NFL Week in Review – 7

NFL Week in Review, een nieuwe rubriek op Sport Amerika, waarin we vanuit de losse pols de afgelopen week even met jullie doornemen, en vooruitblikken op het komende NFL-weekend. Middels kleine nieuwtjes, weetjes, opinies, quotes, tweets, videos, foto’s, links en wat dies meer zij. Minimaal een keer per week (op zaterdag), maar misschien vaker, indien we er aanleiding toe zien c.q. tijd en/of zin hebben. Tips? Mailtje naar dadarch[at]gmaildotcom. Hierbij Editie 7. Go Bears.

• Tja, ’t enige excuus dat ik aanvoeren is dat je er niet niet voor kiest om Bears-fan te worden (dat is voorbehouden aan Yankees-, Red Sox- en Patriotsfans), maar wat was ’t weer een bezoeking, zondagmiddag, de thuiswedstrijd tegen de Carolina Panthers. Nog niet eens 100 yards van de hand van onze franchise quarterback, een O-line die hem niet kan beschermen, een D-line die de run niet kan stoppen, en safeties die de cover 2 niet snappen, en daarnaast niet kunnen tackelen. De Panthers-offense mocht 72 (!) maal aanleggen om 543 (!!) yards bij elkaar te harken. Oioioi.

Hoe je dan in hemelsnaam een overwinning (34-29) uit ’t vuur sleept? Two words: Special Teams. En vooruit, nog twee: Devin Hester. De beste returner ooit was in feite goed voor twee touchdowns middels twee puike returns, waarvan-ie er eentje zelf voor z’n rekening nam [video hieronder] – om daarmee een nieuw record (punt returns) bij te schrijven. Oh, en dan was er natuurlijk nog Matt Forte (pay the man already!). #22 was goed voor een TD [video hieronder], maar had het zondag voor de verandering eens als rusher op op z’n heupen: hij was goed voor 205 rushing yards (plus nog eens 23 receiving).

• Aan de andere kant was ’t bij tijd en wijle ook genieten geblazen: Steve Smith, wat ’n beest! 181 yards voor hem – en dat was heus niet alleen te danken aan die onstellend zwakke Bears secondary. Zelfs ’n illegal hit van Brandon Meriweather (dat gaat ’n fikse boete opleveren!) kan ‘m niet boeien. Voorlopig even niet meer zeggen dat-ie op z’n retour is. En wie het nog niet doorhad: Cam Newton (374 yards, 1 TD, 1 INT) wordt ’n hele grote. Die gozer is absoluut for real.

• Over for real gesproken. Calvin Johnson. Cal-vin-John-son. Opnieuw twee touchdowns – en dus nog steeds keurig op schema om Randy Moss van de troon de stoten. De ene catch is bovendien nog indrukwekkender dan de andere, en dat heeft natuurlijk alles te maken met het vertrouwen dat zijn quarterback Matthew Stafford in hem heeft: gooi die bal maar binnen een straal van tien meter
van Megatron, en hij vangt ‘m wel. Vooral Johnson’s eerste TD catch was ziek: triple coverage ! Vooral dankzij Megatron zijn de Detroit Lions, samen met de Green Bay Packers, de enige overgebleven ongeslagen ploeg.

• Nog een paar krenten uit de pap van zondag: Vince Wilfork, de defensive tackle van de New England Patriots, did it again! Amper twee weken nadat-ie voor de eerste interception van zijn carriere tekende, en ditmaal was Oakland Raiders’ Jason Campbell ’t haasje. Goed, ’t waren dit keer misschien geen 36 yards, maar nog steeds een behoorlijk aantal yards after the catch . Tom Brady (2 TDs), BTW, gooide voor de verandering eens geen picks.

• De meest controversiele play van ’t weekend vond plaats in de wedstrijd tussen de Arizona Cardinals en de New York Giants. Giants’ Victor Cruz leek op te geven en ging naar de grond, waarna hij de bal losliet, en de Cards meenden een interception cadeau te hebben gekregen [video hieronder]. Nee dus, beslisten de arbiters: hij gaf zichzelf op en hoefde dus niet worden aangeraakt. Discussies alom (en die zullen nog wel even voortduren ook), maar wat mij betreft had de arbitrage gewoon gelijk. Want wat laat Rule 7, Section 2, Article 1 (e), page 35 van het NFL Rule Book lezen? “Official shall declare ball dead when runner declares himself down by falling to ground or kneeling & making no effort to advance.” Klip en klaar. Alleen was ’t lullig dat Hakeem Nicks een play later de winnende touchdown maakte.

Eerder in deze serie: AFL 1 | AFL 2 | AFL 3 | AFL 4 | AFL 5 | AFL 6