NHL Match of the Weekend: Rivaliteit tussen de Canucks en Blackhawks

Door

VANCOUVER, CANADA - APRIL 26:   Vancouver Canucks rush to celebrate the overtime winner scored by Alex Burrows against the Chicago Blackhawks in Game Seven of the Western Conference quarterfinal during the 2011 NHL Stanley Cup Finals at Rogers Arena on April 26, 2011 in Vancouver, British Columbia, Canada. (Photo by Jeff Vinnick/NHLI via Getty Images) [PNG Merlin Archive]

De Match of the Weekend is een rivaliteit die nog maar een paar jaar geleden pas echt opbloeide. Mede door een paar een prachtige play-offseries. Zaterdagnacht om 4.00 uur komen de Chicago Blackhawks naar Vancouver. Wij doen een korte terugblik op het ontstaan van deze onderlinge rivaliteit.

Begin van een traditie
In 1982 ontmoeten beide teams elkaar in de play-offs. De Canucks waren nog een team zonder al te veel succes en ook dat jaar maar matig. In de tweede wedstrijd van de serie was coach Roger Neilson het niet eens met de zebra’s. Uit frustratie en met spot zwaaide hij met de witte handdoek als teken van overgave. Neilson werd geschorst voor zijn gedrag, maar bij terugkomst in Vancouver steunden de fans de coach. Iedereen zwaaide met witte handdoeken. Een traditie was geboren. Towel Power is overgenomen door fans van meerdere clubs in meerdere grote sporten.

Towelpower

De Canucks bereikte in 1982 voor de eerste keer in de historie de Stanley Cup finale en verloor kansloos met 4-0 van de New York Islanders

De opbouw van een dynastie
Aan het begin van het seizoen 2008-2009 werd een 20-jarige jongen de captain van de Blackhawks. Jonathan Toews en Patrick Kane moesten de franchise uit het slop trekken. Daarnaast was het koppel Keith en Seabrook achterin van grote waarde. In de tweede ronde van de 2009 play-offs ontmoetten de Blackhawks de Canucks. De serie wordt een prooi voor de Blackhawks. De beslissende game 6 werd 7-5 en Patrick Kane was de grote man met drie goals. De Hawks verloren in de Western finale van de Red Wings.

Ze zeggen wel eens dat rivaliteiten ontstaan in de play-offs. Dat lijkt bij deze teams ook het geval. Inmiddels was de animositeit tussen beiden clubs flink opgelopen.

Een jaar later ging de Stanley Cup voor het eerst sinds 1961 weer naar Chicago. Ook in 2010 troffen de Blackhawks de Canucks in de tweede ronde van de play-offs. En weer werd de overwinning in game 6 veilig gesteld. Ook dit keer werd Luongo vernederd. In Vancouver wonnen de Blackhawks met 5-1. Niemand was dat jaar opgewassen tegen de dadendrang van de Hawks.

It’s a wonderful day for an excorsism
Inmiddels was er in Vancouver ook een mooi team neergezet. De Sedins en Kesler waren de sterren voor Vancouver. Chris Higgins en Max Lapierre werden rond de trade deadline opgepikt en hadden een belangrijke rol in de ploeg. Vancouver won de Presidents’ Trophy met overmacht en de Blackhawks strompelde net de play-offs binnen. De Canucks leken eenvoudig naar de tweede ronde te gaan toen ze 3-0 voorkwamen in de serie. Tot de ploeg uit de Windy City de rug rechtte. Het werd 3-3. In game 7 leek de wedstrijd beslist toen met nog 3 minuten te spelen Duncan Keith een penalty kreeg. Jonathan Toews maakte echter de gelijkmaker met een shorthanded goal.
Game 7. Overtime. Een passend slot voor deze serie.

Vervolgens werd de belangrijkste goal uit de historie van de Vancouver Canucks gescoord.

Uiteindelijk werd ook de derde Stanley Cup finale door de Canucks verloren.

De laatste jaren
Na de play-offstrijd in 2009, 2010 en 2011 zal de rivaliteit nog jaren duren. In de play-offs troffen ze elkaar niet meer. De Vancouver Canucks zijn na 2012 afgedaald tot de middenmoot van de NHL. De Blackhawks behoren nog steeds tot de elite van de NHL. Na 2010 hoefde de fans in Chicago niet lang te wachten op een nieuwe titel. In 2013 en 2015 ging de mooiste beker in all of sports wederom in een parade naar Soldier Fields. Ondanks de verschillen op de ranglijst blijft de spanning op deze wedstrijd zitten. Dit is niet zomaar een wedstrijd. Ook niet voor sterren van Chicago.

Foto: Getty Images

Ook leuk om te lezen