In Sam Blitz gaat SportAmerika.nl redacteur Saman Alzahawi meerdere keren per week de diepte in met analyses van teams en spelers. Voor zijn eerste stuk op SportAmerika belicht hij de wide receivers van de toekomst. Wat zijn de grote talenten van nu, die kunnen uitgroeien tot de beste op hun positie?
Wide receiver is een positie die ik een warm hart toedraag. Enorm belangrijk in de luchtgevechten die de NFL heden ten dage domineren. Vaak zijn receivers de meest atletische jongens op de offense. Gracieuze spelers die met hun snelheid en ballerina achtige bewegingen rondjes draaien om verdedigers die zij meer dan eens in hun stof laten bijten. Essentieel hierin is niet alleen snelheid, maar vooral het vermogen om in korte ruimte van richting te kunnen veranderen, het begrip van verdedigingen en de ruimtes die ontstaan. En het meest belangrijke, het vermogen om voorbij vliegende passes secuur met de zachte handen binnen te kunnen halen.
Toppers als Larry Fitzgerald, Andre Johnson en Calvin Johnson hebben het luchtruim de afgelopen jaren met verve gedomineerd met hun souplesse, perfecte routes en plakkerige handen. Het zijn echte X-receivers, de nummer 1 in de passing game. Maar ik wil kijken naar de toppers van morgen. De spelers die op het punt staan sterrendom te bereiken. Ik heb de groep beperkt tot spelers die maximaal in hun derde seizoen zitten.
1) A.J. Green (1,93m en 94kg) Cincinnati Bengals. 2011 NFL Draft, 4e keuze
Weinig spelers kregen van mij een hogere gradatie mee voor de draft dan deze ster van de universiteit van Georgia, die vorig jaar als vierde speler werd verkozen in de 2011 draft. De Bengals gingen aan de haal met Green en hebben daarmee een voltreffer weten te scoren. Het gebeurt niet vaak dat een speler in zijn tweede jaar al als elite wordt beschouwd. Green heeft deze status al bereikt. Want de nummer 18 zo uniek maakt is hoe “smooth” hij is. Michael Jackson zou er jaloers op zijn. Het ziet er zo gemakkelijk uit. Kinderlijk eenvoudig bijna. Zijn vermogen om van de grond te komen en ballen uit de lucht te plukken is ongekend. Hij beschikt over geweldige handen. Zijn routes zijn enorm scherp en hij heeft het vermogen te stoppen en te keren op een Euromunt.
Hij is niet de snelste speler van het veld maar weet defensive backs toch in zijn spoor achter te laten op de Go route, door misleiding te gebruiken als grootste wapen. Green is zonder twijfel binnen nu en drie seizoenen de allerbeste in de NFL. Hij beschikt over het totale pakket en nog veel meer. Zijn rookie jaar was een voorbode van wat ging komen en dit seizoen is hij bij tijd en wijle niet te stoppen. Hij beheerst elke route in de passing tree en wordt te allen tijde door minimaal twee man gedekt. Green is nu al een superster.
Stats 2011-heden : 101 catches, 1550 yards en 11 Touchdowns. 2012 seizoen 36 catches, 493 yards en 4 Touchdowns.
2) Demaryius Thomas (1,91m en 104 KG) Denver Broncos. 2010 NFL Draft : 22e keuze
Thomas kende niet de meest glorieuze carriere bij de Yellow Jackets van Georgia Tech, voornamelijk door het triple option systeem dat werd gehanteerd, dat vooral gebasseerd is op de run. Maar als de bal zijn richting uit werd geworpen kwam het extreme atletisch vermogen van de jongeman naar voren. Thomas is een regelrechte “freak of nature”. Weinig receivers beschikken over zo’n unieke combinatie van kracht, snelheid en atletisch vermogen.
Thomas was niet vanaf dag 1 een ster, omdat hij vooral nog erg veel moest leren over het rennen van scherpe patronen om zich vrij te lopen. Vorig seizoen zagen we in de playoff game tegen de Steelers een glimp van het explosieve vermogen van #88. Dit jaar, met de komst van Peyton Manning, de eerste legitieme ster onder center voor Thomas, zien we pas echt wat de receiver in petto heeft. Plays om van te watertanden. Zo is de WR screen een geweldig wapen voor de Broncos. Hier gooit Manning, soms na een korte fake naar de running back, de bal direct naar Thomas gooit en geeft hem de kans iets te creëren met de bal in zijn handen. Met een aantal blockers voor zich is het vrijwel onmogelijk om de beresterke en zeer wendbare ballenvanger neer te halen. Het is daarom enorm knap dat hij toch een gemiddelde behaalt van 17,7 yards per gevangen pass.
Thomas kan nog beter worden in het lopen van routes en heeft af en toe nog wat last de bal “clean” te vangen, maar het is een kwestie van tijd alvorens hij de ambacht tot in de puntjes beheerst.
Stats : 2010 – heden : 84 catches, 1339 yards en 8 touchdowns. 2012 : 30 catches, 505 yards en 2 touchdowns
3) Julio Jones (1,91m en 100kg) Atlanta Falcons. 2011 NFL Draft : 6e keuze
Jones speelde voor de Crimson Tide in zijn thuisstaat Alabama waar hij een ijzersterk wapen en geweldig blocker was voor de nationaal kampioen van 2010. Hij blonk uit door zijn vermogen om de denkbeeldige ladder te beklimmen als Mario in Donkey Kong en ballen prachtig uit de lucht te trekken.
Op de NFL combine liet hij zien een fantastische atleet te zijn, mede door een 4,39 te lopen op de 40 yards. Later bleek hij dit kunstje zelfs op een gebroken voet te hebben geflikt. Dit zag ook Falcons GM Thomas Dimitroff, discipel van Bill Belichick. Die besloot om 5 draftkeuzes te verhandelen naar de Cleveland Browns om Jones te mogen selecteren. Ik zat in de zaal toen de slectie werd omgeroepen en de verbijsterde gezichten waren niet op één hand te tellen. Zeer gedurfd maar ik persoonlijk heb er geen moment aan getwijfeld dat het een slim besluit was. Jones en Green waren de meest zekere receivers in de draft.
Jones heeft geleerd prachtige routes te lopen door zijn atletisch vermogen te harnassen en pefect toe te passen. Zo loopt hij zich vrijwel altijd dusdanig vrij dat Michael Schofield uit Prison Break er trots op zou zijn. Waar de jonge receiver aan moet werken is het geconcentreerd blijven en de ballen met de handen binnen te halen. Meer dan eens laat de #11 vangbare ballen vallen. Het is een kleine smet op Jones die op het punt staat een ster te worden
Stats : 2011 – heden : 80 catches, 1272 yards en 12 touchdowns. 2012 : 26 catches, 313 yards en 4 touchdowns.
4) Victor Cruz (1,83m en 93kg) New York Giants. 2010 NFL draft : niet geselecteerd
In een preseason wedstrijd tussen de New York Giants en Jets sprong een speler die niemand kende als een duveltje uit een doos op de nationale radar. Het prompte Jets hoofd coach Rex Ryan tot de woorden “Who the heck is that number three. He is freaking good” tegen coach Coughlin na de game.
Cruz had echter niet het beste training camp en de enige reden dat de Giamts niet besloten afscheid te nemen van Cruz, was dat ze wisten dat de gehate Jets hem direct zouden oppikken. Dus kreeg Cruz de kans een jaartje te rijpen en te groeien. En of hij dat deed. Vorig seizoen explodeerde de atleet tot megareceiver en werd beroemd door zijn vele salsa dansjes die hij deed na een score. Zo beroemd dat Madonna zijn dansje deed bij de Superbowl persconferentie. Op de vraag of hij voor haar een privé dansje heeft gedaan, moet ik u het antwoord schuldig blijven. Hij was instrumentaal voor de Giants afgelopen jaar in hun run naar de Superbowl titel.
Zo zag ik de #80 in levende lijve tegen de Patriots scoren en ik kan u garanderen dat hij razendsnel en zeer slim is. Mr Salsa wist zelfs een touchdown van 99 yards te scoren, de langst mogelijke receiving TD in de NFL. Hij weet heel goed waar ruimtes ontstaan in defenses en is de perfect outlet voor Eli Manning op de moeilijke derde en lang situaties. Cruz is echter voornamelijk een slot receiver en zal daarom niet een echte nummer 1 worden van een team
Stats : 2010 – heden : 119 catches, 1974 yards en 14 touchdowns. 2012 : 37 catches, 438 yards en 5 touchdowns
Foto’s: Getty Images
Reacties