NFL Week in Review, een nieuwe rubriek op Sport Amerika, waarin we vanuit de losse pols de/het afgelopen week(end) even met jullie doornemen, en vooruitblikken op het komende NFL-weekend. Middels kleine nieuwtjes, weetjes, opinies, quotes, tweets, videos, foto’s, links en wat dies meer zij. Minimaal een keer per week (doorgaans op zaterdag), maar misschien vaker, indien we er aanleiding toe zien c.q. tijd en/of zin hebben. Tips? Mailtje naar dadarch[at]gmaildotcom. Hierbij Editie 23. Go Bears.
• Ik heb vaak gelijk. Maar vaker nog ongelijk. Afgelopen zondag had ik zelfs drie keer ongelijk. Jazeker, tot drie maal toe werd ik door knucklehead quarterbacks, waar ik normaal gesproken geen hoge pet van op heb, op m’n ongelijk gewezen. Alle drie wezen me even fijntjes op het feit dat ik het toch echt verkeerd zag. Althans, voor een dag.
• Beginnen we met Eli Manning. Vind ik eigenlijk maar een beetje ’n slappe dweil, met dat huilhoofd van ‘m. Knapte destijds al meteen op ‘m af toen-ie niet naar San Diego wilde. Was te min voor ‘m. Overschatte ballengooier, die Manning junior, de slechtste QB die ’t voorbije decennium een Super Bowl won, vooral terend op z’n naam. Enfin, you get the picture.
Maar ik moet zeggen: Eli Manning is bezig aan een alleraardigst seizoen, waar hij zondag tegen de Patriots alvast een aardig kroontje opzette. Wat een drive, met iets meer dan een minuut op de klok. Goed, ’t was dan weliswaar tegen de slechtste (pass)defense van de league, maar toch. Je team middels zo’n puike drive naar een zege in Foxboro leiden, afgesloten met een klinkende touchdown, verdient respect. Bij deze dus.
• Dan Joe Flacco. Ik verbaas me voor ieder seizoen weer wanneer talloze kenners deze muppet in hun top 10 van beste quarterbacks zetten. Op basis waarvan? Omdat ze in Baltimore lange tijd niks gewend waren? ’t Is vaak net niet met die Flacco. En soms zelf helemaal niet. Zoals twee weken geleden tegen de Jaguars. Ouch. Of de eerste helft tegen de Cardinals, vorige week. Eww.
Maar verdomd. Zondagavond, in de limelight, op bezoek bij aartsrivaal Pittsburgh. Stond er plotseling een kerel. Flacco werd eigenlijk een wedstrijd lang door z’n wide receivers in de steek gelaten, en zeker tijdens de laatste beslissend drive. Ray Rice die ballen liet vallen, Torrey Smith van hetzelfde laken ’n pak. Maar Flacco knipperde niet eens met z’n ogen. Met als resultaat de winnende TD met nog maar 5 seconden op de klok. Kudos voor Flacco, derhalve.
• En tja, wat te denken van Tim Tebow? Mijn mening over hem mag genoegzaam bekend zijn. Geen NFL-quarterback, die Tebow. Geen arm, niet accuraat, geen connectie met z’n receivers, kan geen defenses lezen. Is eigenlijk meer een veredelde running back die af en toe een balletje gooit, en speelt in de league bij de gratie Gods en z’n devote fanbase.
Maar eerlijk is eerlijk. De Denver Broncos zijn onder Tebow dus wel gewoon 2-1. Dankzij of ondanks, daar wil ik vanaf zijn. Of hij zal starten wordt van week tot week bepaald, maar op basis van zijn prestatie van afgelopen zondag tegen de Raiders, in Oakland nota bene, mag-ie nog een weekje blijven. Goed, zijn completion percentage was (opnieuw) ’t laagste van alle quarterbacks, maar daar stond tegenover dat-ie twee touchdowns binnen gooide en ook nog eens voor meer dan honderd yards rushte. Ja, ik weet ‘t: een kinderhand is gauw gevuld, maar complimenten voor Tebow. Chapeau.
• Dan nog even aandacht voor een echte quarterback. Aaron Rodgers. Ik weet niet of jelui het doorhebt, maar onze FudgePacker is bezig aan een magistraal seizoen. Even een kleine greep uit alle records die hij dit seizoen op weg is te breken: passing yards (Dan Marino, 1984), completion percentage (Drew Brees, 2009) en passer rating (Peyton Manning, 2004). Ik wil er maar mee zeggen. Zondag had-ie er ook weer een paar… Check dan die TD pass op Jordy Nelson!
Eerder in deze serie: AFL 1 | AFL 2 | AFL 3 | AFL 4 | AFL 5 | AFL 6 | AFL 7 | AFL 8 | AFL 9 | AFL 10 | AFL 11 | AFL 12 | AFL 13 | AFL 14 | AFL 15 | AFL 16 | AFL 17 | AFL 18 | AFL 19 | AFL 20 | AFL 21 | AFL 22 |
Reacties