College Football 101 is een nieuwe serie artikelen hier op Sport Amerika. College football fan Jules Zane gaat proberen met mooie verhalen, heldere uitleg en veel enthousiasme om American sports fans enthousiast te krijgen over NCAA football; de footballcompetitie die qua cijfers, fans en stadions de NFL met gemak achter zich laat, maar buiten Amerika amper aandacht krijgt.
Vandaag deel 3: DE CONFERENCES.
Afgelopen donderdag werd in deel 2 van onze College Football 101 serie uitgelegd hoe het Bowlsysteem werkt en daarin kwamen de conferences voor het eerst ter sprake. Deze conferences zijn een belangrijk deel van de redenen waarom college football zo succesvol is. Ze creëren interessante match-ups tussen grote teams, ze zorgen voor het behoud van intense rivaliteiten en ze zijn, zoals we donderdag konden lezen, de bepalende factor in wie meespeelt voor de grote Bowl titels.
De conferences zijn relatief dynamisch. Dat wil in dit geval zeggen dat ze geregeld van samenstelling wisselen, omdat teams wisselen tussen conferences of vanuit een minder populaire conference of vanuit onafhankelijke status toegang vragen tot een conference die in hun regio ligt of bij hen lijkt te passen. We komen straks terug op de onafhankelijke scholen, maar blijven eerst bij de conferences.
Iedere conference onderhandelt met de Bowl Championship Series en met individuele bowl games over toegang tot hun wedstrijd. Er worden meerjarige contracten afgesloten, vaak voor geld, om automatische toegang af te dwingen tot topwedstrijden, waardoor de top 3 van vrijwel alle conferences en vaak zelfs de top 6 sowieso nog om een verdienstelijke geldprijs en (al dan niet kleine) titel speelt.
De conferences zijn niet allemaal gelijk in aanzien en kwaliteit en dit komt het duidelijkste tot uiting in het onderscheid tussen conferences die zich automatisch en niet automatisch kwalificeren voor de BCS Bowl Games; de National Championship Game en de vier grote Bowl games die donderdag werden besproken. Om wat meer duidelijkheid te scheppen in wat de belangrijkste conferences zijn en waarom, volgt hier een opsomming.
Er is een eeuwige discussie over wat de sterkste conference is, maar een van de meeste legendarische is in ieder geval de Big Ten conference. Deze conference begon ooit met tien teams, tegenwoordig zijn dat er twaalf, maar de naam is gebleven. In deze conference spelen onder meer de 2011 Rose Bowl deelnemer Wisconsin Badgers, dejaar in, jaar uit kanshebber Ohio State Buckeyes en de Michigan Wolverines, wiens Michigan “Big House” Stadium aan een kleine 120.000 toeschouwers plaats biedt. De Big Ten omvat qua regio de noordelijke Midwest en iets ten oosten daarvan en strekt zich uit van Nebraska tot Pennsylvania.
Een andere topconference is de Pacific-12, die tot vorig jaar de Pacific-10 waren, en bekender zijn onder hun bijnaam PAC-12. Deze conference bevat de absolute top teams aan de westkust en is normaal gesproken de andere deelnemer in de Rose Bowl. De bekendste zijn de 2011 NCG runner-up Oregon Ducks, de USC Trojans en andere topscholen als UCLA, Washington en Stanford. In deze conference met 12 teams hebben 7 teams uitzicht op een bowl game op basis van de eindstand, al wordt het kampioenschap binnen de conference bepaald door een eigen finale tussen de nummers één en twee.
Er zijn nog vier andere conferences die zich automatisch plaatsen voor BCS Bowl games via hun kampioen. Dit zijn de Atlantic Coast Conference met als grootste programma’s de Virginia Tech Hokies, Clemson Tigers en alle grote teams uit North Carolina, zoals Wake Forest, NC State en Duke. In de ACC vind je ook Florida State, die men zeker niet moet verwarren met hun aartsrivaal Florida, die ondanks de rivaliteit in een andere conference spelen. Dit is de Southeastern Conference, waarvan de grenzen zich uitstrekken van Florida tot Louisiana met topscholen als de eerder genoemde Florida Gators, als ook de huidige nationale titelhouder Auburn Tigers en eeuwige kanshebber Alabama Crimson Tide.
De laatste twee top conferences zijn de Big 12 en de Big East. De Big 12 is de conference van de lower midwest met scholen als de Texas Longhorns, Texas Tech Raiders, Missouri Tigers en Oklahoma Sooners. Zij maken aanspraak op een plek in de Fiesta Bowl en andere klassiekers als de Cotton Bowl Classic en de Alamo Bowl. Stuk voor stuk grote bowl games en ook stuk voor stuk grote scholen. Dit geldt ook voor de Big East, al hebben zij als enige conference geen vaste BCS Bowl Game, maar slechts de belofte dat hun kampioen in een BCS Bowl zal spelen. De Big East heeft als grootste scholen onder meer de Syracuse Orange en Connecticut Huskies, maar er moet gezegd worden dat dit vooral een basketball conference is en football slechts tweede viool speelt.
Andere, kleinere, conferences bestaan ook, waaronder de Mountain West Conference. Die werd door de TCU Horned Frogs en de Boise State Broncos altijd gezien als een outsider en opkomende conference, maar met het aanstaande vertrek van TCU van de MWC naar de Big East lijkt hun glorietijd na een aantal jaar alweer voorbij. Zonde, want met leden als Hawaii en de United States Air Force Academy hebben ze een aantal unieke scholen in de rangen.
De overige conferences zijn de Western Athletic Conference, de Mid-American Conference, de Conference-USA en de Sun Belt Conference. Deze conferences noemt men ook wel de At-Large Group, met scholen die zich slechts plaatsen voor de BCS games als ze uitzonderlijk presteren en verder elkaar vaak onderling treffen in Bowl Games. Hun invloed is dan ook kleiner en de kans dat hun spelers worden gedraft ligt ook aanzienlijker lager.
Rest ons nog een laatste optie te vermelden; Independent. Een aantal scholen en programma’s hebben er bewust voor gekozen zich niet aan te melden voor de een of de andere conference. Dit is vrij uniek en bestaat tegenwoordig nog slechts uit vier programma’s. Dit zijn allereerst de teams van de Army en Navy, die elkaar jaarlijks treffen in de Military Bowl en ter promotie van hun diensten ieder jaar met een nieuw schema door de gehele VS plannen, waarbij slechts hun rivalry game tegen de Air Force en hun jaarlijkse games tegen de andere grote independent school gegarandeerd zijn.
Die andere grote independent is Notre Dame en hun Fighting Irish, die bekend staan als een van de beste footballopleidingen in het land en zich door een lucratief televisierechtencontract onafhankelijk kunnen houden van andere scholen. Ditzelfde plan is ook opgevat door de Brigham Young University, die als topschool uit Colorado zichzelf willen profileren als het “Notre Dame of the west”. Het is opvallend genoeg dat deze beide scholen gekenmerkt worden door hun actieve religieuze grondslag, waarbij Notre Dame de meest uitgesproken katholieke universiteit van Amerika is en Brigham Young University (BYU) zelfs in handen is van de Latter Day Saints Church, die wij beter kennen als de Mormonen.
Met het Bowl-systeem verklaard en de conferences besproken is het komende donderdag tijd voor een andere belangrijke vraag; wie speelt waar, waarom en voor hoe lang? En wat is precies de NCAA?
Reacties