Hoeveel geduld hebben de Eagles met Chip Kelly?

Na een desastreus seizoen in 2012, waarin Andy Reid in zijn veertiende jaar als eindverantwoordelijke tot een 4-12 record kwam, was het tijd voor een nieuw tijdperk bij de Philadelphia Eagles.

Dat nieuwe tijdperk zou gaan luisteren naar de naam Chip Kelly, die furore had gemaakt in het college football door overal te winnen waar hij coachte. In jaar drie van dit tijdperk staan de Eagles echter 4-6, en een verlies tegen de Detroit Lions vanavond zou Chip Kelly weleens dichterbij de uitgang in Philadelphia kunnen brengen.

Druk neemt toe
Na de 45-17 vernedering in eigen huis tegen de Tampa Bay Buccaneers, een ploeg die vorig seizoen nog de slechtste ploeg in de NFL was, neemt de druk op Kelly toe. Volgens welingelichte bronnen (waaronder Adam Schefter) zou de irritatie binnen de hoogste kringen van de organisatie toenemen.

The Chip Kelly era in Philly has hit rock bottom. And don’t tell me about the NFC East race. This team is not well coached and ill prepared.

— Kevin Negandhi (@KNegandhiESPN) November 22, 2015

Ondertussen neemt ook de spanning in de kleedkamer toe. Een anonieme speler liet via zijn zaakwaarnemer weten dat hij, en mogelijk meerdere spelers, hun coach niet meer serieus nemen en opzettelijk niet door blessures heen willen spelen. Daarnaast zou men ook openlijk twijfelen aan de inzet van aanwinst DeMarco Murray.

Tot slot zijn er de vele baantjes in het college football waar Kelly zo aan de slag kan. South Carolina, Miami, USC, en mogelijk Texas en LSU zijn slechts enkele grote universiteiten die een nieuwe hoofdcoach nodig hebben. Daarmee rijst de vraag of Kelly, zoals o.a. Nick Saban in het verleden deed, de onrustige NFL achter zich wil laten voor een comfortabele baan in het college football waar hij groot is geworden.

Volledige controle
In 2012 kreeg Kelly een vijfjarig contract nadat hij zijn veilige baantje bij de Oregon Ducks had opgezegd. Zowel in 2013 als 2014 gingen de Eagles 10-6, een record wat in 2013 genoeg was voor een wildcard; in 2014 niet.

Sinds dit jaar heeft Kelly echter totale controle gekregen. Dit betekent dat hij van eigenaar Jeffrey Lurie zelf de volledige vrijheid heeft gekregen om het team zodanig samen te stellen zoals hij zelf wenst. Het leidde tot een agressief offseason, met veel transfers, waaronder een nieuwe quarterback in Sam Bradford.

Maar in hoeverre heeft het aankoopbeleid van Kelly dit offseason gefaald? We kijken terug naar de transacties die afgelopen zomer plaatsvonden bij de Eagles.

Inkomende transfers
Hieronder staan alle aanwinsten genoteerd die het team hebben gehaald en ook een groot deel van de snaps op het veld staan, mits fit. Daarnaast staat het gemiddelde cijfer dat de desbetreffende speler krijgt van ProFootballFocus.

Simpel gezegd: de duurste aankopen zijn vooralsnog de grootste flops gebleken.

Cornerback Byron Maxwell ontpopte zich in Seattle tot een betrouwbare tweede cornerback achter Richard Sherman, maar lijkt in Philadelphia vooralsnog flink tekort te komen om elke week de beste receivers te dekken. Ondertussen is een andere ex-Seattle Seahawk, Walter Thurmond, als safety één van de weinige lichtpuntjes in de Eagles-defensie.

En dan is er het drama rond DeMarco Murray, die na een afgrijselijk slechte start zich iets heeft herpakt, maar vooralsnog heeft back-up Ryan Mathews (die momenteel geblesseerd aan de kant staat) meer succes in het systeem van Chip Kelly.

Deze twee runningbacks moesten LeSean McCoy vervangen, die werd opgegeven om Kiko Alonso aan te trekken. Alonso wordt vooralsnog geteisterd door blessureleed, en wanneer hij wel speelt lijkt hij dan ook totaal niet op de speler die in Buffalo als rookie furore maakte. Afgelopen week stond hij tegen Tampa Bay in de basis, en gezien de ene tackle die hij maakte, plus het feit dat Buccaneers-runningback Doug Martin tot 235 rushing yards kwam, kunnen we stellen dat Alonso misschien nog niet helemaal de oude is.

Shield your eyes – Kiko Alonso taking on a lead block pic.twitter.com/jORFXBlK7k

— Mike Renner (@PFF_Mike) November 23, 2015

De nieuwe quarterback, Sam Bradford, doet het zeker niet slechter dan Nick Foles het momenteel in St. Louis doet. Sterker nog, Foles is in St. Louis zijn basisplaats kwijtgeraakt aan Case Keenum. Het enige nadeel is dat Bradford zeer blessuregevoelig is, en dat Chip Kelly van hem zijn franchise quarterback wil maken is bepaald geen klein risico. Dit blijkt nu alweer, want ook vanavond tegen de Detroit Lions zal Mark Sanchez de plek van Bradford in moeten gaan nemen.

Uitgaande transfers
Aan de andere kant liep Chip Kelly ook een flink aantal bepalende spelers vertrekken. Hieronder wederom een overzicht met een cijfer via ProFootballFocus om enige duiding te geven aan hun prestaties vooralsnog.

Wat allereerst opvalt is dat met name het wegdoen van LeSean McCoy vooralsnog geen slimme move lijkt, na een langzame start heeft McCoy zich hervonden in Buffalo. Daarnaast verloren de Eagles ook een wapen in Jeremy Maclin, en één van de grootste gebreken aan de huidige Eagles-offense is dan ook het gebrek aan pure playmakers.

Verder werd de secondary onder handen genomen door de teleurstellende Cary Williams en Nate Allen weg te doen, een beslising die ook achteraf genomen nog steeds logisch lijkt. Al krijgt Byron Maxwell wel veel meer geld dan Cary Williams om nagenoeg hetzelfde niveau te halen dit seizoen…

Wat betreft Nick Foles kan het Kelly ook niet kwalijk worden genomen dat hij iemand anders wilde, ook al werd hier misschien teveel voor opgegeven om vervolgens een blessuregevoelige quarterback binnen te halen.

Tot slot mochten ook twee ervaren guards vertrekken in Todd Herremans en Evan Mathis. Vooral de laatste wordt nodig gemist, aangezien hij bij Denver de laatste tijd de sturende kracht is achter de verbeterende running game.

NFL Draft
Voorafgaand aan de NFL Draft werd er vooral gewezen naar de defensie van de Eagles die versterkt moest worden, plus het feit dat er geen absolute playmaker voor de nieuwe quarterback Sam Bradford was.

Hoewel een draft class nog zeker niet na een halfjaar beoordeeld kan worden – zoiets doe je pas na drie of vier jaar – kan gezegd worden dat de impact van deze spelers vooralsnog een wisselend succes is.

Van de zes spelers is er namelijk maar één speler, Jordan Hicks, die veel speeltijd heeft gekregen en daar ook het meeste van heeft gemaakt. Helaas voor de Eagles zal Hicks de rest van het seizoen moeten missen met een blessure, maar hiervoor liet hij heel indrukwekkend spel zien voor een rookie.

Aan de andere kant werd er echter in eerste instantie meer verwacht van Nelson Agholor en Eric Rowe. Agholor moest de playmaker  worden die Maclin zou doen vergeten. Maar daar is nog allesbehalve sprake van. Aan de andere kant weet Rowe nog niet de derde cornerback E.J. Biggers uit de basis te spelen.

Toekomst van Kelly
Al met al kan gezegd worden dat een groot deel van de risicovolle moves van Chip Kelly voorlopig nog niet werken. De offense mist simpelweg playmakers, en kan ondanks de aanwezigheid van de duurbetaalde DeMarco Murray niet mee met de beste teams in de NFL.

Verder is de verdediging verbeterd, maar dat iemand als Byron Maxwell zoveel geld heeft gekregen, ondanks het feit dat hij zich niet op een lange termijn heeft bewezen als een top cornerback, valt Kelly ook aan te rekenen.

Toen Kelly in 2012 werd aangesteld, en vervolgens een 4-12 team transformeerde in een play-off team, leek dit het begin van de vooraf aangekondigde revolutie waarin de ex-Oregon coach van de Eagles een contender ging maken met een eigen identiteit.

Nu, twee jaar later, is diezelfde identiteit helemaal verdwenen en is Philadelphia een middelmatig team. In de zwakke NFC East kan het seizoen echter nog gered worden, en daarvoor moet er vanavond gewonnen worden van de Detroit Lions.

Als de Eagles hierin falen, dan zullen de geluiden om afscheid te nemen van Chip Kelly alleen maar groter worden, en wordt de kans steeds groter dat hij zijn vijfjarige contract in Philadelphia niet gaat volmaken.

De vraag is alleen hoeveel geduld eigenaar Jeffrey Lurie nog heeft met de coach die hij zelf zoveel macht heeft gegeven.

Foto: Keith Allison