Memphis, Tennessee. In 1819 opgericht door onder andere Andrew Jackson, die later de zevende president van de Verenigde Staten zou worden. Het is ook de plek waar Marc Cohn zo euforisch over zong in zijn enige hit ‘Walking in Memphis‘, al kwelend over Beale Street en Elvis Presley, en de manier waarop hij van de ene op het andere moment strenggelovig werd vanwege het muzikale ritme van de stad.
Maar Memphis is ook de plek van grommende grizzlyberen die zich al jaren weten vast te bijten in de loodzware Western Conference, waar ze als ‘vedetteloos provincieclubje’ op moeten zien te boksen tegen sterrenteams als OKC Thunder, Houston Rockets, Los Angeles Clippers en San Antonio Spurs. Om over de regerend kampioen uit Oakland, Californië maar te zwijgen.
Kort gezegd doen de Grizzlies het al vijf jaar achter elkaar prima in het westen, hoewel de ploeg slechts één keer (in 2012/2013) wist door te dringen tot de Conference Finals. Is, precies vijftien jaar na de verhuizing van Vancouver naar Memphis, de tijd dan eindelijk rijp voor, in de onsterfelijke woorden van de koning zelf, a little less conversation, a little more action en a little more bite and a little less bark?
Seizoen 2014/2015: Vol van Gasol
Geheel in lijn met het muzikale thema van Memphis was iedereen lyrisch over hem: Marc Gasol. Sinds hij wat kilo’s kwijt was geraakt in de zomer van 2014 prijkte de naam van ‘die andere Gasol’ bovenaan een heleboel lijstjes. Hij zou de Memphis Grizzlies heel veel gaan brengen, was misschien wel de beste center van de hele NBA, de beste speler van het jaar zelfs.
Voor een deel waren die beweringen waar. Marc Gasol draaide inderdaad een uitstekend jaar en ontpopte zich meer dan anders tot één van de dragende spelers van de Grizzlies. Niet Mike Conley, de kwetsbare maar altijd onvolprezen point guard, niet beuk- en bikkelbeest Zach Randolph en ook niet nieuwkomer en NBA-grootheid Vince Carter droeg de lasten van Memphis.
In de gewonnen openingswedstrijd van vorig seizoen tegen de Minnesota Timberwolves scoorde hij gelijk een personal best met 32 punten. Over het hele seizoen genomen was Gasol gemiddeld goed voor 17,4 punten per wedstrijd, bijna 3 punten gemiddeld meer dan de afgelopen jaren. In de play-offs zat hij zelfs op 19,4 punten gemiddeld per wedstrijd.
Een ander facet waar Gasol en de rest van de Grizzlies in uitblinken is verdedigen. De al genoemde Zach Randolph is een schier onneembare vesting, en de bulldog-achtige mentaliteit van Tony Allen helpt veel. Laatstgenoemde werd terecht verkozen als onderdeel van het first team all defense van de NBA. Iets wat hij zelf overigens graag van de daken schreeuwde.
Alle positieve ontwikkelingen en de tweede plek in de Soutwest Division (vóór de San Antonio Spurs!) ten spijt bleven de Grizzlies steken in de tweede ronde van de play-offs. De Portland Trail Blazers, zwakke broeder in het westen, werd in de eerste ronde nog vakkundig in de pan gehakt met 4-1, maar tegen een wervelend Golden State Warriors waren ook de defensieve krachten van Memphis niet opgewassen.
A tale of two feet
IN: Matt Barnes (Charlotte Hornets/LA Clippers), Jarell Martin (draft), Brandan Wright, Sampson Carter, Alex Stepheson (en Marc Gasol)
UIT: Luke Ridnour (Charlotte Hornets), Michael Holyfield, Daniel Nwaelele, Nick Calathes, Jon Leuer, Kosta Koufos
Wereldschokkende dingen zijn er in de zomer niet gebeurd voor de Memphis Grizzlies. Of ja, je moet de contractverlenging van Marc Gasol meetellen. De grote Spanjaard had ook voor een ander team kunnen tekenen en er stonden ook zeker wat ploegen in de rij terwijl ze een flinke fuet voor zijn neus hingen, maar Gasol is een trouwe hond: die vertrekt niet zo snel uit Tennessee.
Maar voor de rest? Matt Barnes is gekomen van de Los Angeles Clippers, via de Charlotte Hornets. Een prima speler, maar ook een lastpak die deze zomer vooral in het nieuws was omdat hij zijn ex-vrouw en haar nieuwe vriend, New York Knicks-coach Derek Fisher, lastigviel. Erger nog: Barnes schiet geen pepernoot raak in de voorbereiding, dus of hij van toegevoegde waarde gaat zijn in een spijkerhard team is maar de vraag. Dan had je misschien meer aan een grijze, maar nuttige muis als Luke Ridnour.
Blijft over de draft pick van deze zomer. Jarell Martin is zijn naam, en het is een verdienstelijke speler met de nodige reikwijdte en een behoorlijk atletisch (dunk)vermogen. Groot probleem is evenwel dat Martin zich in het begin van de zomer blesseerde aan zijn voet, en daarom de summer league moest missen. Daar komt nog eens bij dat hij recentelijk zijn andere voet geblesseerd heeft, net toen hij weer hersteld was van zijn eerste kwetsuur. Dat voorspelt weinig goeds. Troost is wellicht dat een grootheid als Stephen Curry ook aan de NBA begon met zwakke voeten/enkels, en die kwam op zijn pootjes terecht.
Verreweg de meest opvallende nieuwkomer is Alex Stepheson, die op 28-jarige leeftijd (!) zijn NBA-debuut zal gaan maken. In 2011 werd Stepheson niet gedraft, vorig seizoen probeerde hij het in de summer league bij de Sacramento Kings, maar kon hij geen contract verdienen en deze zomer waagde hij een poging bij de Dallas Mavericks alvorens hij begin deze maand tekende bij de Grizzlies.
Prognose 2015/2016
Met de komst van Matt Barnes is er nóg een bikkelharde stofzuiger-achtige verdediger aan het team toegevoegd, maar eigenlijk hadden de Grizzlies meer gehad aan iemand met meer scorend vermogen. Om dan alles te zetten op een talentvolle rookie (Martin) is misschien wat veel van het goede, en de vraag is of Marc Gasol met zijn 30 jaar nog lang de kar kan trekken en kan (blijven) verbeteren.
Het team is met andere woorden defensief goed opgebouwd, maar mist de juiste mix van jong talent en ervaren rot. De balans slaat nu meer uit naar gepokt en gemazeld, en dan vooral rondom de eigen basket. Zonder die duidelijk aanwijsbare kwaliteitsinjectie in de aanval is de kans groot dat de Grizzlies lager op de ranglijst zullen komen te staan dit jaar, hoeveel bijtgrage verdedigers ze ook opstellen.
Tegen de Texaanse divisiegenoten Houston en San Antonio gaan de Grizzlies naar alle waarschijnlijkheid het onderspit delven dit seizoen. De Clippers? Ongetwijfeld ook een maatje te groot, net als het weer fitte Oklahoma City Thunder dat is. En dan is er ook nog de kampioen, Golden State Warriors, die teveel watervlugge spelers in de gelederen heeft om zich af te laten schrikken door de massieve verdediging van Memphis.
Dus wat blijft er over? Plekken zes, zeven en acht in het westen, op het gebied van de play-offs. En teveel grote ploegen voor je die je af gaan troeven in de verdere rondes van het naseizoen. Samenvattend: de Grizzlies gaan het weer niet redden om The Finals te bereiken, en lopen zelfs het risico om voorbij gestoken te worden door teams als New Orleans en Phoenix als ze niet uitkijken. Misschien toch iets meer conversation in het management om de boel op spelersgebied beter voor elkaar te krijgen.
Voorspelling: 44-38
Vorige previews
30. Minnesota Timberwolves | 29. New York Knicks | 28. Philadelphia 76ers | 27. Los Angeles Lakers | 26. Orlando Magic | 25. Sacramento Kings | 24. Detroit Pistons | 23.Charlotte Hornets | 22. Miami Heat | 21. Utah Jazz | 20. Indiana Pacers | 19.Brooklyn Nets | 18. Phoenix Suns | 17. Boston Celtics | 16. Milwaukee Bucks | 15. Oklahoma City Thunder | 14. New Orleans Pelicans | 13. Portland Trail Blazers | 12. Toronto Raptors | 11. Dallas Mavericks | 10. Chicago Bulls | 9. Cleveland Cavaliers | 8. Washington Wizards
Foto: Getty Images
Reacties