Column: Een Pirates-romper en een Amish baard

Zodra de laatste nul in de World Series is gevallen is het tijd om prijzen uit te delen in het Amerikaanse honkbal. Er zijn al een hoop individuele awards, maar het is altijd leuk om een paar extra te introduceren.

De prijs voor de commentator met de mooiste details gaat naar de vaste man van de Dodgers Vin Scully. Hij weet namelijk alles. Tijdens een wedstrijd vatte hij bijvoorbeeld even kort de geschiedenis van de thuisplaat samen. Wat blijkt? Voor 1900 kenden ze verschillende vormen en is er gespeeld met een plaat van hout, ijzer en marmer. Ze hebben zelfs een echt bord gebruikt. “En daarom noemen ze het een homeplate. Best interessant”, zei de 85-jarige commentator droog.

Beard of the year

Bijzonderste baard: Je denkt al snel aan Brian Wilson van de Dodgers, maar dit jaar moet het wel iemand van de Red Sox zijn. Daar besloot het hele team een baard te laten staan en de dikste en harigste van allemaal heeft Mike Napoli. Als je niet beter zou weten zou je denken dat hij Amish is en na de World Series een schuur in elkaar gaat timmeren.

Zwarte schaap award: Quintin Berry van de Red Sox. Het moet pijnlijk zijn voor Berry om iedere keer in een dug-out te staan vol met mannen met lange baarden, terwijl zijn kin zo glad is als een biljartbal. “Ik heb geen baardgroei. Ik heb het geprobeerd, maar meer dan vijf haren aan de ene kant en zes aan de andere kwam ik niet.”

De prijs voor de lelijkste snor werd voorgaande jaren zonder moeite gewonnen door Derek Holland van de Rangers met zijn vieze pubersnorretje. Holland is al weer een tijdje glad, maar zou het zelfs met snor afleggen tegen Sonny Gray van de Athletics. Was Berry nog zo slim om die paar baardharen af te scheren, Gray loopt schaamteloos rond met een paar losse vlasjes op zijn bovenlip.

De tweeling-award: Halverwege het seizoen leken Mike Napoli en Jonny Gomes van de Red Sox zo op elkaar dat de kinderen van Gomes moeite hadden ze uit elkaar te houden. Iedere keer als Napoli met zijn kale kop en baard op televisie verscheen riepen de kinderen van Gomes ‘daar is papa!’.

Zelfreflectie

De speler met de meeste zelfreflectie is Brandon McCarthy van de Diamondbacks. Nadat de pitcher van de heuvel was geslagen in Yankee Stadium twitterde hij: “Het is frustrerend zo slecht te zijn dit jaar, dus morgen ga ik in het Central Park tegen een paar duiven schreeuwen. Als je zin hebt om te komen.”

De Athletics droegen de lelijkste pakken. De club speelt sowieso veel te vaak in afzichtelijke kanariegele shirts, maar voor één keer maakten ze het nog bonter. Groene longsleeves met gele hesjes er overheen en daaronder gele broeken. Het deed pijn aan je ogen.

Tot slot, de prijs voor de meest ludieke actie gaat naar het St. Clair ziekenhuis in Pittsburgh. Omdat de Pittsburgh Pirates na twintig jaar eindelijk weer eens een keer meededen aan de play-offs besloot het hospitaal alle pasgeboren baby’s te kleden in een rompertje van de thuisclub, compleet met zeerover-bandana als mutsje.

Foto: Getty Images