De draft van 2014 werd bestempeld als de beste in ruim tien jaar. Vergelijkingen met 2003, 1984 en 1996 werden gemaakt. Daarom moeten er, naast Jabari Parker en Andrew Wiggins, nog meer toekomstige grootheden in deze draft te vinden zijn. Wie zijn deze spelers? En wat is hun verhaal? Vandaag: Doug McDermott.
Er is een periode in het verleden die gekenmerkt wordt door high-schoolspelers die direct naar de NBA gingen, zogenaamde prep-to-pro-spelers. De huidige generatie is verplicht om één seizoen college te spelen en daar laten ze het dan vaak ook bij. Zij staan bekend als de one-and-done-generatie. Geen speler wil blijven hangen op een universiteit met het grote geld in het vooruitzicht. Blessures kunnen roet in het eten gooien, of scouts kunnen hun spel nog beter analyseren waardoor hun draftpositie zakt. Uitzondering daarop is Doug McDermott, die de vier jaar bij Creighton University volbracht.
De universiteit van Creighton ligt in het midwesten van Amerika. Dat gebied wordt ook wel het grote niets genoemd. In de gehele staat Nebraska is er geen NBA-team te vinden, net als dat er geen professioneel football en honkbal gespeeld wordt. De Creighton Bluejays zijn vanzelfsprekend de trots van de staat en worden door de fans geadopteerd als hun team. ,,Ik voel me als Kevin Durant of LeBron James als ik op straat loop,” zei Doug daarover. ,,Altijd is er wel iemand die een handtekening wil of een praatje wilt maken.”
Harrison Barnes
Zijn status als idool is hem niet aan komen waaien. Als derdejaars high schoolstudent was hij reserve bij Ames High School. Na de training ging hij met de auto naar Iowa State University, waar zijn vader coach was. Hij nam altijd Harrison Barnes, huidig speler van Golden State Warriors, mee. Barnes had namelijk nog geen rijbewijs. Omdat McDermott de zoon van de coach was gedoogde de spelers van de hoogste collegedivisie hem, maar eigenlijk lieten ze hem alleen toe omdat hij Barnes meebracht.
De spelers van Iowa State hoopte zo een wit voetje te halen bij Harrison Barnes. Wie weet zou hij wel voor hun school komen spelen.
Ondanks dat Barnes tijdens wedstrijden voor genoeg scouts op de tribune zorgde, hij werd als beste speler van zijn lichting gezien, viel Doug niet genoeg op om in aanmerking te komen voor een sportbeurs bij een grote school. Toen McDermott senior ontslag nam bij Iowa State en naar Creighton vertrok, leek dat Doug ook wel wat. Hij kreeg toestemming van Northen Iowa, waar hij had toegezegd te gaan spelen, en voegde zich bij zijn vader.
Als sporter zonder beurs begon hij bij Creighton. Voor het eerst werd zijn vader zijn coach. Dat zorgde vooral in het begin voor strubbelingen. ,,Het gebeurde een keer tijdens het eerste jaar, dat ze een aanvaring hadden. Coach McDermott noemde Doug hem in de ruzie een son of a bitch,” herinnert medespeler Gibbs zich. ,,Wij stonden erbij en dachten: dat is zijn eigen vrouw!”
Year of the Freshman
Het seizoen 2013-2014 zou NCAA-basketball gedomineerd worden door de nieuwkomers. Jabari Parker, Andrew Wiggins, Julius Randle en nog een aantal sterren stonden dag in, dag uit in belangstelling van de media. Filmpjes met scouts die de spelers vanaf achtjarige leeftijd hadden gevolgd mochten hun verhaal doen. Mixtapes met veel spectaculaire dunks en andere bewegingen waren niet van de buis af te slaan. Tussen die lichting zou minstens twee nieuwe LeBron James’ en een Michael Jordan moeten zitten. Toch was er in de schaduw van al die sterren één speler die stiekem de beste leek te worden.
Doug McDermott werd nooit als toekomstige grootheid voorspeld. Niemand had verwacht dat Doug dit in zich zou hebben. Hij is niet de snelste speller, vaak is zijn tegenstander groter dan hij. Wat hij wel bezit is de kunst om goede schoten te lossen. Een goede speler is waar de bal is, een betere speler is waar de bal gaat komen. Dat gezegde gaat zonder meer op voor McDermott. Zonder dat hij ook maar een moment spectaculair is geweest, staat er achter zijn naam toch telkens weer dertig punten. ,,De manier waarop hij de wedstrijd benadert is fantastisch. Dat vind ik mooier dan een dunk of een crossover,” zegt een bekende van Doug. “Hij heeft iets weg van Larry Bird. Het hoeft niet mooi, je moet alleen weten hoe je de bal door het net krijgt.”
Als speler van het nietige Creighton werd McBuckets in het jaar van de nieuwkomer de speler. Hij was de speler met het hoogste puntenaantal per wedstrijd. Hij won Big East Speler van het Jaar, net als nationaal Speler van het Jaar bij alle zes de grote verkiezingen.
Senior year
Om in zijn vierde jaar zo te kunnen schitteren moest hij tweemaal de kans naar de NBA afslaan. Hij vond zichzelf nog niet genoeg was, en wilde nog wat wapens aan zijn arsenaal toevoegen. Eerst voegde hij aanvallend de fadeaway toe. Vervolgens een beter spel in de post en zijn spel op het verdedigende vlak. ,,Hij heeft de wapens, maar hij is echt op een ander niveau op het gebied van basketball IQ,” zei Villanova-coach Jay Wright. ,,Ik weet niet of er ooit iemand is geweest die zo groot was en toch zo slim.”
Na zijn derde seizoen dacht iedereen dat hij wel zou vertrekken. ,,Hij was er wel een soort klaar voor dachten we allemaal,” zei Creighton-point guard Grant Gibbs. Zelfs de professoren bemoeiden zich met de keus van Doug. Maar de mensen die zeiden dat hij moest vertrekken, onderschatte hoeveel plezier hij uit zijn tijd bij Creighton haalde. “Iedereen heeft het over zijn collegetijd, en wat ze er wel niet voor over hebben om een jaar terug te gaan. Ik heb die kans, daarom pak ik hem met beide handen aan.” Saillant detail is dat Doug een studiebeurs afsloeg zodat Gibbs bij het team kon blijven.
Op Senior Night, waarbij de laatstejaars afscheid nemen van het thuispubliek schreef Doug voor altijd geschiedenis. Tegen Providence scoorde hij zijn drieduizendste punt in NCAA-basketball. Als achtste in de geschiedenis wist hij deze mijlpaal te bereiken. Het moment nadat hij zijn drieduizendste punt raak schoot, nam zijn vader een timeout. Dat kon hij doen, omdat hij naast vader ook coach van Doug is. Doug begroef zijn hoofd in de schouder van vader Greg.
De eindstreep
Reflecterend op zijn carriere als collegebasketballer kan je niet anders dan stellen dat hij top de beste spelers ooit behoort. Hij eindigde als vijfde aller tijden met 3150 punten, meer dan onder meer Larry Bird. Hij is één van de drie spelers die meer dan 3000 punten heeft en 1000 rebounds. Daarnaast is hij recordhouder met dubbele cijfers in 135 wedstrijden.
,,Dit is het eind van iets heel bijzonder, dat voelt iedereen. Collegestudenten spelen normaal gesproken niet voor hun vader. Supersterren blijven niet zolang hangen. Het normale scenario is zo: een zestienjarig talent wordt een superster door internet, gaat naar Kansas of Kentucky, speelt daar een jaar en gaat de volgende zomer naar de NBA,” zei vader McDermott na de laatste wedstrijd. Doug McDermott liet fans van collegebasketball herinneren hoe het was voordat alle sterren na een jaar vertrokken. Bij Creighton en fans in de rest van Amerika zijn hem voor altijd dankbaar.
Thanks for the unreal support the last 4 years. It has truly been an honor to represent Creighton across my chest. Thanks for the memories!
— Doug McDermott (@dougmcd3) 24 maart 2014
Foto: Getty Images
Deze jongen is geen ‘normale’ rookie. Hij heeft 4 jaar College gespeeld en is al erg volwassen in zijn spel. Hij heeft alles in huis om de SF te worden waar de Bulls naar op zoek waren. Hij brengt de nodige ‘shooting’ met zich mee, maar vergis je niet; deze jongen kan veel meer dan schieten.
Daarom hoop ik ook dat Thibs hem gaat laten starten over Dunleavy ergens midden in het seizoen, als McDermott naar behoren presteert uiteraard. Want Doug zal die ‘starting spot’ moeten verdienen net als iedere andere speler.
Deze jongen is nu al een cultheld in mijn ogen. Hij is zo een beetje de laatste persoon van wie je zou zeggen: ”die speelt in de NBA”. En toch staat ie d’r; in een Bulls jersey wel te verstaan. Held!
Comments are closed.