In januari en februari vechten ruim 350 teams in 32 conferences voor een plek in het NCAA Tournament. De meeste conferences zijn zo klein of zwak dat het haast onmogelijk is voor scholen om zich te plaatsen voor The Big Dance. Andere conferences zijn zo sterk dat je gerust tien scholen kunt afvaardigen voor March Madness. Toch komt er geregeld een kleine school door de selectie. En in de top conferences kun je maar beter kampioen worden of het conference tournament winnen. Anders ben je overgeleverd aan de NCAA keuzecommissie. Bij SportAmerika kijken Frank Wielaard en Vincent Van Genechten deze week in zes delen vooruit en kan ook jij jouw mening geven. Zoekend naar favorieten, verrassingen en misschien zelfs een Cinderella.
In dit tweede deel laten Frank en Vincent hun licht schijnen over de vierde beste conference in college basketball: de Atlantic Coast Conference (ACC). De komende dagen volgen nummers drie tot en met één, plus een vroege vooruitblik op de NCAA Final Four in maart. Lees deel één over de Southeastern Conference (SEC) hier.
VINCENT VAN GENECHTEN
4. Atlantic Coast Conference (ACC)
Dit jaar kwamen er met Syracuse, Notre Dame en Pittsburgh drie teams bij in de Atlantic Coast Conference. Dat maakt deze conference nog sterker dan voordien. Nieuwkomer Syracuse zal zich normaal gezien onderscheiden als het meest constante team. De Orange zijn across the board oerdegelijk, zowel offensief als defensief. Met scorer CJ Fair, floor leader Tyler Ennis, slasher Jerami Grant, shooter Trevor Cooney en een aantal verdedigende big men hoeft coach Jim Boeheim van geen enkel team schrik te hebben.
Jabari Parker en de Duke Blue Devils hebben echter andere plannen. Dit team heeft zijn tekortkomingen. Ze missen size en hebben het vooral daardoor verdedigend moeilijk. Maar Parker is een superster en laat zijn team nooit in de steek. Als hij het wil (en hij wil het), dan zijn de Blue Devils een nachtmerrie voor eender welk team. Transfer Rodney Hood doet het erg goed als scorer, Quinn Cook is een degelijke point guard en spelers als Andre Dawkins en vooral Rasheed Sulaimon kunnen zomaar big games hebben.
Als er één team is dat een kleine kans heeft om de twee toppers bij te benen, is het North Carolina. De Tar Heels beleven een mysterieus seizoen met nederlagen tegen middelmatige tegenstanders en zeges tegen topteams. Maar ze maken, op uitzondering van Marcus Paige, erg moeilijk jump shots. Tot slot zijn Pittsburgh en Wake Forrest degelijke teams. De Panthers hebben vooral een diep team en kunnen potten breken met Lamar Patterson en Talib Zanna. De Demon Deacons moeten het vooral hebben van het inside-outside duo Devin Thomas/Cody Miller-McIntyre.
Kampioen: Syracuse Orange
ACC Tournament winners: Duke Blue Devils
FRANK WIELAARD
4. Atlantic Coast Conference (ACC)
Deze Conference is wat je noemt topzwaar. Syracuse en Duke zijn de absolute top. North Carolina zit daar een eindje vandaan. De Tar Heels vielen op met knappe zeges in hun nonconference schedule, omlijst met knullige nederlagen.
Duke heeft met Jabari Parker de beste eerstejaars speler van het land in de gelederen. Maar misschien is Rodney Hood nog wel belangrijker. Een transfer speler. Coach Krzyzewski is daar niet zo fan van, maar Hood is veelzijdig en dus moeilijk te verdedigen. Verdedigen. Dat is wat er nog enigszins aan schort bij Duke.
Dat geldt niet voor Syracuse Orange. Daar was het vooral de vraag of het backcourt kon aansluiten bij het top frontcourt van coach Jim Boeheim. Het antwoord tot nu is volmondig JA. Eerstejaars Tyler Ennis doet het uitstekend op de point. En tweedejaars schutter Trevor Cooney lost alle verwachtingen, als zou hij een topschutter zijn, dit jaar wel in. Voeg daar C.J. Fair, Coleman, Christmas en Grant aan toe en je hebt een kampioensteam. All the way.
Kampioen: Syracuse Orange
ACC Tournament winners: Syracuse Orange
JOUW MENING
Foto’s: Getty Images
Reacties