,,Dit is waarschijnlijk de moeilijkste beslissing geweest die ik ooit heb moeten maken”, verklaarde een emotionele Jason Varitek donderdag. De catcher van de Boston Red Sox bergt zijn handschoen en knuppel definitief op. Na veertien jaar trouwe dienst maakt hij een einde aan zijn avontuur in Beantown.
,,Dit was echt belangrijk voor hem”, aldus Varitek’s vader Joe. ,,Er waren andere mogelijkheden. We zullen het nooit weten . Waarschijnlijk kan het ons ook niet boeien.”
Voor Tek, zoals hij genoemd wordt, was het of doorgaan bij de Red Sox of stoppen. Een ander uniform om z’n lijf was simpelweg geen optie. ,,De reden waarom ik hier nu sta is dat ik de mogelijkheid heb gehad mijn Major League-loopbaan te beginnen en eindigen bij dezelfde club’, aldus de zichtbaar aangeslagen honkballer.
In een door geld gedomineerde wereld duidt dat op een zekere clubliefde. Een uitstervend fenomeen, maar wel het aspect waarom er zoveel aandacht werd besteed aan het sportieve adieu van de ballenvanger.
In de afgelopen vijftien seizoenen is Varitek een van de boegbeelden geworden van het honkbalteam uit Boston. Hij speelde 1546 wedstrijden, kwam uit op een slaggemiddelde van 0,256, maar Tek maakte vooral naam als catcher en werd geroemd om zijn leiderschap.
,,Hij is een van de meest gerespecteerde mannen die ooit een Red Sox-uniform heeft gedragen”, aldus voorzitter Tom Werner. ,,Wat een carrière heeft hij gehad. Het is me nogal een statement om catcher te zijn van een team dat acht keer de playoffs weet te bereiken in tijdsbestek van veertien jaar.”
En Werner ging nog even verder: ,,En het is een statement om de C van captain te verdienen in een team dat twee historische en gedenkwaardige wereldtitels pakte. Tevens is het een statement dat hij betrokken was bij vier no-hitters. Dat is een record in de Major League. Vier verschillende pitchers, maar één catcher.”
Respect was er altijd van de heuvelmannen. Of zo nou Pedro Martinez, Curt Schilling of Jon Lester heten. De 39-jarige kreeg ook nog een veer in zijn achterste van dat andere uithangbord van de Red Sox: de twee weken geleden gestopte Tim Wakefield. ,,Tek belichaamt wat een ware professional zou moeten zijn. Hij is een geweldige ploeggenoot geweest, maar belangrijker nog, een betere vriend. Zoals hij zich voorbereidde en hoe hij Boston leidde gedurende vijftien jaar is een inspiratie geweest voor iedereen.”
Ondanks alle mooie woorden en het waardige afscheid, was het einde van z’n carrière in zicht. Dat werd vorig seizoen al duidelijk. Met veel pijn en moeite sleepten Tek en zijn vermaarde zaakwaarnemer Scott Boras er nog een jaartje extra uit. Maar van harte ging dat allemaal niet. In 2011 moest de captain dan ook genoegen nemen met een bijrol. Hij catchte heel af en toe nog en werd voornamelijk ingezet als pinchhitter. Achter de plaat kreeg Jarrod Saltalamacchia de voorkeur en ook talent Ryan Lavarnway lijkt hem voorbij gestreefd in de pikorde.
Uiteindelijk heeft hij zijn conclusies getrokken. Zijn rol zou dit seizoen nog kariger worden. Wel heeft Tek nog overwogen om zich als non-invité te melden, maar daar geeft hij toch van afgezien. Overigens blijft de honkbalpensionado betrokken bij de franchise. Op dit moment is het nog niet duidelijk in welke functie hij terug zal keren.
Foto’s: Getty Images
Reacties