In Blik op Baseball geven MLB-redacteuren Lennart Beishuizen, Marco Post, Jurian Ubachs, Ingmar Meijer en Richard van Welie elke dinsdag om vier uur hùn mening over het belangrijkste nieuws van de week. Handig, voor als je snel bijgekletst wilt worden of wilt weten wat de kenners bezighoudt.
Lennart Beishuizen:
Wie het boek Moneyball gelezen heeft weet dat de ondertitel van het boek de uitdaging van general manager Billy Beane perfect omschrijft: ‘The Art of Winning an Unfair Game.’
Zoals in Moneyball goed wordt uitgelegd moeten de A’s op zoek naar een onderdeel van het spel dat door de rest van de league ondergewaardeerd wordt. Tien jaar geleden was dat on base percentage, oftewel het talent om op de honken te komen door een honkslag of door vier wijd. Dè tegenhanger van het homerungeweld dat de New York Yankees toen op de mat legden.
Echter gingen veel meer ploegen de tactiek van de A’s gebruiken en moest Beane dus weer voor een andere weg kiezen. Dat werd: defense. Goedkoop spelers halen die offensief niet veel in te brengen hebben, maar wel bijna elke bal vangen. Resultaat: heel weinig punten tegen, maar ook weinig punten maken.
Nu zijn we weer bij een nieuwe periode aanbeland, aangezien andere teams als de Tampa Bay Rays zich ook concentreren op defense. Wat dan? Cheap power. Nu werpers steeds sterker worden en er een grotere focus op verdedigen komt heeft Beane de oplossing gevonden: de bal gewoon over de hekken heen slaan, want daar kun je niet tegenaan verdedigen. Een goede keuze, zo blijkt. En wie had dat gedacht? Power, het nieuwe Moneyball.
(bovenstaand stukje is in iets uitgebreidere vorm woensdag te lezen in SportAmerika: The Magazine)
Marco Post:
Zijn de Milwaukee Brewers de St. Louis Cardinals van een seizoen geleden? Het lijkt er op, als je puur naar de cijfers kijkt. Een maand geleden werd er nog geen stuiver gegeven voor de postseason kansen voor de Brew Crew. Moet je nu eens kijken. Ze wonnen 20 van de laatste 26 wedstrijden en zijn nog 2.5 punten verwijderd van de Wild Card.
Opmerkelijk is het optreden van Ryan Braun. De MVP van 2011 mag zich nu de zesde speler uit de clubgeschiedenis noemen die de grens van 200 homeruns passeerde en de zevende speler met 40 bombs in één seizoen. Braun is stiekem bezig met wederom een MVP seizoen, maar de MLB kijkt daar met andere ogen naar.
Tijdens de playoffs van afgelopen seizoen testte Braun positief op PED’s. Een schorsing van 50 wedstrijden hing hem boven het hoofd, maar Braun won het hogere beroep dankzij een derde en neutrale stem van Shyam Das (de man werd kort daarna ontslagen door de MLB). Het deed er niet meer toe of hij wel of niet gebruikt had. Er was een fout gemaakt. Braun ontvangt in elk stadion, behalve het eigen Miller Park, de nodige boo’s van de fans.
Brauns statistieken zijn haast een kopie van een jaar geleden en dit seizoen moet hij alleen Andrew McCutchen voor zich dulden in WAR (6.7 om 6.5). Toch is hij kansloos voor de MVP Award. Zover laat de MLB het niet komen.
Jurian Ubachs:
Is verliezen besmettelijk? Kun je een team, dat gewend is aan winnen en die niet onbelangrijke kant van sport goed beheerst, compleet verknallen door er een of twee verkeerde spelers aan toe te voegen? Het klinkt ongeloofwaardig, maar ex-Red Sox Beckett en Gonzalez lijken, ondanks hun individueel niet onredelijke cijfers, de Dodgers een verliezersvirus te hebben bezorgd. Kanniewinneritus Fatalus.
De afgelopen weken verloren de Dodgers series van achtereenvolgens de Padres, Giants en Diamondbacks en afgelopen weekend moesten ‘Los Doyyers’ in eigen stadion genoegen nemen met een 2-2 split tegen de Cardinals – uitgerekend het team waar het team van Downtown LA op jaagt. Mogen we dat, met het trio Kemp (foto), Gonzalez, Ramirez in het hart van de slagorde, enigszins onverwacht noemen? Me dunkt van wel.
In Boston speelt nu James Loney. Dat is geen topper, geen eerste honkman van naam. Maar het is wel een jongen die lekker in de groep lag bij de Dodgers en die ondanks zijn bescheiden productie toch mateloos populair is bij de Dodgers-fans. De plotseling slechte resultaten zich de Dodgers zich versterkten met vier Red Sox-spelers is zelfs zo opvallend dat diezelfde fans op de tribunes als fluisteren over ‘The Curse of James Loney’. En die vloek zou de Dodgers zomaar een zeker geachte plek in het postseason kunnen kosten. Ouch!
Richard van Welie:
Er werd eigenlijk al geen rekening meer met ze gehouden; na jaren van dominantie in de NL East speelden de Philadelphia Phillies dit seizoen niet meer dan een bijrol in de competitie. De ploeg stond dan ook op gepaste afstand van de Washington Nationals en ook de Atlanta Braves leken buiten bereik voor manager Charlie Manuel en zijn mannen.
Het was zelfs zo dat de Phillies voor de trade deadline nog wat oudere en dure spelers de deur wezen in ruil voor jonger talent. Hiermee werd duidelijk het signaal afgegeven dat de hoop op een goed seizoen was vervlogen.
Maar toen klikte het de afgelopen weken toch ineens weer in Philadelphia. De wild card kwam mede na een winning streak van zeven wedstrijden weer in zicht en met een four-game series tegen de zwakke Houston Astros op het programma de afgelopen dagen leek alles weer mogelijk.
De Phillies verloren echter drie keer in Houston, waardoor de inhaalrace voorlopig spaak is gelopen. Zijn de Phillies hun momentum nu kwijt en kan het seizoen definitief als verloren worden beschouwd? Of kunnen ze nog één keer aanzetten om de achterstand van vier wedstrijden in de laatste veertien duels goed te maken? Het wordt in ieder geval een lastige klus, maar in de MLB is in september alles mogelijk…
Blik op Baseball van vorige week: Chipper king of Queens
Foto’s: Getty Images
Reacties