3-on-3: Round up Lakers, ‘Melo & Spurs

Door

In 3-on-3 geven wekelijks drie NBA-redacteuren antwoord op drie vragen omtrent een actueel onderwerp. Deze week: Round up Lakers, Spurs & ‘Melo.

1. De Lakers hebben meest getalenteerde groep sinds Magic’s Showtime.

VvG: Ondanks de erbarmelijke staat van hun bench beschikken de Lakers inderdaad over de meest talentvolle groep sinds de Lakers van Magic en Kareem (en Worthy en Cooper en Scott en …). Die Lakers spannen nog wel steeds de kroon maar de vier sterren en de gek die de Lakers nu op het parket kunnen zetten, zijn vrij indrukwekkend. Beter doen dan de 00-02 Lakers zal moeilijk worden maar de Lakers zijn wel talentrijker dan de groep van toen. De nieuwe Lakers bulken van het talent. Of ze daarom grote successen gaan boeken, is een heel andere zaak.

EG: De Lakers starten dit seizoen met een droom line-up. Nash, Bryant, Metta World Peace, Gasol en Howard. Een onwerkelijk lijstje namen, die samen goed zijn voor acht NBA titels. Je kunt dat gerust het beste team sinds de Magic generatie noemen. Maar meneer World Peace heeft zijn teamgenoten al gewaarschuwd: “We look good on paper, and paper cuts hurt.” De uitdaging is om van al die grote namen en talenten een samenhangend geheel te maken. Als ze erin slagen de ego’s in de kleedkamer te laten en ieder te excelleren in hun eigen rol, dan halen de Lakers de NBA-finale.

JWZ: Een van de beste point-guards ooit (Nash), een van de beste shooting guards ooit (Bryant), een van de beste forwards ooit (Gasol), een van de beste centers en inside-verdedigers ooit (Howard) en een uitstekende wing-verdediger (World Peace). De starting line-up is zeker de beste sinds de jaren tachtig. Drie problemen: 1) leeftijd. Bryant en Nash meer dan 30-35 minuten laten staan is niet aan te raden. 2) bench. Buiten Antawn Jamison is het niet veel soeps. De second-unit gaat grote problemen krijgen tegen elite-teams. 3) coaching. Mike Brown is een leuke coach, maar geen Popovich, Rivers of Thibodeau. Al met al veel vragen en het zal blijken hoe snel de spelers zich kunnen aanpassen.

2. ‘Melo gaat zich echt niet toeleggen op defense.

VvG: Carmelo Anthony… Hij blijft een waar mysterie voor mij. Je weet dat hij zo ongelooflijk goed is maar toch heb je zoiets van: nee, die jongen wil ik niet in mijn team. Gaat hij het ooit leren? Het blijft gissen maar met de aanwinsten die de Knickerbockers deze zomer lieten optekenen, zit het er wel eens in dat Anthony slimmer gaat spelen. Dat wil zeggen: offensief zijn momenten kiezen en defensief zijn best doen. De Knicks pakken het dit seizoen eindelijk terug serieus aan, van bij de start. Dat kan alleen maar helpen want ze hebben een ‘Melo op zijn ultieme best nodig.

EG: Anthony wordt vaak bekritiseerd om zijn egoïstische manier van spelen. Dat hij kan scoren weten we, maar is hij wel in staat om zich aan te passen? Nadat ik ‘Melo deze zomer in Londen in actie heb gezien, kan ik niet anders dan vertrouwen in hem hebben. Hij heeft daar niet alleen 130 punten gescoord voor Team USA, maar ook geleerd om in de schaduw van Bryant, James en Durant te staan. Die rol ging hem meer dan goed af. Anthony heeft laten zien dat hij een teamspeler kan zijn en volgens mij vond hij het nog leuk ook. Reden genoeg om zijn defensieve best te doen voor de Knicks.

JWZ: ‘Melo en defense. Het is als water en vuur, zwart en wit of Owen Wilson die met z’n blije hoofd ineens een serieuze rol in een oorlogsfilm speelt. Plus en min. Het zijn elkaars uitersten. Het is niet voor niets dat Anthony al acht jaar lang eigenlijk nauwelijks iets uitvoert op defensief vlak. Denk je nu echt dat geen enkele coach daar ooit iets van heeft gezegd. Ik heb er een hard hoofd in en veel zal afhangen van zijn teamgenoten. Veelbelovend, aangezien de Knicks veel verdedigend ingestelde spelers naar de Big Apple hebben gehaald. Zou het dan toch? Eerst zien, dan geloven.

3. Ondergewaardeerde Spurs gaan verrassen in Westen.

VvG: Na vijftien jaar topbasketbal, kan je dan nog spreken van de Spurs als een ‘verrassing’? Duncan, Ginobili en Parker mogen dan weeral een jaar ouder zijn, de Spurs zijn een schoolvoorbeeld voor de rest van de NBA. Coach Popovich is al meermaals veranderd van systeem maar zijn basis blijft hetzelfde: team eerst, ego’s opzij en passen die bal! De Spurs een verrassing noemen doet oneer aan hun status van vaste titelkandidaat. Eigenlijk hoop ik stiekem op een allerlaatse kunststukje van de Texanen, ze verdienen het.

EG: Met de Spurs moet je altijd rekening houden. Hun Big Three (Duncan, Ginobili en Parker) behoort nog steeds tot de besten in de NBA. Maar de Spurs zijn vooral sterk door de manier waarop het team is opgebouwd. De spelers zijn in San Antonio ondergeschikt aan het team en het systeem. Geen bij elkaar geraapt groepje sterren, maar een team zonder ego’s met zorgvuldig gedrafte talenten die de Spurs trouw blijven. Ze staan op mijn lijstje titelkandidaten in het westen, maar dat mag geen verrassing heten.

JWZ: De Spurs vliegen weer onder de radar. Net als vorig jaar. En het jaar daarvoor. En… Het is het lot van een team in een small-market en enkele niet zo spectaculaire sterren (als je grootste ster als bijnaam de Big Fundamental heeft, zegt dat genoeg). Met misschien wel de beste coach in de league in Gregg Popovich, slagen de Spurs er echter toch in om elk jaar mee te doen in de top. Vorig jaar kwamen ze na een reeks van twintig zeges op rij twee overwinningen tekort voor een plek in de NBA Finals. De aandacht gaat de laatste jaren naar de Lakers en Thunder, maar de Spurs komen er altijd tussen. Dat zal dit seizoen niet anders zijn.

Met dank aan Vincent van Genechten, Eva Gerritse en Jan Willem Zeldenrust.

Lees hier de 3-on-3 van vorige week: Knicks vs. Nets.

Ook leuk om te lezen