Soms bestraffend en genadeloos. De andere keer complimenteus en vleiend. In ieder geval altijd duidelijk en beargumenteerd. De acties en prestaties van de Amerikaanse sporters, coaches of sportploegen worden getoetst middels De Meetlat van Meester Meijer. Durven ze met hun rapportcijfer naar hun moeder?
Kobe Bryant – 9
Slangen. Ik heb er helemaal niets mee. Dan bedoel ik het dier én de beeldspraak die voor bepaalde mensen opgaat. Zoals wel vaker is daar één uitzondering op de regel: de zwarte mamba. Nou ja, die paars-gele variant met nummer 24 op z’n buik met Los Angeles als zijn voornaamste habitat.
Kobe Bryant is hersteld. Eindelijk. Hoe keert de The Black Mamba terug uit zijn blessurekuil? Daar weten de Amerikaanse media een mooie rijstebrij van te maken. Hij is immers ook niet meer een van de jongsten met z’n 36. Daarnaast hebben we allemaal kunnen zien hoe Bryant zich bijna een seizoen lang geblesseerd en machteloos kapot heeft zitten ergeren op de tribune. Mooie sport an sich.
Na twee jaargangen’ LA Fakers’ keert Kobe getergd en fysiek tot de puntjes voorbereid terug. De man gaat liever dood dan dat hij verliest. Alles voor de win. Dat is Kobe. Iedereen moet daar in mee, want er is maar één autoriteit bij de Lakers. Wie ja-maart, zevert of een machtsstrijd aangaat, maakt kennis met zijn toorn. Toch Dwight? Of je nou de parketlegger bent of eigenaar Jerry Buss Kobe zegt ongezouten wat hij op z’n hart heeft. En hij kan nog behoorlijk b-ballen ook!
Kortom: een echte persoonlijkheid. Daar zijn er veel te weinig van. Straks dirigeert Bryant de versterkte Lakers weer. Can’t wait.
Lijstjes/vergelijkingen deel II – 4
Vorige week hoor ik de vraag in Studio Voetbal aan Pierre van Hooijdonk met welke speler Feyenoordspits Mitchell te Vrede te vergelijken is. Met geen enkele speler lijkt mij. Zijn voormalige trainer kan ook niet zo 1-2-3 een persoon opnoemen. Maar blijkbaar is het voor onze beeldvorming belangrijk een referentiekader te hebben.
Algemeen geaccepteerd is dat Messi de nieuwe Maradona is (maar dan zonder WK-titel met Argentinië), Kobe de troonopvolger van MJ is en Mike Trout wordt gezien als de Ken Griffey jr. 2.0. In het hoofd heb je meteen een idee van wat voor soort speler/grootheid bedoeld wordt. In het laatste geval bijvoorbeeld weet je dat het gaat om kracht, snelheid, hoge gemiddeldes, sterke arm en ijzersterke defensieve kwaliteiten.
Dat is duidelijk. Maar is het Panini-plaatje van Trout dan direct over dat van Griffey jr. te plakken en moet je dat überhaupt willen? Hun prestaties vertonen gelijkenissen, maar zijn ze objectief te vergelijken? Dat is nog tot daaraan toe, maar vervolgens kriebelt de oncontroleerbare drang om te bepalen wie beter, betekenisvoller, unieker et cetera was. Beoordeel iedereen op z’n eigen waarden en kwaliteiten in plaats teveel te willen bepalen wie uiteindelijk de grootste heeft. Dat laatste leidt tot een non-discussie, zeg ik subjectief.
NFL-straffen – 7
Roger Goodell maakte deze week een openlijke knieval. De straf die de NFL Ray Rice voor het mishandelen van zijn wederhelft oplegde, was te lief. Die twee wedstrijden uitsluiting was in het oog van de publieke opinie veel te licht. ‘My bad’, aldus de grote baas. Naast de – wellicht gedwongen – mea culpa meldde de commissioner tevens dat een nieuwe gedragscode is ingevoerd. Iedereen die zich binnen de NFL misdraagt, huiselijk geweld pleegt, weet vanaf nu klip en klaar waar hij/zij aan toe is. Daarin is het principe van een tweede kans opgenomen. Eén keer in de fout gaan, betekent zes wedstrijden brommen. Wie aantoont een recidivist te zijn, heeft een levenslange schorsing aan zijn derrière hangen. Een bond die strafmatig duidelijkheid verschaft en een commissioner die toegeeft fout te zitten; wat een verademing! Een proactieve bond is een rariteit in de sportwereld.
Foto’s: Getty Images
Reacties