‘Once upon a time’ was de NFL een run-dominated league. Van de quarterback werd verwacht dat hij bij iedere snap de bal aan zijn running back meegaf die vervolgens enkele yards ging pakken. Wedstrijden waren een ware ‘grind’. Dat die tijd voorbij is werd afgelopen zondag nog maar eens bevestigd door de Pittsburgh Steelers. Tegen de New England Patriots domineerden de Steelers vanaf de eerste tot de laatste minuut, dankzij hun defensie en hun complete overgave aan de passing game onder leiding van quarterback Ben Roethlisberger.
De Steelers wonnen met 25-17 van de sterker geachte Patriots, maar die score deed geen enkel recht aan de complete overmacht waarmee Pittsburgh acteerde. ‘Big Ben’ Roethlisberger is wellicht niet de chirurg als QB die Tom Brady of Peyton Manning wel zijn en zijn spel neigt soms zelfs naar onhandigheid, effectief is het allemaal wel. De secondary van de Patriots had geen moment vat op de pass receivers van de Steelers. First downs voor Pittsburgh vielen bij bosjes en Big Ben leidde zijn team iedere keer weer naar de Patriots end zone. Het gemak waarmee dat ogenschijnlijk ging is een forse aanklacht voor de pass defense van New England en het plaatst de Super Bowl ambities van die ploeg ook in een ander daglicht. Maar laat gezegd zijn dat het eerst en vooral de verdienste was van de Pittsburgh Steelers.
Pittsburgh is allesbehalve een standaardteam en Roethlisberger allerminst een klassieke QB. Nee, in Pittsburgh gaat het allemaal net even anders dan bij andere, ook succesvolle NFL teams. Zo vertrouwen de Steelers in aanvallend opzicht in grote mate op wat Big Ben voor elkaar kan toveren, binnen of buiten ‘the pocket’. Want Roethlisberger houdt wel van the scramble en weet zo menig play ver voorbij de uiterste houdbaarheidsdatum voort te zetten. Big Ben is geen uitzonderlijk accurate QB en ook zijn besluitvorming wordt nog wel eens in twijfel getrokken, maar uiteindelijk maakt dat allemaal niet zoveel uit. Roethlisberger is evengoed ontzettend succesvol met zijn Steelers. En dat succes is niet voor iedereen logisch te verklaren.
Dat het begint bij Roethlisberger is voor iedereen wel te begrijpen. Op de QB positie wordt succes geboren of sterft het een vroege dood. Maar de Steelers zijn zo veel meer dan hun QB. Ze zijn eerst en vooral een ‘defense first’ team. Onder leiding van geweldenaren als James Harrison, LaMarr Woodley en Troy Polamalu is de Steeler defense synoniem geworden voor de staalindustrie die de stad Pittsburgh groot heeft gemaakt. Harrison, Woodley en Polamalu behoren op hun posities tot de absolute wereldtop en vormen de kern van de ‘don’t mess with us-attitude’ die de Steelers defense graag propageert. Een attitude die door defensive coördinator Dick LaBeau, een Hall of Famer en vader van de ‘zone blitz’, graag wordt uitgebuit. Want LaBeau is een absolute legende binnen de NFL, wordt algemeen beschouwd als een van de beste defensieve coaches in football en blijft continue innoveren. Daarmee slaagt hij erin tegenstanders altijd een stapje voor te zijn, precies zoals afgelopen zondag, toen de normaal zo formidabele aanval van de Patriots bij tijd en wijle een verlamde indruk achterliet. Dat is wat Steeler defense met je doet.
Dat de Steelers defensie zoveel aandacht krijgt is niet vreemd wanneer je weet wie er de leiding heeft in Pittsburgh. Coach Mike Tomlin heeft zijn sporen immers verdiend als defensive backs coach in zowel college als de NFL en was kortstondig defensive coördinator van de Vikings, voordat de Steelers hem in 2007 op 34-jarige leeftijd, tot verrassing van velen, aantrokken als head coach. Tomlin moest de grote naam Bill Cowher opvolgen in Pittsburgh en had daarmee ‘big shoes to fill’. Dat bleek geen enkel bezwaar voor Tomlin. Al in jaar 2 werd de Super Bowl veroverd en onder zijn leiding hebben de Steelers de afgelopen 4 jaar enkel ‘winning seasons’ genoten en slechts 1 keer de playoffs gemist. Een formidabele prestatie voor een coach die college roommate van zijn spelers had kunnen zijn, zo jong als hij is.
Tomlin voldoet dan ook niet aan het stereotype van de oude blanke man die nerveus langs de lijn op en neer beweegt en zijn spelers op brute wijs hun plek wijst. Nee, Mike Tomlin is speciaal. ‘The definition of cool’ coacht Tomlin zijn mannen op zonnige zondagen graag met een grote Ray-Ban aviator op zijn neus. Zijn imposante postuur en die grote, onafscheidelijke Motorola koptelefoon maken het plaatje helemaal af: Mike Tomlin is ‘too cool for football’. Een constatering die niet alleen opgeld doet voor zijn uiterlijk. Want Tomlin blijft altijd rustig langs de lijn. Het is een genot om hem te volgen tijdens wedstrijden. Tomlin observeert, overlegt kalm met zijn staf en spreekt zijn spelers met natuurlijk overwicht bemoedigende woorden toe. Zelfs toen de Steelers tijdens de laatste Super Bowl achterstonden tegen Green Bay en wanhopig probeerden terug te komen in de wedstrijd, vertrok Tomlin geen spier. Geen greintje frustratie of verdriet was er van zijn gezicht af te lezen. Tomlin bleef ook onder extreme omstandigheden ‘cool and collected’; een prachtige eigenschap in een coach.
Maar voor alle kwaliteiten en prestaties van Mike Tomlin; de basis voor het succes van de Steelers is gelegd door een kind van Pittsburgh zelf. General manager Kevin Colbert heeft, samen met team owner Dan Rooney, sinds zijn aantreden in 2000 7 playoff deelnames afgedwongen en daarmee 2 Super Bowl zeges geboekt. De Steelers zijn daarmee de, op New England na, meest succesvolle NFL franchise sinds de millenniumwisseling. Colbert en zijn mannen staan dan ook voor continuïteit en bekwaamheid en dat begint en eindigt ook in Pittsburgh met de NFL draft. De draft is voor de Steelers hét middel om een continue aanvoer van superieur talent te creëren en in te passen in de offense onder leiding van Big Ben of de defense van Dick LaBeau. Offensive line center Maurkice Pouncey is daar een zeer recent voorbeeld van, maar ook de jonge wide receivers Mike Wallace, Emmanuel Sanders en Antonio Brown zijn voorbeelden van het draft talent in de front office van Pittsburgh. Toen huidig NY Jets receiver Santonio Holmes vertrok uit Pittsburgh, en daarmee volgens velen een gapend gat achterliet in de aanval van de Steelers, had Colbert die 3 mannen klaar staan om de erfenis van Holmes te delen.
Deze mooie mix van kundigheid en stabiliteit vs. ‘cool’ en excentriek maakt van de Steelers een bijzonder team in de NFL. Het heeft een unieke, eigen identiteit, misschien wel meer dan welk ander team in de NFL. Een identiteit ook die alom wordt gerespecteerd. De Steelers blazen niet hoog van de toren, maar iedereen weet dat ze jaar in jaar uit meedoen voor de prijzen. De franchise straalt dan misschien continuïteit en verstand uit, maar door de bijzondere karakters binnen het team, ook een gezonde dosis brutaliteit. Dat de Steelers afgelopen jaar ineens tot de Super Bowl doordrongen, zonder een briljant regular season te spelen, verraste dan ook weinigen. De Steelers zijn een team dat presteert wanneer het er echt toe doet.
PITTSBURGH STEELERS DOMINEREN DE NEW ENGLAND PATRIOTS (25-17):
Eerder: PHILADELPHIA EAGLES | DETROIT LIONS | CAROLINA PANTHERS | NEW ENGLAND PATRIOTS | GREEN BAY PACKERS |
Reacties