Nadat gisteravond het verschrikkelijke nieuws naar buiten kwam dat Kobe Bryant is omgekomen bij een helicoptercrash blikken we bij Sportamerika terug op de carriére en legacy van Kobe Bryant. Bryant, zoon van oud basketballer Joe Bryant, groeide een groot deel van zijn leven op in Italië. Zijn vader speelde daar basketbal. Na een groot aantal omzwervingen in Italië gingen de Bryant’s terug naar Amerika. Het basketbal bleef in zijn leven, en Kobe zette dat voort bij Lower Marion High School bij Philadelphia
VROEGE JAREN
Het eerste jaar was niet wat Bryant verwacht had. Hij startte als derde speler vanaf de bank. In het begin kreeg hij niet veel minuten, maar naar mate het seizoen vorderde kreeg hij meer vertrouwen en daarmee ook meer speeltijd. Hij mocht tijdens het All-Star Weekend meedoen met de Slam Dunk Contest en schreef die meteen maar op zijn naam. Als jongste speler ooit.
Mede door zijn sterke tweede seizoenshelft werd hij onderdeel van het All-Rookie Second team. De Lakers kwamen in de Western Conference Semifinals de Utah Jazz tegen. Na blessures en ejections kreeg Bryant een hele simpele taak: win de wedstrijd. Dat deed hij niet, want in de laatste minuten van de wedstrijd schoot hij maar liefst vier airballs. Het jaar daarop begon Bryant op schot te raken. Zijn totaal aantal punten verdubbelde (van 7,6 naar 15,4) en hij kreeg meer speeltijd. Dat kwam mede doordat de Lakers ook small-ball gingen spelen en hij zo op small forward terecht kwam. Ook mocht hij starten in de NBA All-Star Game, waarmee hij de jongste starter ooit werd. Hij was dat jaar ook runner-up voor de Sixth Man of the Year Award. Helaas ging het in de playoffs weer mis: de Jazz wonnen vier wedstrijden op rij, waardoor de Lakers uitgeschakeld werden.
In het derde jaar van Bryant’s NBA carrière werd hij gezien als een van de grote jongens. Hij startte elke wedstrijd, speelde 38 minuten en scoorde 20 punten per wedstrijd. En werd door sommigen al vergeleken met Magic Johnson en Michael Jordan. Maar toch ging het weer mis in de playoffs. Dit keer waren het de Spurs die er vier op een rij wonnen en zo de Lakers uitschakelden.
THREE PEAT
Na de drie magere jaren was het smullen geblazen. Met Phil Jackson als coach werd Kobe een echte ster. Zijn gemiddeldes schoten omhoog tijdens het seizoen 2000-2001. Hij was goed voor 28,5 punten, 5,9 rebounds en 5 assists per wedstrijd. En werd verkozen tot het all-defensive first team. Met de drie kampioenschappen werd hij in een klap door bijna iedereen vergeleken met Jordan. Het Lakers-team waarmee Kobe die drie titels op rij won is tevens nog steeds het laatste team die dit voor elkaar wist te krijgen.
Toen hij zijn derde titel won was hij nog maar 23 jaar. De jongste ooit die op zo’n leeftijd al drie titels had. In 2002 ging Bryant door met waar hij gebleven was: veel scoren en ‘zijn’ Lakers laten winnen. Hij scoorde over het hele seizoen gemiddeld 30 punten per wedstrijd, maar vooral in februari was hij niet te stoppen. Hij scoorde negen wedstrijd op rij meer dan 40 punten en eindigde februari met een gemiddelde van 40,6 punten per wedstrijd. Daarnaast kwam hij nog tot 6,9 rebounds en 5,9 assists en 2,2 steals per wedstrijd.
BLACK MAMBA
In het 03-04 seizoen leek het helemaal mis te gaan voor Kobe. Hij werd beschuldigd van seksueel wangedrag. Hierdoor miste hij meerdere wedstrijden in het begin van het seizoen om zichzelf te verdedigen. Hij werd niet schuldig bevonden, maar veel mensen geloofden hem niet. Hierop verzon Kobe zo zijn alter ego: ‘’The Black Mamba’’. Dit deed hij om zijn privé- en basketballeven gescheiden te houden
Tijdens het seizoen 2005-2006 was Kobe op zoek naar mooie statistieken. Zo weet iedereen nog wel de wedstrijd tegen de Dallas Mavericks, waarin hij, in zijn eentje, na drie kwarten meer dan de gehele Mavs productie had (62-61). En natuurlijk: ‘de’ wedstrijd van Kobe, waarin hij 81 punten scoorde tegen de Toronto Raptors.
HEEL VEEL SCOREN
Zo kwam hij in maart 2006 tot vier wedstrijd achter elkaar met minimaal 50 punten of meer (65, 50, 60, 60) en in december 2007 scoorde hij zijn 20.000e punt. In 2008 won Bryant eindelijk zijn eerste MVP Award. Hij leidde de Lakers naar een 57-25 record, wat dat seizoen het beste record was in het westen. In de Finals werd in zes wedstrijden uiteindelijk verloren van de Boston Celtics. Het seizoen daarna was het wel weer raak voor de Bryant en de Lakers, die voor het eerst sinds 2002 weer een titel wonnen. Dit keer werden de Orlando Magic in vijf wedstrijden opzij gezet. Bryant werd NBA Finals MVP met 32,4 punten 7,4 assists en 5,6 rebounds per wedstrijd.
OP JACHT NAAR RECORDS
In 2010 kwam hij tot 25.000 punten, waarmee hij Wilt Chamberlain voorbij ging op de all-time NBA scoring list. De minuten die Bryant dat seizoen maakte, werden hem in het einde van het seizoen te veel. Als gevolg daarvan raakte hij geblesseerd aan zijn knie en vinger. Ze begonnen de playoffs wel als nummer een uit het westen.
Ze versloegen vervolgens de Oklahoma City Thunder in zes wedstrijden en wonnen een ronde later in vier wedstrijden van de Jazz. In de Conference Finals warden de Suns ook in zes wedstrijden opzij gezet. In de derde achtereenvolgende Finals waren het weer de Boston Celtics die de tegenstanders waren. Dit keer werd de serie in zeven wedstrijden beslist in het voordeel van de Lakers. Kobe won tijdens deze Finals zijn tweede Finals MVP. In 2011 werd hij de jongste speler die het totaal van 27.000 punten wist te behalen en werd hij één van de zeven andere spelers die 25.000 punten, 5.000 rebounds en 5.000 assists had behaald in hun carrière. Op de all-time NBA scoring list schoot hij omhoog. Kobe ging op deze lijst in 82 wedstrijden van 12 naar 6.
Richting het einde van zijn carrière werd er steeds meer van Kobe gevraagd. De Lakers hadden niet meer de spelers om zich vol in de strijd te gooien voor de playoffs. Kobe liet het er niet bij zitten en kreeg meer speeltijd. De toen 34-jarige Bryant speelde aan het eind van het seizoen bijna 48 minuten per wedstrijd. Aan het einde van dit seizoen scheurde hij in een duel tegen de Golden State Warriors zijn Achilles af. Hij verliet het veld, maar dit deed hij niet voordat hij nog wel zijn twee vrije worpen raak schoot.
BLESSURES
De laatste jaren waren voor Kobe niet wat hij gewild had. Hij kon het nog wel, maar zijn lichaam hield hem tegen. Het seizoen 2013-2014 was voor Kobe een nachtmerrie, waarin hij maar zes wedstrijden speelde. In de laatste wedstrijd tegen de Memphis Grizzlies kreeg hij een knieblessure. Hij speelde de wedstrijd uit, maar er moest toch een operatie aan te pas komen. Hiermee was zijn seizoen afgelopen.
Tussen al het blessureleed door was er ook mooi nieuws voor Bryant. In december passeerde hij zijn grote idool Michael Jordan op de all-time scoring list. Dat zou echter zijn laatste ‘grote’ moment zijn. In januari 2015 kreeg hij weer last van blessureleed. Dit keer was het zijn rechterschouder. Hij probeerde de wedstrijd uit te spelen door zich te focussen op wat hij met zijn linkerarm nog kon. Na de wedstrijd werd duidelijk dat hij weer onder het mes moest. Ook dit keer was het einde seizoen.
HET LAATSTE SEIZOEN
In zijn laatste en 20ste seizoen kondigde hij aan dat het zijn laatste seizoen was. Hij vroeg, tijdens zijn aankondiging, om geen farewell tour te houden. Hij werd liever uitgejoeld dan dat er voor hem werd geapplaudisseerd. De fans en spelers besloten echte anders. Overal waar hij tijdens dit seizoen kwam werd een tribute gehouden. Zijn laatste NBA-moment was in de laatste wedstrijd, thuis tegen de Jazz. Hij scoorde maar liefst 60 punten en een paar hele belangrijke buckets voor de winst. Een van de mooiste sport-momenten van het afgelopen decennium.
POST-BASKETBAL
Na zijn carrière hield hij zich vooral bezig met zijn familie. Maar het basketballen was hij niet verleerd. In de zomers trainde hij NBA-spelers, in de rest van het jaar was hij veel met zijn dochter ‘Gigi’ te vinden in zijn eigen Mamba Sports Acadamy. Hij was daar ook coach van zijn dochter. In 2018 won zijn ”Dear Basketbal” een Oscar voor beste korte animatie.
ACCOLADES EN RECORDS
Als je alle records en accolades op een rijtje moet zetten ben je wel even bezig, maar hieronder een greep van de belangrijkste:
- 5x kampioen (2000-2002, 2009, 2010)
- 2x Finals MVP (2009, 2010)
- Most Valuable Player (2008)
- 18x NBA All-Star (1998, 2000-2016)
- 4x NBA All-Star MVP (2002, 2007, 2009, 2011)
- 11x All-NBA First Team (2002-2004, 2006-2013)
- 2x All-NBA Second Team (2000,2001)
- 2x All-NBA Third Team (1999, 2005)
- 9x NBA All-Defensive first team (2000, 2003, 2004, 2006-2011)
- 3x NBA All-Defensive second team (2001, 2002, 2012)
- 2x NBA scoring champion (2006, 2007)
- Slam Dunk Contest winner (1997)
- NBA All-Rookie Second Team (1997)
- 2x Olympisch Kampioen (2008, 2012)
- 1x FIBA wereldkampioen (2007)
- 4th all time scoring (33.643 punten)
(Top en coverfoto: wallur.c)
Reacties