Als Jenrry Mejia ruzie wil moet hij vooral zo doorgaan. De closer van de Mets gooide van de week Ian Desmond uit, keek naar de National, zwiepte met zijn denkbeeldige hengel en sleepte hem binnen. Ook denkbeeldig natuurlijk. Het zag er een beetje lullig uit en daar houden honkballers niet van. Die voelen zich al snel vernederd als je te opzichtig vrolijk of rare dingen doet.
Heel veel zorgen hoeft Mejia zich ook weer niet te maken. Hij kan nou eenmaal niet op de old skool manier met een bal tussen zijn ribben worden teruggepakt, want closers staan zelden in het slagperk. Toch zijn er voor spelers wel een paar middelen om te laten zien dat ze zijn actie waardeloos vinden.
Oud-Marlin Preston Wilson hield in 2001 een lijstje bij met closers die hij niet kon uitstaan door hun aanstellerige gedrag. Hij nam zich voor om op al die pitchers een homerun te slaan en dan luid met gebalde vuisten over de honken te rennen. “Er zijn een paar gasten die te stoer doen. Die wil je graag terugpakken. Het is prima als je enthousiast bent bij een spannende wedstrijd, maar als je met 6-1 voorstaat en je gaat als een idioot tekeer is dat niet netjes.”
En dus rende Preston als een dolle na homeruns op Ugueth Urbina en Armando Benitez. “Dat komt er nou van.” Nadat hij bij Jose Lima laat in het seizoen uit zijn dak was gegaan, had hij iedereen op zijn lijstje afgevinkt.
Een andere manier van revanche is de specifieke move van de closer belachelijk maken. Fernando Rodney doet na iedere save alsof hij een pijl van zijn rug pakt, buigt dan diep en schiet hem naar de maan. Tegen de Angels besloot Rodney zijn pijltje al te schieten na de achtste inning bij een 5-4 stand. Een beetje onhandig. In de negende inning timmerde Albert Pujols Mike Trout over de thuisplaat en schoot vanaf twee zijn denkbeeldige pijl naar zijn teamgenoot. Die pakte er ook eentje en schoot weer terug. Sta je dan als Rodney met je move.
Maar je moet wel voorzichtig zijn met imiteren. Brian Wilson maakte na iedere save van zijn armen een kruis en wees met één vinger naar de lucht. Een eerbetoon aan zijn overleden vader. Hartstikke dramatisch dacht Casey Blake, maar het blijft irritant. Blake timmerde een pitch van Wilson over het hek en kruiste zijn armen. Een woedende Wilson dreigend: “Ik heb een zeer goed geheugen.” Blake zei daarna haastig dat hij het niet respectloos bedoelde. “Het was niks persoonlijks. Ik was gewoon blij.”
Soms straft het publiek een pitcher af als ze hem te arrogant vinden. Jonathan Papelbon die vaak met gebalde vuist schreeuwt naar zijn tegenstanders, werd een paar dagen geleden van de heuvel geramd. Op weg naar de dug-out klonk boegeroep van zijn eigen toeschouwers. Daar kon de Phillies-closer niet zo goed mee omgaan en uit frustratie graaide hij eens goed aan zijn zak, stapte wijdbeens verder en keek kwaad naar de fans. De umpire smeet hem meteen uit de wedstrijd wegens obsceen gedrag.
De Mets hebben Mejica gevraagd iets rustiger aan te doen. Verstandig, want zelf had hij dat nooit bedacht. “Als je iets tegen slagmensen zegt ben je pas aan het treiteren. Maar ik heb niks gezegd.”
Foto: Getty Images
Reacties