NFL Season in Review – #3 Pittsburgh Steelers

Met het dodelijke trio van Ben Roethlisberger, Antonio Browns en Le’Veon Bell, bleken de Pittsburgh Steelers de enige reële bedreiging voor de New England Patriots in de AFC. Maar toen het erop aan kwam bleken de Steelers verdedigend nog niet in staat om op het niveau van de Patriots te spelen, terwijl er ook vragen ontstonden over de toekomst van hun ervaren spelverdeler in Big Ben.

Wat ging er goed?
Met zeven opeenvolgende overwinningen op rij richting de play-offs, waren de Steelers vooral effectief richting het einde van het seizoen. Naast het feit dat het natuurlijk de daverende offense was die de ploeg vaak een handje hielp, was het met name de defensie die richting het einde van het seizoen op stond. Vanwege het gebrek aan ervaring was dit aan het begin van het jaar nog het probleemkindje van Pittsburgh, maar richting het einde van het jaar behoorde de defensie ineens tot één van de beste in de NFL.

Wat ging er fout?
De Steelers kwamen uiteindelijk nét tekort, en voor een franchise zo groot als die van de Steelers, kan dat gezien worden als een teleurstelling. Ondanks dat Roethlisberger geen slecht seizoen draaide, werd in de play-offs wel duidelijk dat hij misschien niet meer op het niveau zit van mannen als Brady, Rodgers en dit jaar ook Matt Ryan. Tegen de Patriots moest Ben het vanwege het ontbreken van Le’Veon Bell veel zelf doen, en dat bleek tegenover Brady een brug te ver te zijn.

MVP
Ondanks dat hij de eerste wedstrijden van het seizoen mistte, en vervolgens ook in de play-off wedstrijd tegen de Patriots er niet was, bleek juist daaruit hoe essentieel Le’Veon Bell voor de Steelers is. In een tijdperk waarin runningbacks vaak voor het minste of geringste (ouderdom, blessures) aan de kant worden geschoven, is Bell één van de weinige runningbacks in de NFL die echt als een onmisbaar deel van een offense gezien kan worden. Want ondanks dat hij de nodige wedstrijden mistte was hij qua rushing yards vijfde in de hele NFL, en tweede achter Ezekiel Elliot in rushing yards per wedstrijd.

Rookie of the Year
In het geval van de Steelers zou deze award eigenlijk in tweeën of in drieën verdeeld moeten worden. Waar de jonge Steelers-defensie aan het begin van het jaar nog de nodige problemen had, stonden rookies als Artie Burns en Sean Davis in de tweede helft van het seizoen op als betrouwbare starters voor de secondary. Voor een team dat vorig jaar nog tot de slechtste teams in de NFL behoorde qua pass defense, was het spel van de rookies richting het einde zeer bemoedigend. Ook defensive tackle Javon Hargrave verdient daarbij een benoeming, want ook hij hield zich prima staande in de frontlinie van de defensie.

Verrassing van het jaar
Wanneer je 38 bent, hoor je eigenlijk niet meer de meest gevaarlijke pass rusher van je team te zijn. Maar de onnavolgbare James Harrison heeft lak aan de wetten der football die stellen dat je op die leeftijd niet meer mee kan als verdediger. Met vijf sacks was hij de meest efficiënte verdediger van zijn team in dit opzicht, en net als met de jonkies het geval was, viel zijn spel pas echt op in de weken dat de Steelers er zeven op rij wonnen.

Teleurstelling van het jaar
Het grootste gemis voor de Steelers was eigenlijk het gebrek aan wapens buiten Le’Veon Bell en Antonio Brown om. Vanwege de schorsing van Martavis Bryant kregen vele receivers de kans om hun plek naast Brown te veroveren. Maar een echte vervanger bleek er niet in de selectie te zitten. Sammie Coates liet teveel ballen vallen, Eli Rogers was enkel geschikt voor een rol als slot receiver, en Markus Wheaton en Cobi Hamilton konden zich ook nooit echt onderscheiden. De hunkering naar de comeback van Bryant is voor aankomend seizoen dan ook groot.

Offseason takenlijst
De focus van de Steelers zal grotendeels nog steeds liggen op het versterken van de defense. James Harrison wordt 39, en daar Bud Dupree nog geen complete pass rusher is gebleken, is hulp hier nog steeds nodig. En ondanks de opkomende prestaties van Davis, Burns en Hargrave, kunnen zo ook plekken als inside linebacker wel extra versterking gebruiken (de ervaren Lawrence Timmons vertrekt immers na vele jaren). Aanvallend wordt het afwachten of Martavis Bryant inderdaad terugkeert, maar dan nog kan een extra receiver geen kwaad, daar de rest vorig jaar tekort kwam om van waarde te zijn naast Antonio Brown.