Maandag was er op de set van SportsCenter een lege stoel als nagedachtenis aan de legendarische sportverslaggever Stuart Scott. Niet alleen zijn collega’s bij ESPN maar de hele sportwereld stond stil bij zijn overlijden. Michael Jordan, LeBron James, Lance Armstrong, Barry Sanders, Tiger Woods, allemaal deelde ze hun herinneringen aan Stuart Scott met ons. Zelfs President Obama kwam met een statement:
I will miss Stuart Scott. Twenty years ago, Stu helped usher in a new way to talk about our favorite teams and the day’s best plays. For much of those twenty years, public service and campaigns have kept me from my family –- but wherever I went, I could flip on the TV and Stu and his colleagues on SportsCenter were there. Over the years, he entertained us, and in the end, he inspired us – with courage and love. Michelle and I offer our thoughts and prayers to his family, friends, and colleagues.
Hoe kan een sportverslaggever zo veel los gemaakt hebben bij zo veel mensen?
Na zijn afstuderen heeft Stuart Orlando Scott verschillende banen gehad als verslaggever bij kleine stations. Zijn energieke voorkomen en zijn creatieve geest maakten hem toen al anders dan andere verslaggevers. Met catchphrases als “cooler than the other side of the pillow” was hij een vreemde eend in de bijt. In 1993 was de sportzender ESPN op zoek naar nieuw bloed voor de lancering van hun nieuwe zender ESPN2. Met die zender wilde ESPN een jonger publiek aanspreken. Scott was één van de eerste zwarte verslaggevers die geen achtergrond had als professioneel atleet.
Al snel werd Scott één van de vaste presentatoren van SportsCenter. Zijn ‘hip-hop style’ was compleet anders dan zijn blanke mede presentatoren. Hij bracht het nieuws eigenlijk net zoals mensen thuis ook over sport praten. Hij sprak zoals atleten zelf ook over sport spraken.
Toen ik in 1995 naar Amerika verhuisde had je de keuze om naar het lokale nieuws te kijken voor sport uitslagen, om de volgende dag de krant te lezen of om SportsCenter te kijken. Vaak keek ik het zelfs twee of drie uur achter elkaar omdat ik voor de derde keer een stukje had gemist over Michael Jordan of de Jaguars.
Stuart Scott, en de chemie die hij met mede presentatoren Rich Eisen, Kenny Mayne en Dan Patrick had, maakte sport voor mij tastbaar. Sport sprak me opeens aan en dat is altijd zo gebleven.
Toch was het niet voor iedereen zo. Veel mensen namen aanstoot aan zijn manier van praten, eigenlijk aan zijn complete doen en laten. Een stuk uit 2003 door USA Today bevat enkele opmerkingen van kijkers over de stijl van Scott met quotes zoals:
Stuart Scott is very knowledgeable about sports but the way he presents them in hip-hop fashion is obnoxious.
Presentator Michael Wilbon is een stuk positiever. Die zegt namelijk dat Scott de deur opende voor verslaggevers om hun eigen persoonlijkheid en emotie onderdeel te maken van hun werk. Scott zei er zelf altijd over:
Writing is better if it’s kept simple. Every sentence doesn’t need to have perfect noun/verb agreement. I’ve said ‘ain’t’ on the air. Because I sometimes use ‘ain’t’ when I’m talking.
Scott heeft bijna alles gedaan in zijn 22 jaar bij ESPN. Hij heeft shows gepresenteerd zoals Monday Night Countdown en NBA on ESPN en was vaste prik bij de NBA Finals. Hij heeft iedereen geïnterviewd. Michael Jordan, Sammy Sosa, Shaq, Bill Clinton, Barack Obama, noem ze maar op. En tijdens alles is hij Stuart Scott gebleven.
In 2007 was Stuart Scott op de set van Monday Night Countdown toen hij last kreeg van zijn buik. Een paar uur later werd in een ziekenhuis zijn blinde darm verwijderd. Tijdens de operatie stuitten de doktoren echter ook op een tumor. Na zijn operaties en zelfs tijdens zijn chemo bleef hij shows presenteren. Niks ging hem tegen houden. In zowel 2011 als 2013 kwam het weer terug en begon hij met Mixed Martial Arts als een manier om letterlijk tegen de kanker te vechten. Tegen 2014 had hij maar lieft 58 keer chemo en meerdere operaties ondergaan. Toch bleef hij in deze tijd, als het volgens hem fysiek kon, werken.
In juli van dit jaar kreeg Scott tijdens de ESPY Awards de Jimmy V Award voor doorzettingsvermogen, vernoemd naar oud college basketball coach Jimmy Valvano. Vlak voor zijn dood aan kanker in 1993 gaf Valvano een memorabele speech tijdens de eerste ESPY Awards om aandacht te vragen voor de The V Foundation for Cancer Research die hij toen oprichtte. Valvano zijn motto was “Don’t Give Up … Don’t Ever Give Up”. Tijdens zijn eigen speech voegde Scott daar aan toe:
“When you die, it does not mean that you lose to cancer. You beat cancer by how you live, why you live, and in the manner in which you live”
Stuart Scott heeft sport in woonkamers gekregen waar daarvoor geen sport werd gekeken. Hij heeft de manier hoe wij allemaal sport kijken veranderd. Afgelopen zondag overleed Scott op 49-jarige leeftijd. Aan de vloedgolf aan reacties vanuit alle hoeken van Amerika kan je aflezen dat hij het gevecht gewonnen heeft.
Boo-Yah!
Foto: Getty Images
Reacties