NBA Analyse: De power van de Pistons

Er viel niet veel te vieren in Detroit de afgelopen jaren. In de voorgaande zes jaar wisten de Pistons niet boven 32 overwinningen uit te komen. De laatste keer dat de play-offs werden gehaald, was in het seizoen 2008-2009 en lange tijd leek het erop dat de tank nog wel even leeg zou blijven in Motor City. In mei 2014 installeerde de club Stan Van Gundy als zowel hoofdcoach als President of Basketball Operations in de hoop dat hij het tij zou kunnen keren.

Na een seizoen waarin Van Gundy vooral het onsamenhangende roster van de Pistons kneedde naar zijn eigen wensen lijkt het erop dat zijn visie toch al zijn vruchten afwerpt in 2015/2016. Op dit moment maakt de club een uitstekende start van het seizoen door. Wat de ingrediënten van dit succes zijn zullen we proberen te laten zien in deze analyse.

Defence
Het klinkt misschien afgezaagd, maar succes begint vaak met een solide verdediging. Met Andre Drummond hebben de Pistons één van de beste centers van de NBA in huis. Een reboundmachine die iedereen die het waagt naar het bord te gaan angst inboezemt door alleen al in de paint te staan en rond te kijken. Bovendien stopt een aanval pas als de rebound gepakt is. Drummond pakt per wedstrijd gemiddeld alleen al 12,7 verdedigende rebounds per wedstrijd. DeAndre Jordan, tweede op de ranglijst van league leaders in de categorie rebounds, pakt 13,3 rebounds met zijn aanvallende rebounds erbij opgeteld.

Maar ook aan perimeter defence is winst behaald in Motown. Reggie Jackson (1m91), Kentavious Caldwell-Pope (1m96) en rookie Stanley Johnson (2m01) veroorzaken, door hun lengte in combinatie met snelheid, veel problemen voor de tegenstander. Doordat de drie naar hartenlust kunnen switchen van directe tegenstander, wordt deze met grote regelmaat rechtstreeks richting de plek waar die juist niet heen wil gedirigeerd: de paint — de plek waar Andre Drummond waakt.

Het effect van dit alles is goed terug te zien in Hollinger’s Team statistics op ESPN.com. Op dit moment staan de Pistons achtste in de categorie defensive efficiency. Per 100 keer balbezit voor de tegenstander scoort deze slechts 96,7 punten. Een prima prestatie, zeker als je ervan uitgaat dat vorig jaar de Pistons 21e op dit gebied waren en 104,7 punten per 100 keer balbezit incasseerden.

Pick and Roll
Wat Van Gundy’s plannen met de Pistons waren op aanvallend gebied was eigenlijk voor niemand een verrassing. Toen hij de Orlando Magic coachte, speelde hij een zogenaamd four out one in systeem met Dwight Howard als eenzame krijger onder het bord en een aantal goede schutters om hem heen. In Detroit wordt inmiddels eenzelfde systeem gespeeld.

Bovenstaande afbeelding laat goed zien dat Drummond (5) eigenlijk de enige man dichtbij de basket is. Jackson (1), Caldwell-Pope (2), Marcus Morris (3) houden het speelveld groot en ook Ersan Ilyasova (4) staat niet dichtbij de basket opgesteld. Hij vervult de rol van stretch 4 in dit verhaal. Dat Drummond in zijn eentje onder het bord staat is niet zo heel erg. De beste man pakt namelijk in zijn eentje rebounds genoeg voor een heel team, die hij vaak ook nog eens direct omzet in een score.

Wat de Pistons vooral doen in deze opstelling is dankbaar gebruik maken van de pick and roll. Drummond is levensgevaarlijk als hij een screen zet op de directe tegenstander van de man met de bal en vervolgens een zogenaamde hard roll naar de basket maakt. Verdedigers kunnen Drummond dit niet laten doen anders zal het resultaat waarschijnlijk ergens in de buurt liggen van het volgende filmpje.

Ook in de volgende play is te zien dat Jackson (1 rood) een makkelijke layup heeft, omdat Mason Plumlee (24 blauw) Drummond (0 rood) niet kan laten lopen.

Het nadeel van alle aandacht op de afrollende Drummond richten is voor het verdedigende team dus dat Jackson een zeer goede scorer is. De guard heeft een arsenaal aan layups dat vooral bestaat uit floaters en runners. Besteed je teveel aandacht aan Drummond, dan heeft Jackson dus alle ruimte om te doen waar hij goed in is. Een goed voorbeeld daarvan zit in het volgend filmpje (tussen 0:15 en 0:21 seconden). Pau Gasol twijfelt hier of hij zijn aandacht volledig op Jackson moet richten en wil eigenlijk niet te ver bij Drummond uit de buurt durft te gaan. Jackson krijgt hierdoor precies genoeg ruimte.

Een optie om dit tegen te gaan is helpdefence. Het vervelende hiervan is, dat de speler die de help komt geven zijn man moet laten lopen. En die zijn de 2, 3 en 4 die op de driepuntslijn klaar staan om van dit soort situaties dankbaar gebruik te maken.

In dit geval valt de hele verdediging terug de paint in om de ruimte voor Drummond (0 blauw) en Jackson (1 blauw) te beperken. Jackson bewaart het overzicht en ziet Ilyasova (23 blauw) helemaal vrij staan op de driepuntslijn. Zodra alles terugvalt richting paint staan er dus drie schutters klaar om hun slag te slaan.

Reggie Jackson and Andre Drummond showed some real chemistry on the pick-and-roll late last season, credit Van Gundy for betting big on it.

— Kurt Helin (@basketballtalk) 9 november 2015

Van Gundy heeft zijn Pistons herbouwd met Drummond als focal point, dat is duidelijk. Met Jackson haalde hij een perfecte partner voor de pick and roll binnen en door daaromheen een groot aantal schutters te zetten die de ruimte op het veld groot maken, lijkt het erop dat Van Gundy eindelijk op weg is om de Pistons naar zijn hand te zetten. Tel daarbij op de verbeterde postmoves van Drummond, het talent van Caldwell-Pope en een goede draftpick in Stanley Johnson en je zou toch de conclusie kunnen trekken dat ze in Detroit na jaren slechte beslissingen nu toch op de juiste weg zijn.

Natuurlijk is het seizoen lang en op dit moment het roster nog steeds mager bezet door blessures van Brandon Jennings (achillespees gescheurd) en Jodie Meeks (Jones fracture), maar stiekem mogen ze in The Palace of Auburn Hills best dromen. En hopen dat er eind april 2016 niet meer naar de tv wordt gekeken, maar eindelijk weer eens gespeeld wordt door Detroit.

Foto: NBA.com