Je zou het bijna vergeten, maar het is alweer tijd voor BoB! Niet verwonderlijk ook trouwens, want het wordt aardig gezellig hier op SportAmerika/MLB. Hebben we gisteren allemaal de nieuwe rubriek van Justin, ‘Walk-Off’, gelezen? Een terugblik op de week die is geweest en een vooruitblik op de week die komen gaat, in beide gevallen voorzien van leuke wetenswaardigheden en statistieken. Mis ‘em niet! Beloofd? Mooi, dan gaan we nu verder met een verse Blik op Baseball!
Jonathan Papelblown
Closers zijn een apart slag mensen. Tenminste, dat zeggen kenners altijd. Een goede closers zit anders in elkaar dan het gros van de pitchers in de MLB. Nog los van hun ‘stuff’ moeten het vooral ook werpers zijn die ‘het’ los kunnen laten. De dag nadat je met een blown save drie runs om je oren gehad hebt moet je er immers gewoon weer staan. Echt betrouwbare closers zijn moeilijk te krijgen, en daarom verdienen de mannen van de negende inning ook zoveel meer dollars dan de rest van de relievers.
Zo ook Jonathan Papelbon, of, zoals hij ooit in Boston is gaan heten, Jonahan Papelblown. J-Pap leek in Philadelphia weer helemaal de oude. Een fireballer met een fastball tegen de honderd aan zal hij niet meer worden, maar toch hadden de Phillies een betrouwbare closer aan Papelbon. Dat mag ook wel, want de closer verdient dertien miljoen per jaar in de City of Brotherly Love. Dertien heel, heel dure miljoentjes als je kijkt naar de afgelopen week…
Pap had tot ergens vlak voor vorige week nog een record met slechts één blown save. De afgelopen week kwamen er daar liefst vier bij. In die periode is Papelbon 1-for-5 als het gaat om succesvole save-pogingen: om te janken. Maandagavond kreeg Papelbon een mokerslag te verwerken door een 3-0 voorsprong op bezoek bij de Padres niet vast te houden. Het kostte de Phillies de wedstrijd en Cliff Lee een dik verdiende win, na acht ijzersterke shutout innings. Papelblown in full effect… Zou Boston nog steeds interesse hebben?
Boston heeft geen closer… of toch?
Want nu we het toch over closers hebben: wat is dat toch met Andrew Bailey? Begin dit seizoen had Boston op papier misschien wel de sterkste bullpen van de MLB. Lefty Andrew Miller bleek ineens 98mph te kunnen gooien ín de strikezone, en met Joël Hanrahan en Andrew Bailey had Beantown ineens twee bonafide closers in de gelederen. Hanrahan raakte echter geblesseerd, moest bij dr. James Andrews langs en kan de rest van het seizoen toekijken. En dus viel de negende weer op de schouders van Bailey.
Dat was vorig jaar al geen succes, en 2013 is tot nog toe niet anders. De Red Sox konden donderdagavond een mentaal belangrijke zege pakken op de Tigers, maar Bailey vergooide de wedstrijd – letterlijk – in de negende inning. Een lead-off walk, een 2-run homerun, en de Tigers stonden te dansen op home plate. Zelfs manager John Farrell moest toegeven dat deze nederlaag enorm pijnlijk was en dat het voor Bailey even over was, wat de negende inning betreft.
Als een van de grootste teams in baseball ineens zonder closer komt te zitten begint de geruchtenmachine natuurlijk op volle toeren te draaien. De naam van Papelbon zong dus al rond, maar de Phillies hebben een aardig eisenpakketje klaarstaan en Papelbon is niet goedkoop, en inmiddels ook niet meer zo heel goed dus. Een andere gehoorde naam: Jesse Crain, misschien wel de beste reliever van dit moment. Crain is niet de closer van de White Sox, maar heeft zeker de stuff om wedstrijden uit te gooien. Of heeft Boston de oplossing in huis? Andrew Miller, Ruben de la Rosa en Koji Uehara lijken ook in staat een negende inning te gooien, en die laatste mag het voorlopig proberen. Je beste reliever uit je bullpen closer maken? Briljant!
Wedden met Lucky Len
Zo, en dan nu even tijd voor een meer persoonlijke noot. Kennen jullie (un)Lucky Len? Regel: als Len iets voorspelt, dan komt meestal het tegenovergestelde uit. Hij vindt van niet, maar zodra het niet meer over de NFL gaat, is het leuk wedden met Len. Neem nou Chris Davis. Niet zo heel lang geleden kon je op SportAmerika nog lezen dat Chris Davis ‘gewoon maar Chris Davis’ was. Mensen die op een tweede Bautista-achtige breakout hoopten waren gek, want hitters zijn wie ze zijn. Een half seizoen later leidt Davis de MLB soeverein in homeruns. Ach ja.
Jammer dat ik toen niet gewed heb op Davis. Gelukkig hebben we dat met Mike Napoli en Albert Pujols wel gedaan. Ondergetekende wedde dat Mike Napoli een beter seizoen zou draaien dan Albert Pujols, en dat beoordelen we dan op runs, homeruns, rbi’s, avg en ops. Dat vertrouwen werd ingegeven door de overgang van Napoli naar Boston – Fenway is zijn favoriete ballpark – en het feit dat Pujols in Anaheim nooit een schim is geworden van zijn Cardinals-versie. Goed, oké: ik moet hem nageven dat Pujols aardig aan het herstellen is. Inmiddels leidt Albert in runs en homeruns, maar Napoli pakt de rbi’s en het slaggemiddelde nog. Als tie-breaker kozen we voor ops, en ook daar heeft Napoli nog een lichte voorsprong.
Dat wordt een lekker kratje pils straks in oktober, terwijl we kijken naar het Postseason!
Elke closer die geen Mariano Rivera heet is sowieso overschat, snap niet waarom sommige teams nog steeds miljoenen uitgeven aan één reliever om als closer te dienen.
Mwoah, ik denk dat anno 2013 Mariano niet meer de beste closer is hoor. All-time: natuurlijk. Maar als ik nu mag kiezen dan wijs ik eerder een Kimbrel of Grilli aan.
Het knappe van Rivera is dat hij het zo lang heeft volgehouden. Bijna elke goede closer blijft dat niet zijn hele carrière. Grilli is er langzaam in gegroeid, maar Bailey, K-Rod, Bell etc. zijn voorbeelden van ooit top-closers die nu geen closer meer zijn.
Rivera heeft ‘stats wise’ zijn beste jaar ooit nu.. Met zijn nieuwe pitch erbij is hij nog altijd bijna unbeatable. Hij is niet voor niets league leader in saves.
Wat mij betreft is hij met de game on the line nog altijd de man die de bal krijgt. Kimbrel is een goede nr. 2 en Grilli moet eerst nog bewijzen dat hij niet zoals K-Rod, Hanrahan en Bell een fluke is.
De closer is echt een vreemd ras.. Gagne pakte geloof ik 80 consecutive saves en heeft er daarna misschien nog 10 gepakt ofzo haha. Valverde was perfect in 2011 en daarna kak. Daar zijn genoeg voorbeelden van. Des te knapper is het dat Rivera zo consistent is.
Je kunt je afvragen of het komt doordat closers eigenlijk gewoon mislukte starters zijn. Mannen die het als starter niet gered hebben en het uiteindelijk in 1 inning proberen. Dat kan in het begin goed uitpakken, maar uiteindelijk komt de zwakte bovendrijven en pakken slagmensen je aan.
Comments are closed.