Deze winter neemt SportAmerika.nl per divisie een kijkje in de Minor Leagues: de Prospect Watch. Voor alle 30 Major League-teams maken we de Prospect Top 10 voor het komend jaar op. We zijn op de helft. Aangekomen in de NL East bezoeken we ‘The City of Brotherly Love’.
AFLEVERING 15: PHILADELPHIA PHILLIES
Onaantastbare jaren
De Phillies waren dit millennium lange tijd de crème de la crème van de NL East. Waar de Braves, net als in de jaren ’90, de dienst uitmaakten, was het de ploeg uit Philadelphia die van 2001 tot en met 2006 constant in de top-3 van de divisie eindigde. Van 2007 tot en met 2011 ratelden de Phils er zelfs vijf divisiekampioenschappen op rij doorheen.
Aangevoerd door sterren Chase Utley, Roy Halladay, Ryan Howard, Jimmy Rollins, Pat Burrell, Aaron Rowand, Shane Victorino, Cliff Lee, Cole Hamels, Freddy Garcia en Jayson Werth, waren de Phillies ongenaakbaar. In 2008 werden de World Series gewonnen door de Tampa Bay Rays met 4-1 te verslaan. In 2009 verloor Philadelphia de eindronde van de Yankees (4-2).
Vergrijzing
Dankzij alle successen, de miljoenen bezoekers en het daardoor groeiende kapitaal dat met gemak de salarissen van de sterren kon onderhouden, hielden de Phillies hun kern lang bij elkaar. In zijn pogingen het team nog beter te maken, kocht General Manager Ruben Amaro Jr. er behoorlijk op los. Latere Major Leaguers als Anthony Gose, Trevor May, Jarred Cosart, Josh Outman, Gavin Floyd, Gio Gonzalez en Travis D’Arnaud werden van de hand gedaan om gevestigde namen binnen te halen. De Minor League-organisatie werd geplunderd.
Kaartenhuis
De Philadelphiaanse hegemonie kwam in 2012 abrupt ten einde. De organisatie stortte als een kaartenhuis in elkaar. Sterren verdwenen in de (ouderdoms)vergetelheid of zochten hun geluk bij andere clubs. Philly’s Minor Leagues waren helemaal leeg. Tussen 2012 en nu eindigden de Phillies slechts één keer met een winst-/verliespercentage van 50%. De overige jaren verloor Philadelphia respectievelijk 89, 89, 99 en 91 van de 162 wedstrijden.
In 2015 kwam Ruben Amaro Jr.’s gebrekkige visie op het wederopbouwen van een honkbalclub hem duur te staan. Na meerdere seizoen van uitzichtloos voortdobberen werd hij ontslagen. De superjonge Matt Klentak (36 jaar) volgde Amaro Jr. op. Kort na zijn aantreden maakte de voormalig Assistant GM van de Los Angeles Angels duidelijk wat hij wilde: opnieuw beginnen, en snel.
Klentak verkocht stercloser Ken Giles aan de Astros voor een pakket aan talent: Mark Appel, Honkbalweekveteraan Thomas Eshelman, Vince Velasquez, Brett Oberholtzer en Harold Arauz. De toon was gezet. De volgende van de generatie jonge GM’s begon aan de grote wederopbouw. Langzaam, maar zeker.
Prospect Top 3
Nr. 1: J.P. Crawford (SS)
Crawford was de vijfde high school positiespeler die in de draft van 2013 werd gekozen (na Clint Frazier, Austin Meadows, Dominic Smith en Reese McGuire). De Phillies kozen de korte stop uit Lakewood, Californië als 16e overall. De 18-jarige tekende voor $2.3 miljoen en begon aan zijn carrière in de Minors.
Crawford is vanaf de start van zijn profcarrière als een speer vooruit gegaan. Als 20-jarige balde hij al een seizoen in Double-A en speelde hij de Arizona Fall League. In 2016 begon hij opnieuw in Reading, maar al snel werd hij overgeplaatst naar Triple-A Lehigh Valley. Zijn stat-line, waar een .390 on-base percentage in stond (meer walks dan strikeouts), hielp daarbij.
In Triple-A liep Crawford tegen een muur op en maakte hij aanvallend weinig indruk. Al zijn statistieken kelderden en ook zijn slagdiscipline verdween als sneeuw voor de zon. Defensief deed hij er echter wel een schepje bovenop.
Waar de grootste problemen voor Crawford bij zijn power liggen, lijkt hij defensief steeds meer klaar voor de Majors. Daarnaast barst de jonge korte stop van het talent en kan hij de hoeksteen van de ‘nieuwe’ Phillies worden. Hij heeft echter nog wel het één en ander te leren, dus komend seizoen start voor hem in Triple-A. Een call-up halverwege het jaar is echter niet uit te sluiten.
Nr. 2: Mickey Moniak (OF)
Outfielder Mickey Moniak was de eerste-ronde-selectie van de Phillies in de Draft van 2016. De high-schooler uit La Costa Canyon, Californië, werd verrassend vóór een aantal potentiële andere topselecties gekozen.
Over Moniak schreven wij voorafgaand aan de draft:
[De outfielder] is een defensieve geweldenaar, die bovengemiddeld hard loopt en een solide arm laat zien in het outfield. Zijn swing is onderhoudsarm en vloeiend. De enige vraag is hoe Moniak’s power zich zal ontwikkelen, aangezien hij op dit moment voornamelijk profileert als een linedrive hitter met een hoog slaggemiddelde.
In zijn laatste High School-seizoen sloeg Moniak .435 met zeven homeruns en negentien gestolen honken in 97 slagbeurten. De Phillies plaatsten hem in de Rookie League, bij de GCL Phillies. Moniak paste zich prima aan zijn nieuwe omgeving aan, want hij noteerde een stat-line die vergelijkbaar is met zijn High Schoolcarrière: .284/.340/.409, 11 doubles, 4 triples, 1 homerun, 28 RBI’s in 176 slagbeurten.
https://www.youtube.com/watch?v=notzb6TygvA
Moniak is een low-risk, high-reward speler: hij doet eigenlijk niets slecht en doet veel goed. Daarnaast zijn de baseball instincts bij de jonge outfielder ver ontwikkeld en lijkt hij buitengewoon coachbaar. De Phillies zullen geen enkele haast hebben met de 18-jarige. In 2017 start hij in Single-A Lakewood.
Nr. 3: Jorge Alfaro (C)
Catcher Jorge Alfaro is het laatste product uit een trade van voormalig GM Ruben Amaro Jr. Mid-2015 verkochten de Phillies superster lefty Cole Hamels aan de Texas Ranger in ruil voor prospects Alfaro, Nick Williams (nr. 4), Jerad Eickhoff (nu majors), Jake Thompson (majors) en Alec Asher (minors).
Ten tijde van de trade werd Amaro verguisd voor het pakket dat één van de beste werpers in de MLB naar Texas stuurde. Het zou niet meer dan een ‘salarisdump’ voor de Phillies zijn, die maar al te graag van Hamels’ $25+ miljoen per jaar af wilden. Twee jaar later lijken vier van de vijf verkregen prospects toch op weg naar een carrière in de Majors. Alfaro is (nog steeds) de meest gehypte honkballer in het pakket.
De 23-jarige Colombiaan doet twee dingen bewonderenswaardig goed: hij kan hard slaan en hij kan hard gooien. Net zoals de meeste catchers heeft hij echter nog wat tijd nodig om zich te ontwikkelen tot een Major League-waardige speler.
Fit en steeds beter
Alfaro kende meermaals blessureleed in zijn carrière en 2016 was eigenlijk pas zijn eerste echte seizoen in de Minors. Hij bracht het jaar door in Double-A Reading, waar hij in 400 slagbeurten .285 sloeg met 21 doubles, 2 triples, 15 homeruns en 3 gestolen honken. Defensief gooide hij een ongelooflijke 44% aan honklopers uit, wat zijn elite-arm onderstreept.
https://www.youtube.com/watch?v=X_gThyZLBjI
In 2016 zette Alfaro grote stappen vooruit. Hij kreeg eind 2016 een paar slagbeurten in Philly (2-uit-18), maar er is geen haast voor de Phillies om hem naar de Major League te halen. Cameron Rupp en Andrew Knapp houden de boel daar voor nu wel in de gaten. In 2017 mag Alfaro een jaar fit proberen te blijven in Triple-A. Op de lange termijn lijkt hij echter een echte big leaguer.
Nr. 4 – 10
4. Nick Williams (OF)
In 2016: Triple-A Lehigh Valley
Leeftijd: 23
Zoals gezegd, onderdeel van de Cole Hamels-trade. Nick Williams’ waarde daalde echter in 2016, toen hij een dramatisch slechte plaatdiscipline tentoonspreidde: slechts 4% van zijn slagbeurten kreeg hij vier wijd, 26% van de tijd kreeg hij drie slag. De outfielder is echter wel een fraai totaalplaatje als het op de fysiek aankomt. Een snelle swing, makkelijke power, solide arm en bovengemiddelde rensnelheid maken van hem een intrigerend pakket. Het moet er alleen nog een keer uitkomen.
Williams zal in 2017 opnieuw Triple-A overdoen, maar in het (lege) outfield in Philadelphia zou hij niet misstaan. Een betere start aan zijn seizoen zou hem wel eens op het vliegtuig naar Philly kunnen zetten.
5. Rhys Hoskins (1B)
In 2016: Double-A Reading
Leeftijd: 23
Kijk je naar Rhys Hoskins, zie je power. Heel veel power. Om precies te zijn, 38-homeruns-in-Double-A-power. Een .557 slugging percentage, dat werk. Hoskins slaat zijn hele leven al ballen over de hekken. Van de Cape Cod League tot aan Sacramento State College, van de lage Minors tot aan Double-A: Hoskins slaat.
Dat is overigens wel het enige, want de eerste honkman is weinig overtuigend in het veld of op de honken. Voor een beuker is echter altijd plaats in een honkbalteam. Begint 2017 in Triple-A, kan in september zijn call-up krijgen.
6. Roman Quinn (OF)
In 2016: Double-A Reading
Leeftijd: 23
Het zou leuk zijn als Roman Quinn wat speelgeschiedenis had geleverd om ons over te kunnen buigen. In plaats van een statistieken-/videogeschiedenis, heeft de outfielder vooral een lang blessuredossier kunnen overhandigen. Een gebroken pols en gescheurde achilles is 2013, beenblessures in 2014 en 2015 en een buikspierverrekking in 2016 hebben Quin meer doen toekijken, dan zien ballen.
Desondanks staat de outfielder nog altijd bekend om zijn ongelooflijke snelheid. Hij behoort tot de snelste renners in de Minors. Hij heeft solide contactskills en weet de bal het spel in te brengen, maar power ontbreekt bij hem ook niet. Een 15-tal homeruns per seizoen is niet uit te sluiten. In 2017 begint zijn jaar in Triple-A, maar dankzij zijn snelheid is hij de eerste outfielder die opgeroepen wordt als er noodzaak is.
7. Franklyn Kilome (RHP)
In 2016: Single-A Lakewood
Leeftijd: 21
De eerste prospectpitcher van de Phillies vinden we pas op plek 7. Franklyn Kilome maakt al sinds 2013 deel uit van de Phillies-organisatie, maar gooide in 2016 pas voor het eerst tegen serieuzere competitie. In Single-A Lakewood werd Kilome in zijn eerste drie starts volledig aan stukken gereten (19 runs en 10 walks tegen in 9.2 innings), maar hij eindigde het seizoen met een 2.74 ERA en 10.5 K/9.
Kilome heeft een zware-jongens-fastball (95-98 mph) en een scherpe curve. Zijn change-up is in ontwikkeling, wat eigenlijk het hele plaatje voor Kilome is: hij moet nog even rijpen. Met zijn bijna twee meter is de Dominicaan een lang eind, wat zijn beweging nog wel eens in de war gooit. In 2017 start hij in Single-A (Adv.). De stap van de kou (Lakewood, New Jersey), naar de warmte (Clearwater, Florida) zal hem goed doen.
8. Dylan Cozens (OF)
In 2016: Double-A Reading
Leeftijd: 22
Dylan Cozens is de bash brother van de eerder besproken Rhys Hoskins. Was Hoskins met zijn 38 homeruns tweede in de league, kwam dat alleen maar omdat Cozens 40 ballen over de hekken sloeg. Zijn 125 RBI’s waren ook ronduit indrukwekkend. In tegenstelling tot Hoskins is Cozens echter ook nog vrij atletisch en relatief snel: hij stal 21 honken in 2016 en sloeg maar liefst 38 tweehonkslagen.
Nu moet gezegd worden dat Cozens de meeste homeruns ‘thuis’ sloeg, in het kleine stadion van Reading. Slechts 11 keer ramde hij de bal in een uitwedstrijd over de hekken. De power is daarentegen wel levensecht. Contact maken schiet er nog wel eens bij in, maar als de 22-jarige outfielder dat element van het spel ook onder controle krijgt, kan hij een masher van de eerste orde worden. Gaat met Hoskins mee naar Triple-A Lehigh Valley in 2017.
9. Scott Kingery (2B)
In 2016: Single-A (Adv.) Clearwater & Double-A Reading
Leeftijd: 22
Infielder Scott Kingery lijkt ver weg een beetje op zijn Phillies-voorganger Chase Utley: een tweedehonkman met aardige pop, goede snelheid, solide (zij het weinig spectactulaire) defense en een line-drive swing. Hoge gemiddeldes waren in de lage Minors altijd onderdeel van zijn spel, maar in Double-A kwam de klad er een beetje in bij Kingery. Waar hij het meestal van zijn discipline moet hebben, begon hij naar mate het seizoen vorderde wat wild om zich heen te slaan, wat zijn stats deed kelderen. Wel stal hij 30 honken. Komend seizoen mag hij een heel seizoen Double-A draaien.
10. Mark Appel (RHP)
In 2016: Triple-A Lehigh Valley
Leeftijd: 25
Mark Appel… Tsja. De voormalig first overall draftselectie (2013) is alweer 25 en heeft nog geen moment zijn hoge draftstatus waargemaakt. De Astros waren dan ook niet al te rouwig toen ze hem aan Philadelphia moesten afstaan in de eerder genoemde ruil voor Ken Giles. Ook in 2016 maakte Appel geen indruk. Hij gooide slechts 38.1 innings (4.46 ERA, 34 K’s, 40 hits, 20 walks, 1.57 WHIP), voordat hij met een armblessure zijn seizoen moest beëindigen.
Aan pure stuff ligt het bij Appel niet, maar de vraag is of het hem ooit nog gaat lukken om alle elementen samen te laten komen. Het zou zonde zijn als hij zijn mid-90’s fastball, slider en change-up niet weet te combineren met het gooien van strikes. Wie weet is Appel een laatbloeier, maar hoe dan ook: hij staat dit jaar voor het laatst in de top 10. Haalt hij (eindelijk) de Majors, of tuimelt hij omlaag?
Conclusie
De wederopbouw in Philadelphia duurt al lang, langer waarschijnlijk dan men gewend is in de Amerikaanse honkbalwereld. Hardnekkig en eigenwijs zakendoen van vorige GM Ruben Amaro Jr. zorgde ervoor dat de club zonder Minor League-systeem bleek te zitten. Er is onder rookie GM Matt Klentak een nieuwe koers ingezet en de Phillies lijken langzaam weer uit een dal te kruipen. Een groot aantal prospects bereikt komend seizoen de leeftijd om nuttig te kunnen bijdragen aan de feestvreugde in Philly. Ze zijn er nog niet, maar er gloort hoop achter de Liberty Bell.
Remember the names
Sixto Sanchez (RHP), Cornelius Randolph (OF), Kevin Gowdy (RHP), Cole Stobbe (3B), Carlos Tocci (C).
Reacties