Het NBA seizoen 2012-2013 is precies op de helft. Reden voor SportAmerika om eens vooruit te kijken wie er allemaal in de race zijn voor de individuele awards, aan het einde van het seizoen. We belichten de komende dagen de zes grote awards. Vandaag deel 4: de Defensive Player of the Year.
Het is nog niet zo lang geleden dat dit de minst interessante award was die werd vergeven. Niet zozeer omdat de prijs niet waardevol zou zijn, maar omdat al lang van tevoren bekend was wie zou gaan winnen. Dwight Howard. Driemaal op rij won de huidige Laker de prijs met overmacht. Maar vorig jaar kwam daar een einde aan toen Howard vooral geblesseerd was en Tyson Chandler aan het eind van het seizoen werd geprezen om zijn verdedigende leiding aan een zwalkend Knicks-schip.
Diezelfde Chandler behoort dit jaar niet eens meer tot de top vijf. Het is niet dat de 30-jarige center niet meer kan verdedigen. Maar als een team waar jij de beste defensieve speler zou moeten zijn, verdedigend beter wordt als je niet meespeelt? Dat kan niet goed zijn. Nu kan dat mede te maken hebben met het feit dat Chandler bijna al zijn minuten samenspeelt met Carmelo Anthony, een notoire verzaker op verdedigend vlak. Desalniettemin, de Knicks staan 2,5 punt minder toe zonder Chandler dan met hem.
Wat blijft er dan nog over voor de top vijf? De twee best verdedigende ploegen dit seizoen zijn de Indiana Pacers en de Memphis Grizzlies. Die zijn dan natuurlijk ook allebei vertegenwoordigd. Het is echter iemand van defensie nummer drie (de Bulls) die er met de prijs vandoor gaat.
5. Serge Ibaka, Oklahoma City Thunder.
Ibaka was afgelopen seizoen de nummer twee in de race om de award. Nog steeds is hij een top-blocker. De verrassende Larry Sanders is de beste dit jaar, maar Ibaka staat nog op plaats twee. Maar omdat Ibaka ook aanvallend een belangrijkere rol moet spelen, blokt hij minder schoten dan voorheen. En de defense van de Thunder wordt niet beter met Ibaka op het veld (het blijft ongeveer gelijk), terwijl dat vorig seizoen wel zo was. Nu is zijn impact defensief gezien beduidend minder.
4. LeBron James, Miami Heat.
James en de Heat waren de eerste seizoenshelft heel matig verdedigend, maar onder aanvoering van de De King staat Miami op de rand van een plaats in tien top defenses in de league. James pakt steals (1.7 per duel), blokt schoten (1 per duel) en een rits rebounds (meer dan acht). Daarnaast is er nog iets wat je niet in de statistieken terugziet: vanwege zijn atletische lichaam kan hij een tegenstander, kleiner of groter, compleet uit de wedstrijd spelen.
3. Roy Hibbert, Indiana Pacers.
Wellicht dat Paul George deze plek ook wel had verdiend. Maar die is een All-Star, dus krijgt Hibbert deze plek. Verdiend, overigens. De 26-jarige center maakt van de Pacers een goede verdedigende ploeg die ook aanvallend sterk is. Zonder de lange man 
krijgen de Pacers te maken met een 6.2 swing die van de ploeg ineens een verliezend team maakt. Als Hibbert wat meer rebounds kan pakken en zijn niveau in de play-offs wat op kan schroeven, is hij hard op weg om een van de dominante centers in de league te worden.
2. Marc Gasol, Memphis Grizzlies.
Gisternacht tegen de Philadelphia 76ers maakte Gasol duidelijk waarom hij een van de belangrijkste kandidaten voor deze award is. Hij scoorde tegen Philly 27 punten, pakte 7 rebounds, gaf 7 assists, maar had ook twee steals en drie blocks. Waaronder een block op een mogelijk game-winner van Nick Young. Het was Gasol ten voeten uit. Hij is op dit moment de meest complete center in de league en is voor de defense van de Grizzlies van onschatbare waarde.
1. Joakim Noah, Chicago Bulls.
Noah zou bijna mee kunnen spelen om de MVP-award. De 27-jarige center speelt een ongekend goed seizoen. Af en toe forceert hij een beetje en hij is minder effectief, maar hij scoort meer punten, blokt schoten bij het leven, pakt meer steals, geeft meer assists, grijpt meer rebounds en dit alles leidt tot een belangrijke rol op defensief gebied voor Noah. Zonder hem verliezen de Bulls zo’n twee punten aan de opponent. De laatste vijf duels heeft Noah bijna 3,5 block per wedstrijd. Met zijn energie is hij dé aanjager van het huidige succes (derde, bijna tweede, in het oosten) van de Bulls zonder Derrick Rose.
Morgen kun je in het nieuwe SportAmerika The Magazine lezen welke spelers de top vijf vormen in de strijd om de Most Valuable Player en Rookie of the Year.
Reacties