MLB Hall of Fame 2018: SportAmerika Editors’ Choice (III)

Door

De lezers hebben gesproken. Over een paar dagen verschijnen de resultaten van jullie MLB Hall of Fame-stemming op SportAmerika. Tot die tijd maakt een aantal MLB-redacteuren elke dag hun stembiljet voor de Hall of Fame openbaar. Wie kregen dit jaar onze stem? Welke spelers lieten we bewust (of strategisch) achterwege? Wie stemmen wij naar eeuwige roem in Cooperstown?

Vandaag twee redacteuren, te beginnen met SportAmerika-eindredacteur Justin Kevenaar.


JUSTIN KEVENAAR’S STEMBILJET


Mijn top 10 ziet er als volgt uit:


  1. Barry BONDS
  2. Roger CLEMENS
  3. Vladimir GUERRERO
  4. Trevor HOFFMAN
  5. Chipper JONES
  6. Edgar MARTINEZ
  7. Mike MUSSINA
  8. Manny RAMIREZ
  9. Johan SANTANA
  10. Jim THOME

NOOIT GEZIEN, WEL VERDIEND

Bonds, Clemens

Helaas begon ik net te laat met intensief honkbal kijken en daardoor heb ik moeten missen hoe Barry Bonds menig werper angst inboezemde. Het is lastig voor te stellen voor een nieuwe volger van de sport dat er ooit iemand waar zoveel dreiging uit kwam dat teams vrijwillig een vrije loop gaven terwijl de honken al vol waren. We weten natuurlijk allemaal waarom Bonds en Clemens al zolang niet in de echte Hall of Fame weet te komen, maar ik weeg daar niet zo zwaar aan. Dope of geen dope, deze twee spelers zijn te getalenteerd om uit de Hall gehouden te worden.

LEGENDES

Vladimir Guerrero

Hier gelukkig wel iemand waar ik nog iets van heb kunnen zien. Een man met een onwijs mooie swing die — totdat Adrian Beltre hem in 2014 inhaalde — de Dominicaanse recordhouder was wat betreft het aantal hits in de MLB. Hij behoort daarmee tot één van de beste Dominicaanse spelers aller tijden en uit een land dat zo rijk aan honkbaltalent is, wil dat wel wat zeggen.

Trevor Hoffman

De één vindt closers niet bepaald Hall of Fame-waardig, maar closen blijft toch een kunst. Hoevaak zien wij als fans closers van ons team niet stuntelen en kleine voorsprongen weggeven? Hoffman heeft misschien niet de allure van een Mariano Rivera, die toch iets vaker op het allerhoogste podium zijn kunsten kon vertonen, maar hij is desalniettemin een van de weinige closers die altijd een constant goed niveau haalde en vaker wel dan niet te vertrouwen was. Ook zijn opkomst levert, net als bij Mariano, een rilling over de ruggen op.

 

Chipper Jones

Een no-brainer. 23 jaar spelen voor dezelfde organisatie, een keer MVP worden, de World Series winnen, een batting title en ook nog eens in acht all-star games uitkomen. Dat lijkt me wel genoeg argumentatie, right?

DISCUSSIEPUNT

Edgar Martinez

Ook hier vaak een discussie: zijn aangewezen slagmensen wel of niet Hall of Fame-waardig? Misschien kijk ik hier door een ietwat gekleurde Seattle-bril, maar ik hoop van harte dat Edgar Martinez het gaat redden. Ik heb Martinez zelf nooit aan het werk gezien als vaste kijker, maar wanneer ik elk jaar weer de hoogtepunten en de statistieken voorbij zie komen, vind ik dat hij een kans moet krijgen om erin te komen. Zelfs al was hij ‘maar’ een designated hitter.

Mike Mussina

Een coin flip tussen meerdere kandidaten, maar afgaande op de cijfers kies ik voor Mussina. Ik vind het altijd heel indrukwekkend als spelers heel lange tijd een goed en constant niveau kunnen halen. Precies dat is van toepassing op Mussina. Hij gooide — met uitzondering van zijn rookie-jaar in 1991 — elk jaar minstens 24 wedstrijden en kwam met name in zijn tijd in Baltimore met regelmaat terug in de Cy Young-lijstjes.

Manny Ramirez

Ramirez was en blijft en beetje een rare snuiter vind ik. Ook voor hem geldt dat hij een imposante slagman was die met name voor de Boston Red Sox van ongelooflijk grote waarde is geweest. De vloek werd beëindigd in het jaar dat Ramirez World Series-MVP werd en daarmee zal hij voor altijd een bijzondere plek hebben in de geschiedenis van de MLB. En ja, ook hier besef ik me dat Ramirez nooit de schoonste is geweest, maar wederom blijft het een feit dat hij onwijs invloedrijk is geweest binnen de sport.

HOMER-PICK

Johan Santana

Een echte homer-pick die ik niet kon laten. Juist toen ik het honkbal intensief ging volgen — en ik de New York Mets als mijn team adopteerde — was Santana dé ace van de Mets. Het duurde niet lang voor hij de geschiedenisboeken in zou gaan door een no- hitter te gooien. Dat zou meteen zijn laatste hoogtepunt vormen op de heuvel. Daarvóór was hij namens de Minnesota Twins ook een geweldenaar die onder andere de befaamde Triple Crown voor pitchers wist binnen te slepen. Helaas deden blessures hem de das om, maar zijn prestaties zijn wat mij betreft indrukwekkend genoeg om een kans te krijgen.

Jim Thome

Van 1991 tot en met 2012 actief zijn op het hoogste niveau en in die tijd onwijs veel homeruns en RBI’s binnenrammen. Dat was Jim Thome en met zijn achtste plaats op de all time homerun lijst lijkt het mij duidelijk dat hij wel een plekje verdient. De enige mannen die op deze lijst overigens boven hem staan en nog niet in de Hall of Fame zitten: Barry Bonds en Alex Rodriguez.

Cover photo: Getty Images
Top photo: John Greim/LightRocket via Getty Images

Ook leuk om te lezen