Caleb Hanie liet zondag zien hoe ontzettend zwaar en moeilijk het beroep van quarterback in de NFL kan zijn voor de talentlozen. Een bal in de richting gooien van een speler is één, maar diepte inschatten en rekening houden met de coverage zijn hopeloos complicerende factoren. En dan hebben we het nog niet eens over de split second waarin de QB wordt geacht de juiste keuze te maken en vervolgens technisch perfect te gooien, onder druk van een stel 150 kg zware aanstormende monsters.
Wat moet Hanie zich eenzaam en verloren hebben gevoeld op zijn bankje, na zijn derde interception door de Raiders defense. Starting QB Jay Cutler, out met een gebroken duim, kwam naast hem zitten, sloeg een arm om Hanie heen en praatte bijna vaderlijk op hem in. Het was een prachtig gezicht. Een beeld van betrokkenheid en medeleven. Een gebaar van mentor naar pupil. In the hour of need was Cutler er voor zijn treurende backup en gaf hij blijk van de juiste mentaliteit. Een mentaliteit van team effort die onmisbaar is voor de Chicago Bears, als men de playoffs wil halen.
Tegen de Oakland Raiders slaagden de Bears er met alle moeite van de wereld in om de wedstrijd continue close te houden. Oakland’s Carson Palmer werd het scoren van touchdowns onmogelijk gemaakt en zo bleef de overwinning binnen handbereik. De field goals vielen weliswaar bij bosjes voor de Raiders, met dank aan de ongelofelijk accurate kicker Sebastian Janikowski, maar de Bears defense bleef het team op sleeptouw nemen. De offense hield daardoor zicht op beslissende scores. Die kwamen er uiteindelijk nooit, door het roekeloze en NFL-onwaardige spel van Caleb Hanie.
Zoals ESPN’s Michael Wilbon, bekend van het dikwijls hilarische Pardon the Interruption toepasselijk tweette: “this is like watching the Bears for most of the team’s history, where you feel sorry the defense and special teams have to play with this QB”. Dat was wat harsh voor de offense als unit, omdat die met een startende en gezonde Cutler wel degelijk effectief was, maar tegelijkertijd ook een treffende beschrijving van de huidige situatie van de Bears. Want Chicago zit, na het verlies van Cutler, diep in de problemen.
Het seizoen mocht in september dan slecht begonnen zijn, de afgelopen weken waren de Bears volledig opgeleefd en leken ze op weg om, kort achter de Green Bay Packers, kwalificatie voor de wildcard round van de playoffs veilig te stellen, nog voor de eerder dit seizoen zo geprezen Detroit Lions. De ervaring van de Bears, gekoppeld aan het ongeëvenaarde talent in de defensie speelde daar een voorname rol in. Julius Peppers, Israel Idonije, Brian Urlacher, Lance Briggs? Wow. Er zijn binnen de NFL maar weinig gelijkwaardige defensies. Als ze er al zijn. Het enige zwakke(re) punt van de Bears defense is de secondary, hoewel Tim Jennings zondag aantoonde een uitstekende cornerback te kunnen zijn. Iedere passing game van de tegenpartij zal hoe dan ook eerst voorbij Peppers & co. moeten zien te komen.
Dat is al een kunst op zich want deze heren zijn door niemand aan banden te leggen. De pocket is tegen Lovie Smith’s Chicago een reus op lemen voeten. Hoe langer je over Chicago’s defense nadenkt, hoe meer je gaat geloven dat de Bears misschien zelfs wel de enige ploeg is, naast wellicht de Steelers, die de Packers waarlijk het vuur aan de schenen kunnen leggen. Als er één defensie in staat moet zijn de scoringsdrift van Rodgers aan banden te leggen dan is het die van de Bears. Dat bewezen ze vorig jaar in de playoffs. Ook toen kwamen de Packers van enkele highflying offensive performances, tegen de Eagles en de Falcons, en leken de Bears bij voorbaat kansloos. Maar de realiteit was heel anders en de wedstrijd moeizaam en close.
Dat is het soort wedstrijd, waarbij de defensie de Bears close houdt met de tegenstander, die Chicago dit jaar eens wél succesvol zou kunnen afronden. Zeker met een Jay Cutler, dit jaar net even wat beter en constanter dan vorig jaar, die ondersteund wordt door Matt Forte, dé difference maker in de Bears offense. Met behulp van offensive coördinator Mike Martz is dan alles mogelijk. Martz staat erom bekend een ‘pass happy offense’ te prefereren en dat vergt veel van de QB en zijn coördinatie met de offense. Cutler leek deze aanvalsopzet dit seizoen volledig onder de knie te hebben, wat het fundament moest vormen voor een serieuze gooi naar de Super Bowl.
Een realistisch scenario zolang Cutler fit bleef. Maar dat gebeurde dus niet. Cutler’s regular season ending injury aan de duim van zijn werphand betekent dat Chicago plotseling verder moet met Caleb Hanie als starting QB, in elk geval tot de playoffs. Want een poging van Chicago om slim te profiteren van de plotselinge release van de ervaren Kyle Orton door Denver bleek vruchteloos. Kansas City zat iets hoger op de waiver wire, waardoor Chicago met lege handen achterbleef. Eind vorige week werd alsnog een QB gecontracteerd: Josh McCown, een veteraan met 8 jaar ervaring en kennis van de Mike Martz offense. Maar McCown is vooral een backup voor de backup en zeker geen versterking van de QB positie ten opzichte van Hanie. Er zit voor de Bears dan ook niets anders op dan proberen te roeien met de riemen die men heeft. Dat houdt in dat de defensie het verschil moet maken en dat Caleb Hanie vooral een game manager moet zijn die risico’s vermijdt en veel vertrouwd op Matt Forte. Hanie moet het simpel houden, de offense ‘runnen’ en niet, zoals afgelopen zondag tegen Oakland, het verschil proberen te maken. Dat is niet zijn taak en evenmin zijn specialiteit.
Hanie’s (on)vermogen deze verantwoordelijkheid te dragen en de discipline op te brengen zich aan een vooropgezet plan van eenvoudig game management te houden, zal beslissend zijn voor het seizoen van Chicago. Plaatsing voor de playoffs is het heilige doel en daar moet alles voor wijken, inclusief Hanie’s neiging om de bal zomaar ineens diep te gooien, ergens in de richting van een receiver. In de komende weken zal duidelijk worden of Hanie die boodschap heeft begrepen. De Bears spelen achtereenvolgens tegen de Chiefs, Broncos, Seahawks, Packers en Vikings. Allesbehalve een onoverkomelijk schema, zeker wanneer de Bears defense het goede voorbeeld blijft geven.
Met Matt Forte, een paar kickoff returns van Devin Hester en enkele korte, zuivere passes op Johnny Knox voor time of the clock en een enkele touchdown zijn de playoffs binnen handbereik. Als Jay Cutler op tijd fit is voor die playoffs kan hij het voor Hanie zo ondankbare karwei weer glans geven. Want alleen vertrouwend op de defense komen de Bears tekort tegen de scoringsmachine uit Green Bay. Op zeker moment tellen de Packers’ plussen harder dan Chicago’s minnen en komen de Bears onherroepelijk onder de streep terecht. Daar waar velen dit seizoen zijn voorgegaan tegen het monster uit Green Bay.
Eerder in deze rubriek: PHILADELPHIA EAGLES | DETROIT LIONS | CAROLINA PANTHERS | NEW ENGLAND PATRIOTS | GREEN BAY PACKERS | PITTSBURGH STEELERS | TAMPA BAY BUCCANEERS | SAN FRANCISCO 49ERS | BALTIMORE RAVENS |
Reacties