Steek je hand op als je deze World Series matchup tussen de St. Louis Cardinals en de Texas Rangers had verwacht. Niemand? Goed zo. Iedereen die wel zijn hand op steekt is een liegbeest. De twee vormen een onwaarschijnlijk duo: de verschillen zijn talrijk, de gelijkenissen talrijker.
Voordat het seizoen van de Cardinals begon was er genoeg om het team te doen en dan met name om de contractsituatie van slugger Albert Pujols. De Cards en Pujols waren in onderhandelingen voor contractverlenging, maar uiteindelijk werd er niets getekend.
Ook herrie in de Rangers’ dugout. Michael Young, onderdeel van het interieur, liet weten te willen vertrekken. Reden? Zijn plek op het derde honk werd overgenomen door Adrian Beltre en ook op DH was er geen plaats door de komst van Mike Napoli. Een ruilpartner werd niet gevonden. Gelukkig voor hem en de Rangers, want hij speelde 159 wedstrijden en had een .338 slaggemiddelde. Niet slecht voor een overbodige speler.
De Texas Rangers begonnen het afgelopen seizoen heel goed. Zes van de zes, waarvan drie tegen de Boston Red Sox, en negen van de tien eerste wedstrijden werden gewonnen. Geen enkele keer leken de Rangers niet sterk genoeg om de AL West te winnen. Uiteindelijk werden de Los Angeles Angels op een zeer ruime tien overwinningen achterstand gehouden.
Hoe anders begon het seizoen van de Cardinals. De zwakke San Diego Padres en Pittsburgh Pirates snoepten gelijk wedstrijden af van de Redbirds. In een onwaarschijnlijke inhaalrace wisten de Cards op de laatste speeldag de Wild Card te winnen, de enige keer in het seizoen dat de Cards een play-off plek bezetten. De bullpen, die midden in het seizoen versterkt werd door outcast Colby Rasmus naar Toronto de ruilen, (ook starter Edwin Jackson kwam over) leken de Cards het goede zetje te geven.
De Cardinals namen het is de NLDS op tegen het sterke Philadelphia Phillies. De Phillies werden in vijf wedstrijden verslagen, dankzij goed pitcherswerk van Chris Carpenter. De Rangers schakelden de Tampa Bay Rays uit, die op hun beurt in de 162e wedstrijd kwalificatie voor de play-offs realiseerden.
De Rangers rekenden vervolgens ogenschijnlijk simpel met de Detroit Tigers af, terwijl de Cardinals meer moeite leken te hebben met de Milwaukee Brewers. Desondanks werden beide kampioenschappen van de leagues in zes wedstrijden beslist.
En dan nu, de World Series.
Game 1 begint vannacht. Startende werpers: Chris Carpenter en C.J. Wilson. Aces? Niet echt. En wat na deze starters komt is niet veel soeps, voor een World Series. Nee, een veel slechtere combinaties van matige rotaties in de recente historie van de World Series bestaat niet. Kijk naar vorig jaar. De Rangers hadden toen nog Cliff Lee, met Wilson als nummer twee. De San Francisco Giants hadden Tim Lincecum en achter hem de solide Matt Cain.
De offence dan. Die gaat knallen waarschijnlijk. (Ex-)MVP’s Pujols en Josh Hamilton hebben een goede supporting cast. Met onder anderen Lance Berkman, Matt Holliday en NCLS MVP David Freese doen de Cards niet onder voor ALCS MVP Nelson Cruz, Ian Kinsler, Beltre en Young.
Dit kan nog wel eens een schitterende World Series worden. Hopelijk houden ze het vol tot Game 7. Een waardig einde van een gek seizoen.
Reacties