en thuis over zijn eigen benen struikelde en ten val kwam, maar ook catcher Will Smith ging de fout in en omdat Jansen niet op tijd was om hem rugdekking te geven, kon de nieuwe ster van de Rays eenvoudig het winnende punt scoren.
UP NEXT
De Dodgers waren één uit verwijderd van een riante kloof, maar zien nu de Rays naast zich. In Game 5 mogen de twee aces het weer tegen elkaar op gaan nemen. Het vorige duel leverde een duidelijke overwinning op voor Clayton Kershaw, dus Tyler Glasnow zal uit zijn op revanche. Voor Kershaw kunnen deze World Series dan weer de ultieme revanche zijn op zijn slechte reputatie als het om de knikkers gaat. Genoeg dus om voor te gaan zitten. Dat zal wel alleen voor de nachtbrakers onder ons zijn, want de eerste bal wordt pas ’s nachts om één uur Nederlandse tijd gegooid.
Coverfoto: Ronald Martinez/Getty
Reacties