Deze column werd vorige week zondag door Gino van Montfort geschreven. Net als iedere basketbalfan was hij blij dat de NBA weer op het punt van beginnen stond. Helaas mocht hij de start van het seizoen niet meer meemaken. Gino overleed dit weekeinde op 23-jarige leeftijd. Ter ere van onze columnist nog eenmaal het laatste verhaal dat hij voor Sport Amerika schreef.
Basketbal is terug. Dat betekent een behoorlijk saai voorseizoen met nietszeggende potjes, waarvan er een deel in Europa wordt gespeeld. Het is een geweldige vorm van klantenbinding en een kans voor de bobo’s om de dollartekens in hun ogen nog groter te laten worden. Of denk je dat het Spaanse BBVA de NBA zomaar sponsort?
Met het nieuwe seizoen komen er ook een nieuwe lading talentjes op de houten vloeren te staan, onder leiding van #1 pick Anthony Davis. Franchise-redder, unibrow en monsterblocker. Hij zal samen met Eric Gordon een gevaarlijk pick-and-roll duo vormen. Op hem rust echter ook de zware last van de uitverkorene.
Lottery picks komen er niet altijd namelijk, zij het door pech, zij het door een gebrek aan talent of inzet. Greg Oden en Adam Morrison zijn twee van de meest in het oog springende talenten die nooit aan hun hype hebben kunnen voldoen. Davis, al gelauwerd in de NCAA, zal hier ongetwijfeld minder moeite mee hebben, als hem de injury bug bespaard blijft.
Zoals gezegd is Davis niet het enige talent dat in dit najaar de vloer gaat bestrijken. Er is talent zat. Achter hem volgde Michael Kidd-Gilchrist, de jongen wiens motor ieder team in de NBA overtuigde. Motor dus, werklust, geen technisch aspect.
Als derde werd Bradley Beal gekozen, de undersized shooter met de silky touch van Florida. Hij was de meest gewilde shooting guard uit deze draft, alhoewel veel teams ook hun twijfels hadden gezien zijn geringe lengte. “You can’t teach size,” aldus de Amerikanen.
Vierde was en is de voor velen onbekende Dion Waiters. De hoofdcoach van zijn collegeteam Syracuse vergeleek hem met Dwyane Wade, de slasher superster van de Miami Heat. Maar hij heeft met zijn shooting touch volgens fans ook een beetje weg van Shawn Marion. Zijn jumper doet je in een hoekje rollen van schaamte, zo lelijk dat zijn schot is.
Naast die vier hoofdpicks zijn er nog een reeks andere talenten die hun neus aan het venster mogen steken komend seizoen. Wat te denken bijvoorbeeld van Kansas-ster Thomas Robinson, of het grootste natuurlijk bedeelde talent van de draft, Tar Heel Harrison Barnes?
Met het voorseizoen, dat via Europa naar Mexico, China en Canada trekt, kunnen we alvast een beetje proeven aan het echte werk, dat 30 oktober begint. Een ding is zeker: we hoeven ons in elk geval niet te vervelen, met al dat talent.
Reacties