NHL weekly: ode aan Henri Richard, droogte in Dallas

Door op mrt 12, 2020
Tyler Seguin en de Dallas Stars zitten in een flinke vormdip. Ze verloren de laatste zes wedstrijden en scoren ontzettend moeilijk. (photo: Jerome Miron/USA Today Sports)

Vorige week overleed op 84-jarige leeftijd Henri Richard. Net als zijn broer Maurice, naar wie de Rocket Richard Trophy is vernoemd, is Henri een legende in deze sport. Wij brengen deze week een ode aan deze voormalig captain van de Montreal Canadiens. In Dallas zitten ze middenin een losing streak, maar de oorzaak is snel gevonden. De Stars kunnen de weg naar de vijandelijke goal maar niet vinden. In de nieuwsberichten kun je lezen over het drukke weekend van Daniel Sprong en natuurlijk vergeten we Mika Zibanejad niet in de Top 5.

VEEL MEER DAN HET BROERTJE VAN

Vorige week werd de ijshockeywereld opgeschrikt door het overlijden van Henri Richard. De voormalig captain van de Montreal Canadiens werd 84 jaar. Henri was het jongere (en kleinere) broertje van Maurice “The Rocket” Richard en kreeg dan ook de bijnaam “Pocket Rocket” mee. Henri Richard was echter veel meer dan dat. Na zijn pensioen was hij onder meer ambassadeur van de Montreal Canadiens én Henri Richard heeft een record op zijn naam staan dat waarschijnlijk nooit meer verbroken wordt. De Hall of Famer won maar liefst elf (!) keer de Stanley Cup. Dit alles deed hij als speler van de Canadiens. Hij zou die club 20 jaar dienen. Een prestatie die ook slechts voor weinigen is weggelegd.

GOED VOORBEELD DOET GOED VOLGEN

Henri Richard werd geboren in 1936. Op dat moment was zijn broer Maurice al serieus bezig aan de weg te timmeren. Hij was al bijna 15 toen hij nog een broertje kreeg dat achteraf ook akelig goed met een stick overweg bleek te kunnen. In 1942-1943 debuteerde Maurice namens de Canadiens in de NHL. In 16 wedstrijden was de man, die later als The Rocket door het leven zou gaan, goed voor 5 goals en 11 punten. De kleine Henri keek de kunst af van zijn grote broer en besloot ook te gaan ijshockeyen. Als 15-jarige werd hij junior bij de Canadiens. Zijn broer was op dat moment al veelvoudig All-Star en had al meerdere seizoenen met zeker 40 goals in z’n bagage. Als junior had ook Henri de smaak van het scoren rap te pakken. Voordat hij de NHL betrad, was hij al twee keer topscorer van de QMJHL.

In 1955 was daar dan ook het debuut van de kleine Richard. Waar zijn broer als winger acteerde, daar kon Henri het best als center uit de voeten. Maurice had twee seizoenen nodig om zijn eerste Stanley Cup te winnen, maar voor Henri was het al in z’n eerste jaar raak. Het was het begin van een ongekende succesreeks voor de Canadiens. Tussen 1956 en 1960 won de club vijf keer op rij de Stanley Cup en de broers Richard maakten samen deel uit van deze dynasty. De oudste van de twee zat toen al in de nadagen van zijn carrière. Waar Maurice in 1944-1945 nog tot 50 treffers kwam, daar moest hij het in ’60 doen met 19 goals. In totaal zou The Rocket, in 18 seizoenen NHL, uitkomen op 544 goals en 966 punten.

GRENSVERLEGGEND

De eerste vijf seizoenen zaten de gebroeders Richard dus samen in de kleedkamer. Nadat Maurice in 1960 stopte, ging Henri nog even door. Ook zonder zijn grote broer bleken hij en de Habs in staat om Stanley Cups te winnen. Na de titel in 1960 bleef de prijzenkast weliswaar even dicht, maar aan het einde van de jaren zestig ging het opnieuw hard. De NHL werd in 1967 uitgebreid van de Original Six naar 12 teams, maar dat weerhield de Canadiens er niet van te blijven regeren met harde hand. Vlak voor die grote expansion trok Henri Richard nog even de aandacht naar zich toe. Zijn Habs speelden in de Stanley Cup Final tegen de Detroit Red Wings en in OT van Game 6 bezorgde Richard hoogstpersoonlijk de Canadiens hun vijftiende titel. Voor Henri Richard was ’t zijn zevende Stanley Cup.

In 1971, vlak voor hij het aanvoerderschap overnam van Jean Beliveau, was Richard beslissend in Game 7 door eerst de gelijkmaker en vervolgens de gamewinner te scoren tegen de Blackhawks. Twee jaar later werd hij pas de negende speler in de historie van de league die de grens van 1000 punten slechtte. In tegenstelling tot Maurice was Henri meer de man van de assist. Na 20 seizoenen en 1258 wedstrijden voor Montreal stonden er 1046 punten achter z’n naam. Daarvan kwamen er 688 middels een assist tot stand. De 1258 duels van Henri Richard zijn overigens nog altijd een clubrecord.

NA ZIJN LOOPBAAN

Tijdens zijn loopbaan, die duurde van 1955 tot 1975, won Henri elf keer de Cup. Op 10 december 1975 stuurden de Canadiens z’n rugnummer 16 met pensioen. Vier jaar later werd Henri Richard verkozen in de Hall of Fame. In 2017, tijdens het eeuwfeest van de league, werd de Pocket Rocket opgenomen in de lijst met 100 beste spelers aller tijden. Helaas was Henri Richard zelf op dat moment al ziek. Sinds 2015 leed één van de beste centers in de historie van de Canadiens aan Alzheimer. Op 6 maart 2020, bijna 20 jaar na broer Maurice, overleed de 1.70 meter lange Henri Richard. De man die bewees dat lengte niet van doorslaggevend belang is, zal door de fans in Montreal nooit worden vergeten.

DROOGTE IN DALLAS

Dallas stond al niet bekend als doelpuntenmachine, maar de laatste week maken de Stars het wel heel erg bont. Halverwege de maand februari leken ze een bedreiging te vormen voor St. Louis of Colorado in de strijd om de divisietitel, maar sinds het einde van die maand lijkt er een vrachtwagen vol zand in de motor te zitten. Defensief staat het nog altijd als een huis, maar er mag van Ben Bishop of Anton Khudobin niet worden verwacht dat ze, naast goals voorkomen, deze ook nog zelf gaan scoren.

GREEP NAAR DE MACHT…

Tot 16 februari ging het best oké met de manschappen van Rick Bowness. De beroerde seizoensstart (1-7-1) was al lang en breed vergeten, de trainerswissel had zeker geen negatieve gevolgen en de koppositie in de Central Division lag voor het grijpen. Ja, het scoren was al een tijdje het probleem maar in elk geval werkte de powerplay over het algemeen nog wel naar behoren. Tussen 3 februari en 15 februari werd een numeriek overwicht acht wedstrijden op rij verzilverd. Op 19 februari waren ze tegen de Coyotes zelfs 100% op de PP. Alleen de winnende goal van Jamie Oleksiak halverwege de derde periode kwam tijdens even strength. Corey Perry en Radek Faksa waren succesvol op de PP. Met de kennis van nu was dit een bijzonder belangrijke overwinning. Op dat moment leek het slechts een volgende zege op weg naar de scalp van de Blues.

Rond die tijd stonden de teams praktisch gelijk in de Central Division. Op 21 februari stonden de kemphanen in Dallas tegenover elkaar. De Stars vol vertrouwen, want zij hadden immers vijf van de laatste zes duels gewonnen. St. Louis had zich net hersteld van een 5-game losing streak door de Devils en Arizona te kloppen. De coup die de Stars voor ogen hadden, kwam geen moment van de grond. De Blues bleken oppermachtig en vooral veel effectiever dan de ploeg van Bowness. Dallas kreeg thuis met 5-1 klop, maar niemand had op dat moment verwacht dat dit een nederlaag met gevolgen was. De koppositie die op dat moment voor het grijpen lag, is nu lichtjaren ver weg. De Stars kunnen zich zelfs geen hele lange losing streak meer veroorloven, want dan kunnen ze zomaar in het moeras voor de wildcard-plekken belanden.

…OF TOCH NIET

Het pak slaag werd nog wel weggespoeld. De Blackhawks en de Hurricanes werden door de Stars op de voor hen zo kenmerkende wijze verslagen. Weinig tegengoals en zelf net genoeg scoren om te winnen. Helaas voor Dallas was dit recept daarna uitgewerkt. Tegen de Bruins en opnieuw de Blues vonden ze zelf nog wel drie keer het net, maar in beide gevallen deed de tegenstander het met vier net iets beter. Na dit tweeluik werd het pas echt problematisch. De aanvallers leken het scoren verleerd en de special teams deden ook niet meer waarvoor ze betaald werden. De PP was 2-for-15 in de vier wedstrijden die volgden. De PK moest 13 keer aantreden en stond daarbij 5 goals toe. Dallas kreeg het zelfs voor elkaar om negen periodes op rij verstoken te blijven van goals.

Op 3 maart scoorde John Klingberg in de tweede periode tegen de Oilers (2-1 nederlaag in OT). Pas een week later, op 10 maart, scoorden de Stars pas hun volgende goal. Roope Hintz, die zelf ook vijf wedstrijden droog had gestaan, maakte in de derde periode tegen de Rangers (2-4 nederlaag) een einde aan een tijdsbestek van bijna 200 doelpuntloze minuten. Opvallend is dit wel. Wat expected goals betreft, zijn ze de laatste wedstrijden “gewoon” een goede middenmoter. In werkelijkheid gaat Dallas dusdanig slecht met de kansen om dat zelfs de Red Wings vaker scoorden tussen 21 februari en 11 maart.

Over het gehele seizoen gemeten, staan de Stars twintigste in de lijst met expected goals. Ook hier is de werkelijkheid minder rooskleurig, want alleen Detroit, LA en San Jose scoorden minder vaak. Drie teams die de play-offs al uit het hoofd hebben gezet. Qua scoring chances (10e) doen ze het dan weer veel beter.

ROAD TO THE PLAY-OFFS

Gaat het gebrek aan scorend vermogen de Stars opbreken? Voorlopig zitten ze nog wel goed met hun derde plek in de Central, maar de huidige losing streak moet zoals gezegd niet te lang gaan duren. Bishop (.920 sv%) en Khudobin (.930 sv%) konden de problemen in Dallas nog best lang maskeren. Met spelers als Tyler Seguin, Alexander Radulov, Joe Pavelski en Jamie Benn beschikken de Stars over gekende doelpuntenmakers. Stuk voor stuk zitten deze spelers echter (ver) onder hun gemiddelde schotpercentage.

Ze hoeven nog niet te wanhopen in Big D. Eerder dit seizoen waren ze in staat zich te herstellen van een slechte start en dan moeten ze zeker in staat zijn om deze dip te boven te komen. In de divisie bedraagt de voorsprong op Winnipeg, dat vierde staat, nog twee punten. Het gat met de tweede wildcard is op dit moment nog vier punten. Vancouver en Nashville hebben elk 78 punten.

TOP 5 OF THE WEEK

Het draaide deze week natuurlijk om Mika Zibanejad en wij zijn de Zweed ook zeker niet vergeten in onze Top 5. Ook Alex Ovechkin en Elias Pettersson voerden, geheel op eigen wijze, een kunststukje op. Dit kan ook gezegd worden over de laagvliegers in de NHL. St. Louis liep, uitgerekend tegen de Devils, weer eens tegen een nederlaag aan en dankzij een 6-game winning streak weten de Kings-fans even niet wat hen overkomt.

MIKA ZIBANEJAD vs WASHINGTON CAPITALS

Het is onmogelijk om deze Top 5 te beginnen zonder de 5 goals van Mika Zibanejad tegen de Caps. De 26-jarige Zweed was vorige week en fuego tegen de Washington Capitals en was bijna in zijn eentje verantwoordelijk voor de 6-5 zege. Zijn Rangers hadden daar dan wel een OT voor nodig, maar dat stelde Zibanejad dan weer in staat in de voetsporen van de grote Sergei Fedorov te treden. Op 26 december 1996 scoorde Fedorov, net als Zibanejad, vijf keer in één wedstrijd en ook hij scoorde de winnende in OT. In beide gevallen was Washington overigens ook de tegenstander. Zibanejad toonde zijn topvorm al in februari, maar hij trekt dit moeiteloos door in maart. Over een paar weken zal blijken of het genoeg is om de Rangers het postseason binnen te loodsen.

JESPER BRATT vs ST. LOUIS BLUES

Voor de tweede keer dit seizoen wonnen de St. Louis Blues acht wedstrijden op rij en wederom ging het mis in de negende. Tegen alle logica in verloor de titelverdediger vorige week met 4-2 van de New Jersey Devils. Met z’n 16e van het seizoen zette Jesper Bratt zijn Devils op voorsprong in de eerste periode. Na de treffer van Vince Dunn wilden de Blues orde op zaken stellen, maar het liep anders. Met z’n eerste treffer in de NHL zette Dakota Mermis de Devils op 2-1 en dat leek de laagvlieger zo te inspireren dat er na zestig minuten een meer dan verrassende 4-2 op het scorebord stond. Mermis is geen vaste klant in de NHL. De 26-jarige blueliner debuteerde op 2 november 2017 al in de league namens de Arizona Coyotes, maar wist daar geen vaste waarde te worden.

ELIAS PETTERSSON vs COLUMBUS BLUE JACKETS

Elias Pettersson bevestigt dit seizoen wat velen vorig jaar al dachten: de jonge Zweed kan akelig goed ijshockeyen. In 71 wedstrijden kwam Pettersson in zijn eerste jaar tot 28 goals en het kan bijna niet anders of dat persoonlijke record staat niet lang meer. Op 8 maart scoorde de center, thuis tegen de Columbus Blue Jackets, zijn 27e van deze jaargang. Helaas voor Pettersson en de Canucks was dit niet genoeg voor twee punten. Elvis Merzlikins was hersteld van zijn hersenschudding en stond een overwinning van Vancouver in de weg. Columbus won met 2-1 en strijdt nog altijd om een wildcard in het oosten. In de Western Conference maken de Canucks daar ook kans op, maar zij hebben ook nog zicht op een plek bij de beste drie in de Pacific.

ALEX OVECHKIN vs BUFFALO SABRES

The gift that keeps on giving. Alex Ovechkin leek even tegen zijn 700e aan te hikken, maar nu die eenmaal in de bagage zit is The Great Eight weer helemaal de oude. De Buffalo Sabres namen afgelopen maandag brutaal een 2-0 voorsprong, maar in de derde periode moesten ze met bewondering toekijken hoe Alex Ovechkin voor de aansluiting zorgde. De Rus scoorde zijn 48e van het seizoen (706 in totaal) en deed dit op magnifieke wijze. Dmitry Orlov zorgde zeven minuten voor tijd nog voor de gelijkmaker, maar meer dan een punt hielden de Caps niet over aan dit treffen. In de shootout maakten niet minder dan 14 spelers hun opwachting en na zeven rondes trokken de Sabres aan het langste eind.

ALEX IAFALLO vs COLORADO AVALANCHE

Veel viel er dit seizoen niet te genieten voor de fans, maar de laatste weken hopen de Kings dit nog enigszins te compenseren. Voor de wedstrijd van afgelopen maandag tegen de Avalanche had LA al vijf duels op rij gewonnen. Mede dankzij deze knappe goal van Alex Iafallo werd een zesde zege aan die reeks toegevoegd. De ploeg die veroordeeld leek tot de rode lantaarn in deze divisie heeft na de zege op de Ottawa Senators die lantaarn in de divisie aan de Sharks gegeven. Martin Frk hielp de Kings woensdag met z’n gamewinner in de derde periode (3-2) aan de zevende zege op rij.

NIEUWS

OOK NHL NEEMT MAATREGELEN VANWEGE CORONA

  • Ook in de VS krijgt men voorlopig nog geen grip op het coronavirus. Samen met de overige sportbonden probeert de NHL de betrokkenen enigszins te beschermen door de deuren van de kleedkamers te sluiten voor de media. In het noorden van Californië gaat men een stapje verder. In Santa Clara, waar onder meer San Jose onder valt, zijn evenementen waarbij meer dan 1000 mensen samenkomen verboden. Voor de Sharks heeft dit voorlopig nog geen gevolgen, want zij spelen pas volgende week (19 maart) weer een thuiswedstrijd. De club laat wel weten dat er voorlopig nog geen wedstrijden geannuleerd worden, maar dat de situatie per dag bekeken wordt. De kans is groot dat het SAP Center leeg blijft als de Canadiens en de Bruins op bezoek komen.

NOG MEER ZORGEN VOOR BEDNAR EN AVALANCHE

  • Jared Bednar is even niet te benijden. Natuurlijk hebben de Avs net een 7-game winning streak achter de rug en lijkt het een kwestie van tijd voordat de ploeg voor het derde jaar op rij een ticket voor de play-offs veiligstelt. Toch zitten ze de laatste tijd even in de hoek van de spreekwoordelijke klappen. Letterlijk. Philipp Grubauer ligt er al enige tijd uit en voor Nazem Kadri en Matt Calvert geldt hetzelfde. Colin Wilson staat al veel langer aan de kant. Mikko Rantanen miste de laatste weken, maar lijkt voorzichtig op de weg terug. Deze week meldden zich nog twee sterkhouders in de ziekenboeg. Cale Makar miste onder meer de verloren wedstrijd tegen LA en in dat duel viel Nathan MacKinnon uit met een lower-body injury. De superster staat zo’n twee weken buitenspel. Cale Makar keerde terug tegen de Rangers (3-2 winst in OT).

SPRONG ASSISTENKONING

  • De Hershey Bears hebben een druk weekend achter de kiezen. Met zijn nieuwe club begon Daniel Sprong vrijdag 6 maart met een nipte 1-0 zege op de Hartford Wolf Pack. Eddie Wittchow scoorde vlak voor tijd de winnende. Een dag later, tegen dezelfde tegenstander, vielen wat meer goals. Opnieuw ging de zege naar de Bears (4-1) en dit keer had Sprong er een aandeel in. Hij gaf de assist op de 2-0 van Philippe Maillet. No rest for the weary en dus stond maandag 9 maart alweer de volgende wedstrijd op het programma. Op bezoek bij de Providence Bruins gingen de Bears na een shootout met 3-2 onderuit. Wederom was er een assist, z’n 21e in de AHL, voor Daniel Sprong, maar deze kwam pas drie seconden voor tijd. Matt Moulson sleepte een punt uit het vuur op aangeven van onze landgenoot.

END OF THE ROAD

  • Het was een machtige opmars van de Philadelphia Flyers. Eentje die hen op de tweede plek in de Metropolitan deed belanden. Op 18 februari begonnen Claude Giroux en consorten met winnen en pas afgelopen dinsdag liepen ze weer eens tegen een nederlaag aan. De Boston Bruins maakten een einde aan de 9-game winning streak van de Flyers door met 2-0 te winnen. Voor Tuukka Rask betekende het z’n vijfde shutout van het seizoen. De Fin noteert met 2.12 ook het beste GAA in de NHL. Met de nederlaag tegen de B’s kwam er voor de Flyers een einde aan de langste winning streak in bijna vier jaar. In 2016 wonnen ze 10 wedstrijden op rij, maar bereikten ze uiteindelijk niet de play-offs. De langste streak uit de historie van de franchise dateert uit 1985. Tussen 19 oktober en 17 november werden toen 13 duels op rij gewonnen.

Cover Photo: Associated Press

Tags: ,,,,,,

Ook leuk om te lezen