De Wisconsin Badgers waren vorig jaar een positieve verrassing in het college basketball en reikten uiteindelijk tot de Final Four van het NCAA Tournament. Daarin was Kentucky net te sterk. Frank Kaminsky, de seven-footer die meer range heeft dan menig guard, had een groot aandeel in dit succes met gemiddeld veertien punten per wedstrijd en een schotpercentage van 37.8% vanachter de driepuntslijn.
Frank The Tank besloot vervolgens trouw te blijven aan Wisconsin. Waar veel sterspelers van afgelopen jaar de sprong naar de NBA wagen, zal Kaminsky ook komend seizoen te bewonderen zijn in het college basketball en waarschijnlijk ook het NCAA Tournament. Voor Kaminsky zelf was de keuze totaal niet lastig. Zo legt hij op zijn eigen blog uit waarom hij de NBA zelfs saai vindt. Het is een mooi inkijkje in de gedachten van een college-basketball speler die wat anders dan anderen is:
Begrijp me niet verkeerd, ik heb altijd gedroomd van een NBA carrière sinds het moment dat ik als kleine jongen mocht rondlopen bij de trainingen van de Chicago Bulls (Kaminskys oom en tante werkten voor de Bulls destijds). Het is dan ook mijn ultieme droom, en ik denk er vaak genoeg aan. Daarnaast is het geld heel verleidelijk, het zou mooi zijn om aan het eind van de maand eens meer dan 20 dollar op mijn bankrekening te hebben. Maar het spelen in college heeft mij iets belangrijks doen leren.
Ik zit nu op het hoogtepunt van mijn carrière, voor mijn gevoel althans. Ik weet dat de NBA ook fanatieke fans heeft, maar als je soms wedstrijden kijkt en je ziet de Bobcats voorbijkomen waar amper iemand heengaat…het ziet er gewoon heel saai uit. Hier in het Kohl Center (thuisbasis van Wisconsin) zitten er wekelijks 17,000 man. En als we een uitwedstrijd spelen zit het vol met mensen die ons haten…wat is er mooier dan dat?
Ik haat verliezen. Zelfs al scoor ik slechts twee punten, winnen is het belangrijkste. Die Final Four was leuk, maar het is geen tastbare prijs. Met de spelers die terugkeren volgend seizoen kunnen we de Big Ten winnen, en zelfs dat verdomde NCAA Tournament. Daarnaast hou ik van college. Ik had er niet mee kunnen leven als ik mijn senior year voorbij had laten gaan om in Europa te gaan spelen of in de D-League. Ik weet zeker dat ik wel was gedraft, maar als blanke seven-footer die niet echt atletisch is heb je niet de zekerheid dat je direct bij de selectie zit.
De NBA kan wachten, en ik ga ook nergens heen. Loyaliteit is iets waar ik veel waarde aan hecht, en ik zal altijd loyaal zijn aan iets waar ik van hou. Ik hou van deze universiteit die mij een geweldige mogelijkheid heeft gegeven. Waarom zou ik deze moeite niet belonen door onderdeel te worden van het beste basketbalteam dat deze universiteit ooit heeft voortgebracht?
Getekend, Frank Kaminsky. Als college basketball liefhebber vind ik het spijtig dat helaas niet meer spelers deze mindset hebben. Je kan zijn volledige blogpost hier teruglezen.
Foto: Getty Images
Reacties