Johnson, Pedro, Biggio en Smoltz naar Hall of Fame!

Door

Randy Johnson #51
Voor het eerst sinds 1955 zijn er in een jaar vier spelers door de leden van de Baseball Writers Association of America (BBWAA) de Hall of Fame ingestemd. Randy Johnson, Pedro Martinez en Craig Biggio kregen de eer, nadat er vorig jaar in Maddux, Glavine en Thomas al drie spelers toetraden tot de National Baseball Hall of Fame. Voor het eerst in de geschiedenis van de sport worden drie pitchers in een jaar Cooperstown ingestemd.

Randy Johnson
“The Big Unit” is niet alleen een van de beste werpers van zijn tijdperk. Randy Johnson is een van de beste werpers aller tijden. In de volgende categorieen behoort de beste linkshandige werper ooit met de karakteristieke lange manen tot de beste 100 werpers/spelers aller tijden: innings (38th all-time), wins (22nd), strikeouts (2nd), K/9 (1st), K/BB ratio (37th), WHIP (91st), games started (21st), shutouts (57th), ERA+ (23rd), WAR for pitchers (9th) and WAR among all players (28th). Voeg daarbij 5 Cy Young Awards, nog eens drie tweede plaatsen in de Cy Young voting, een World Series MVP Award, een no-hitter, een perfect game en een pitching Triple Crown (2002) en je weet het zeker Randy Johnson hoort thuis in de Hall of Fame.

Hij haalde het bovendien in zijn eerste kans en met het geweldige percentage van 97.3% is de eigenaar van onderstaande statline een van de meest succesvolle Hall of Famers ooit.

W-L: 303-166, 3.29 ERA, 4875 K’s in 4135.1 innings, 102.1 WAR

Pedro Martinez
Volgens de regel van Mart Smeets weet je dat iemand een icoon was als je alleen zijn voornaam hoeft te noemen en iedereen weet over wie je het hebt. Pedro is daar een perfect voorbeeld van. Hij brak door bij de Dodgers, werd volwassen bij de Expos en groeide uit tot een superster in Boston. Later in zijn loopbaan kwam hij nog uit voor de Mets en de Phillies, maar zijn topjaren beleefde hij in Montreal en voornamelijk bij de Red Sox. Met een keiharde fastball en een fenomenale changeup maakte hij slagmensen het leven zuur. Zijn absolute piekjaren lagen tussen 1997 en 2004. Pedro ging in die jaren 134-45 met een ERA van 2.43(!) en let op: dit waren eveneens de piekjaren van de Steroid Era waarin slagkracht het boventouw voerde. Deze jaren leverden de ace van de Expos en Red Sox drie Cy Young Awards op (NL in 1997, AL in 1999 en 2000) en in de overgebleven jaren eindigde hij twee keer tweede, een keer derde en een keer vierde in de stemming.

Red Sox v Angels Game 2
2000 was, hoewel hij een jaar eerder 23-4 ging, het beste jaar uit zijn loopbaan. Pedro ging toen voor Boston 18-6 met een ERA van 1.74(!!). Tientallen pitchers gingen hem voor met een lager ERA in een enkel seizoen, maar van hen was Greg Maddux de enige die dit deed in een tijdperk waarin slagmensen overheersden en aan de doping zaten. Martinez ontving 91.1% van de stemmen en krijgt net als Johnson bij zijn eerste kans direct de eer toe treden tot de Hall of Fame. Bewonder hieronder nog even de career stats van Pedro Martinez.

W-L: 219-100, 2.93 ERA, 3154 K’s in 2827.1 innings, 84.0 WAR

John Smoltz
Nog een werper in de Hall of Fame, de derde dit jaar en de vijfde in twee jaar tijd. Hij wordt in Cooperstown weer vergezeld met zijn twee vrienden uit het onvergetelijke trio werpers van de Braves in de jaren negentig: Tom Glavine en Greg Maddux. Tussen 1989 en 1999 ging Smoltz 155-106 als starter met een ERA van 3.29 en gemiddeld 214 innings per seizoen. Daarna nam zijn loopbaan een andere richting: Smoltz raakte zwaar geblesseerd en kwam het gehele seizoen 2000 niet in actie. In 2001 keerde hij terug… als reliever. In vier jaar als closer van de Braves pakte hij 154 saves, gemiddeld dus goed voor ca. 40 saves per seizoen. Hij veranderde van topstarter in een topcloser en besloot in 2005 weer de overstap te maken naar het starten. In 2006 werd hij voor de tweede keer league leader in wins. De eerste keer dat dit lukte werd Smoltz ook National League Cy Young Award winnaar dankzij een seizoen waarin hij 24-8 ging met een ERA van 2.94.

Braves v Rockies
In het postseason was hij geweldig en ging hij 15-4. Hij was een belangrijke reden voor de enige titel die de Braves in de afgelopen 20 jaar pakten. Smoltz scoorde 82.9% van de stemmen.

W-L: 213-155, 154 saves, 3.33 ERA, 3084 K’s in 3473 innings, 69.5 WAR

Craig Biggio
Nadat hij in 2014 nog twee stemmen tekort kwam, mag Craig Biggio nu eindelijk zeggen dat hij Hall of Famer is. De kleine man die zijn volledige loopbaan uitkwam voor de Houston Astros verdient zijn plekje onder meer aan het feit dat hij de magische grens van 3000 hits doorbrak en bovengemiddeld goed speelde op twee belangrijke posities: catcher en tweede honk. Biggio is dit seizoen de enige slagman die zich nieuwe Hall of Famer mag noemen en wat daarbij zeker een rol speelde is dat hij een schoon blazoen heeft en nooit in verband gebracht werd met doping hoewel hij het gros van zijn loopbaan uitkwam in het zogenaamde ‘Steroid Era’. Volgend jaar zou hij wel eens gezelschap kunnen krijgen van zijn maatje Jeff Bagwell, die net als Biggio elk jaar ietsje dichterbij lijkt te komen. Terwijl Biggio 82.7% van de stemmen kreeg dit jaar, zat Bagwell op 55.7%.

Biggio’s career stats: .281/.363/.433, 3060 hits, 291 HR, 414 SB, 65.1 WAR

Houston Astros v Los Angeles Angels of Anaheim
Uitslag
Vier spelers boven de 75% is een vrijwel unieke gebeurtenis, maar er waren natuurlijk nog meer vraagstukken dan alleen wie wordt dit jaar Hall of Famer? Hoe ging het met de vermeende steroid gebruikers? Welke spelers vielen van de ballot af (<5%) en welke spelers waren de grote stijgers? De volledige uitslag vind je hier.

Mike Piazza, die in de tussenstanden nog een goede kans leek te maken, eindigde uiteindelijk 69.9% van de stemmen en lijkt volgend jaar, naast nieuwkomers Ken Griffey Jr. en Trevor Hoffman, de grootste kanshebber om toe te treden. Vermeende steroid gebruikers Bonds en Clemens stegen een beetje naar 37% en 38%, terwijl McGwire en Sosa ongeveer dezelfde score hadden als een jaar eerder en Gary Sheffield, die genoemd werd in de Mitchell Report, kwam als nieuwkomer binnen op 11.7%. De grootste stijgers? Mike Mussina en Tim Raines.

Don Mattingly (15 jaar op de ballot) en Carlos Delgado (3.8%) zijn de belangrijkste spelers die we volgend jaar niet meer terug zien op de ballot.

Lees voor de reacties van de nieuwe Hall of Famers en uitgebreide portretten het Sport Amerika Magazine van volgende week! (#3)

Foto’s: Getty Images

Ook leuk om te lezen