Ze maakten het nog even spannend op het eind, maar toen puntje bij paaltje kwam (her)stelde de Maimi Heat toch gewoon orde op zaken in Game 3 van de NBA finals. Aan de hand van uitblinker Dwyane Wade (29 punten, 11 rebounds) werden de Dallas Mavericks teruggewezen, waarmee het thuisvoordeel weer naar South Beach werd verscheept: 88-86.
Edoch: met nog 4.4 tellen op de schotklok had – wie anders dan – Dirk Nowitzki de kans om het duel nog tenminste in overtime te knallen. Maar waar de Duitser zo vaak succesvol was, wilde zijn (alleszins maakbare) schot ditmaal niet vallen.
Nowitzki kon echter weinig verweten worden. Hij deed, met 34 punten en elf rebounds, ook nu weer wat er van hem verwacht mocht worden. En tijdens crunch time stond hij er. In het vierde kwart was hij goed voor vijftien punten (4 op 7 van de vloer, 6 op 6 van de lijn) en vier rebounds.
De Duitser kreeg echter schrikbarend weinig aanvallende steun van zijn vier collega-starters Shawn Marion (10 punten), Jason Kidd (9), Tyson Chandler (5) en DeShawn Stevenson (3). En dat was zuur, omdat de Dallas-bank (15 punten voor Jason Terry) die van de Heat outscoorde, terwijl de Mavericks bovendien de borden (42-36) beheersten.
,,We kunnen het ons niet steeds veroorloven om op zo’n grote achterstand te worden gezet”, verzuchtte Nowitzki. ,,Terugkomen kost veel kracht. En we weten allemaal dat basketball een spel is van runs, maar we moeten die van hen echt sneller zien te stoppen. Vijftien punten achter gaat op den duur vervelen.”
En mocht er nog iemand twijfelen of dit Miami Heat LeBron James’ of Dwyane Wade’s team is, twijfel niet langer. Bijna een seizoen lang hield D-Wade zich op in de schaduw van LBJ, en tijdens de eerste rondes van de playoffs leek zijn leeftijd hem zelfs parten te gaan spelen. Maar sinds de tweede helft van Game 5 tegen Chicago is er maar een man waar het bij de Heat om draait. Dwyane Wade.
“Tonight my number was called, and I stood up for my team.”
Het was ook Wade’s agressieve drive en penetratie naar de ring die de Heat al vroeg de bovenhand gaf. De voorsprong die dat opleverde schommelde op een gegeven moment in de dubbele cijfers, maar Dallas gaf nooit op. En dankzij Notwizki, geholpen door Jason Terry vanaf de bank, en het feit dat Miami geen raad wist met de pick and rol van diezelfde Nowitzki en Terry, kwamen de Mavs met nog vijf minuten in het derde kwart langszij (57-57).
Verder kwam Dallas evenwel niet, omdat met name JJ Barea en Jason Kidd te weinig profiteerden van hun open schotkansen. En ja, vooral ook doordat D-Wade zijn team in het goede spoor hield. Niet alleen scorend en verdedigend, maar zeker ook verbaal. Nadat Chris Bosh weer eens een open schotkans aan zich voorbij had laten gaan, en vervolgens de schotklok liet aflopen, kreeg hij van Wade de volle laag in de opvolgende timeout.
,,Dat was niet alleen vanwege dat schot dat hij had moeten nemen”, aldus Wade. ,,Ik vond bovendien dat Chandler veel te veel rebounds pakte. Moet je niks achter zoeken, hoor. Als Chris, LBJ en ik elkaar niet scherp houden, doet niemand het.”
Wade realiseerde zich in ieder geval de importantie van een zege in Game 3: immers, wie in een 2-3-2-format bij een 1-1 stand wint, kan zich statistisch gezien opmaken voor een titelring. ,,We wisten dat we niet konden verliezen na een nederlaag in eigen huis in Game 2″, aldus Wade. ,,Ja, dit was een absolute must win.”
Zie hier de samenvatting van Game 3:
Foto: bleacherreport.com
Reacties