NHL 30-in-30: Washington Capitals

Door

caps
Op 7 oktober start het nieuwe NHL seizoen. Na bijna vier maanden afwezigheid start de competitie weer en kunnen wij ons weer dagelijks tegoed doen aan al het moois dat de NHL biedt. In de serie 30-for-30 tellen we af naar de start van de competitie. Dat doen we door dagelijks een blik te werpen op alle dertig teams. We beginnen bij de Buffalo Sabres en eindigen op 6 oktober met de Chicago Blackhawks. Vandaag aandacht voor de Washington Capitals.

Seizoen 2014-2015
Het management in D.C. zat geen moment stil vorige zomer en voegde een aantal gevestigde namen aan de selectie toe, in de hoop – na voor de eerste keer in zeven jaar de play-offs mis te lopen – meteen weer terug te kunnen keren naar post-season hockey in 2014-2015. Verdedigers Matt Niskanen en Brooks Orpik waren de meest opvallende nieuwkomers. Bovendien moest coach Adam Oates het veld ruimen, hij werd vervangen door Barry Trotz. Het begon allemaal nog een beetje ‘shaky’ voor het team uit de Amerikaanse hoofdstad, de eerste paar maanden kenden de nodige ups en downs. Maar naarmate het seizoen vorderde werd steeds duidelijker dat Trotz en zijn toch wel unieke manier van spelen, een goede match bleek te zijn met de Capitals. Captain en steunpilaar Alex Ovechkin werd voor de zoveelste keer in zijn loopbaan NHL topscorer in goals, en John Carlson manifesteerde zich tot een elite verdediger in de league. De play-offs werden gehaald en daarin deed Washington het nog verrassend goed ook. In een spannende eerste ronde werden de Islanders met 4-3 opzij geschoven. In de tweede ronde waren de Rangers de tegenstander. Na hun huid duur verkocht te hebben (doelman Braden Holtby in het bijzonder), moesten de Capitals uiteindelijk toch hun meerdere erkennen in de ploeg van Alain Vigneault.

De Draft
Tijdens de afgelopen draft was er geen jackpot voor Washington. GM Brian McLellan had één first round pick in handen, hiermee werd gekozen voor goalie Ilya Samsonov. Of de Rus op den duur ook kan meekomen met het niveau van Holtby, zal nog moeten blijken. Hoe dan ook is Samsonov een noemenswaardige prospect waarvan we waarschijnlijk nog wel meer zullen gaan horen. De draft stond voor de Caps sowieso in het teken van de defensie: na Samsonov werden er in de latere rondes nog drie andere spelers gedraft en dit waren allemaal verdedigers. Jonas Siegenthaler (second round, 57th overall) is een grote, sterke en mobiele verdediger uit Zwitserland die al een entry-level contract op zak heeft. Komend seizoen zal hij nog in Zwitserland blijven spelen, maar wellicht strijdt hij volgende zomer mee om een plek in de selectie.

Nieuwe talenten
Van alle prospects in Washington is de Tsjech Jakub Vrana de meest enerverende. Vrana, een first round pick in 2014, heeft er een sterk seizoen in Zweden op zitten en liet ook nog eens zien prima in Noord-Amerika mee te kunnen. Zijn twee goals en vier assists in tien play-offwedstrijden voor de Hershey Bears in de AHL, geven aan dat het een kwestie van tijd is voordat de kleine goaltjesdief het hoogste podium mag betreden in een Caps jersey. Verder zijn aanvaller Stanislav Galiev en verdediger Connor Carrick dichtbij hun NHL debuut. Zo tekende Galiev onlangs al een tweejarig contract ter waarde van 1,15 miljoen dollar, blijkbaar heeft het management vertrouwen in de progressie van hun third round pick uit 2010. Dat er in Washington geen McDavids en Eichels te bewonderen zijn, was al duidelijk. Toch ziet de toekomst er wat prospects betreft redelijk rooskleurig uit.

Additions
T.J. Oshie: De shootout hero van de Verenigde Staten op de Olympische Spelen in Sochi, is vanaf komend seizoen een Capital. Oshie is een redelijk betrouwbare aanvaller – een soort ‘jack of all trades’, maar dan ook zeker een ‘master of none’. Hij heeft leuke handjes die gepaard gaan met de nodige creativiteit, dit is vooral te zien in penalty shots die de 28-jarige winger neemt. Consistentie is nooit een sterk punt geweest van de voormalig Blues speler, maar desalniettemin is Oshie een leuke toevoeging aan Washingtons top six.

Justin Williams: Misschien wel één van de meest onderschatte trades van afgelopen zomer. Justin Williams zou dat laatste stukje van de puzzel kunnen zijn voor de Caps om eindelijk een keer écht ver te komen in de play-offs. De drievoudig Stanley Cup winnaar barst van de ervaring en heeft de afgelopen jaren uitstekend gepresteerd als rolmodel in Los Angeles. Of je Williams nou in je top six of bottom six zet – in principe maakt dat niks uit. Hij staat er altijd op de cruciale momenten en is defensief zeer betrouwbaar. Toen de Kings een jaar geleden de Cup wonnen, had Williams daar met 25 punten in 26 wedstrijden een groot aandeel in.

Departed
Mike Green: Zijn dagen als topverdediger in Washington waren na vorig seizoen definitief voorbij. Onder Barry Trotz was hij veelal een third pair defenseman. Dat hij dan toch nog 45 punten in 72 wedstrijden liet noteren, is veelzeggend. Green is en blijft één van de beste aanvallende verdedigers in de NHL. Mocht Green in het shirt van zijn nieuwe team Detroit weer opbloeien tot de gevreesde, uitermate productieve blueliner van weleer, dan zal men zich in Washington achter de oren krabben.

Troy Brouwer: Brouwer bewandelde de tegenovergestelde weg in de Oshie trade en is nu dus een speler van St. Louis. Een beetje vergelijkbaar met Oshie qua speelstijl, met als enige verschil dat hij defensief wat sterker is dan Oshie en aanvallend iets minder. Wat de Blues en Capitals in deze trade hebben toegevoegd en zijn kwijtgeraakt is eigenlijk om het even. Brouwer was een fan favorite in D.C. en zal dus gemist worden.

Joel Ward:
Washington besloot niet te verlengen met de door San Jose aangetrokken Joel Ward, een enigszins opmerkelijke keuze. Ward was, zeker de laatste twee seizoenen, een hele waardevolle kracht voorin. De Canadese power forward pikt geregeld zijn doelpuntjes mee en is bovendien een sterke, hard werkende speler. Ook in de play-offs van 2015 liet hij met negen punten in vijftien wedstrijden een solide indruk achter. De Caps verliezen met het vertrek van Ward flink wat stabiliteit in het aanvalskorps, ondanks de komst van Oshie en Williams.

Roster
Beste verdedigers: John Carlson, Matt Niskanen, Brooks Orpik

Beste aanvallers: Alex Ovechkin, Nicklas Backstrom, Marcus Johansson

Keep an eye on: Evgeny Kuznetsov, Justin Williams

Special teams
Met de special teams zit het in Washington al jaren snor en vorig seizoen was geen uitzondering. Het team van Barry Trotz had de beste powerplay in de gehele league. Met de dodelijkste scherpschutter op deze planeet (Ovechkin), één van de beste spelmakers in de NHL (Backstrom) en de keuze uit powerplay dirigenten Carlson én Green was dat ook niet zo’n héél verrassend gegeven. Green maakt zoals gezegd geen deel meer uit van het team en het is goed mogelijk dat de PP aan het eind van komend seizoen ietsje lager op de ranglijst staat. Toch moeten de Caps nog steeds makkelijk in de top 10 kunnen eindigen. De penalty kill was met een veertiende plaats in de league ook zo slecht nog niet, maar wel voor verbetering vatbaar. In de persoon van Joel Ward is een uitstekende penalty killer verloren gegaan, maar dit wordt gecompenseerd met nieuwe aanwinst Justin Williams.

Off season grade

6

Van de draft kon men sowieso niet al te veel verwachten, gezien het geringe aantal picks. Ruilen voor picks had in Washingtons geval ook niet veel nut. In een perfect scenario waarin Oshie en Williams waren gekomen en verder geen belangrijke krachten waren vertrokken, hadden de Caps een dikke acht verdiend voor hun off season activity. Dit is echter niet het geval. Waardevolle krachten Green, Brouwer en Ward zijn via de achterdeur vertrokken en het kan niet anders dan dat Washington dit op een zeker moment gaat voelen. Zeker één van deze drie ‘departures’ had met iets meer toewijding vanuit het management behouden kunnen worden. Oshie en Williams zijn prima versterkingen, maar het is de vraag of de Capitals hun succes van afgelopen jaar kunnen evenaren met de roster changes die nu hebben plaatsgevonden. Met een play-off monster als Williams in de gelederen, weet je het natuurlijk maar nooit…

Ook leuk om te lezen