Op 29 april zal in Chicago de NFL Draft worden gehouden, en in aanloop naar de draft van 2016 zetten wij de komende tijd de grootste talenten per positie op een rijtje.
We kijken in dit artikel naar een groep waar een hoop potentiële sterren in zitten, maar die ook omringd wordt door vraagtekens met betrekking tot blessures: de outside linebackers.
1. Myles Jack – UCLA
Al sinds zijn eerste dagen bij UCLA zijn vele ogen gericht op Myles Jack, het supertalent van de Bruins dat in 2013 ook als runningback furore maakte. Maar een vervelende knieblessure maakte vroegtijdig een einde aan zijn seizoen, en dat betekent dat er nu een hoop twijfels zijn ontstaan over het plafond van Jack.
Want hoewel hij medisch is goedgekeurd door doktoren, en hij atletisch een uniek talent lijkt te zijn, zouden er enkele scouts zijn die zich zorgen maken of zijn knie sterk genoeg zou zijn om langdurig te renderen in de NFL.
Maar het talent spat er vanaf. En alleen daarom zal een team in de top tien Jack gaan kiezen. Hij is namelijk, mits hij fit is, alles wat een defensive coordinator zoekt in een moderne outside linebacker (idealiter wel in een 4-3 defense met sterke pass rushers voor hem). Jack is snel, wendbaar, en kon in college vaak met eenvoud mee met tight ends en runningbacks. Als hij dit spel kan voortzetten in de NFL, dan kan hij een waardevol wapen worden en een essentieel onderdeel van een defensie. Zolang de knie maar geneest en het volhoudt.
2. Leonard Floyd – Georgia
Waar Myles Jack dé ideale outside linebacker is voor een 4-3 defensie, lijkt Leonard Floyd dit voor elk team dat een 3-4 defensie heeft. Als er namelijk iets is waar Floyd goed in was bij Georgia, dan was het wel het druk zetten op de quarterback.
Want waar Jack bijvoorbeeld uitblinkt in het dekken van tight ends en runningbacks, is Floyd hier wat minder in, dit maakt hem minder veelzijdig, maar in de moderne NFL zijn pass rushers ook nog steeds hartstikke belangrijk. In combinatie met zijn explosiviteit zorgde hij bij Georgia continu voor chaos bij de tegenstander.
Vraagtekens zijn er echter over zijn gewicht. Floyd is wat licht en lijkt in een Georgia-uniform enigszins op A.J. Green. Niet bepaald ideaal voor een echte pass rusher. De laatste weken zou hij echter zijn aangekomen, en volgens bronnen zou Floyd ook een ideale teamgenoot zijn die van het spel houdt en zijn prioriteiten op een rijtje heeft.
3. Darron Lee – Ohio State
Darron Lee speelde slechts twee volle jaren voor het sterrenensemble van Urban Meyer in Columbus, maar maakte ondanks zijn jeugdigheid vanaf het begin grote indruk.
Qua spel is Lee vergelijkbaar met Jack. Net als Jack is hij het beste geschikt voor een 4-3 defensie (waar hij ook bij Ohio State in speelde) waarin hij vooral kan gaan excelleren in coverage. Maar ook als pass rusher staat hij zijn mannetje, en als vervanger van Ryan Shazier deed hij het meer dan goed bij de Buckeyes.
En dan nog te bedenken dat Lee pas twee jaar ervaring heeft als outside linebacker. En daarmee lijkt het plafond heel hoog te liggen. Dit betekent echter ook dat hij misschien niet vanaf dag één een directe versterking zal zijn, en dat zijn komst met enige groeipijntjes gemoeid zullen gaan. Voor Lee zou het dan ook het beste zijn als hij bij een team terecht komt waar hij zich rustig kan ontwikkelen om uiteindelijk met twee/drie jaar een constante linebacker te worden.
4. Jaylon Smith – Notre Dame
Bij Myles Jack zijn er vraagtekens over de knie, en bij Jaylon Smith zijn deze vraagtekens nog groter. Zijn knie begaf het met oud en nieuw tijdens de Fiesta Bowl, waardoor hij waarschijnlijk in 2016 niet eens zal gaan kunnen spelen.
De timing had wat dat betreft niet slechter kunnen zijn, want het lijkt nu al zeker dat dit Smith plekken gaat kosten in de NFL Draft. Het zal bepaalde teams niet zinnen dat ze in 2016 niks hebben aan hun hoge draft pick, en ook in de toekomst is het maar de vraag of Smith’s knie volledig zal genezen.
Mocht dit laatste wel het geval zijn, dan wordt de ploeg die hem een kans geeft zonder enige twijfel heel gelukkig. Smith is immers net zo compleet als Myles Jack, en zou in potentie de ideale outside linebacker zijn die met zijn veelzijdigheid tijdens elke down op het veld kan staan. Dit was ook de reden dat hij voorafgaand aan zijn blessure zelfs als een top-5 keuze werd gezien. Maar nu is het maar de vraag of hij nog in de eerste ronde wordt gekozen…
5. Joshua Perry – Ohio State
Aan de andere kant van Darron Lee stond bij Ohio State Joshua Perry. Een ander type dan Lee: minder flitsend, en op het eerste oog met een minder hoog plafond dan Lee.
Maar hoewel hij niet voor de spetterende plays zorgde, was Perry wel altijd heel degelijk en een ware tackling machine. Dit komt door zijn snelle eerste stappen en het feit dat hij tot het laatste fluitsignaal blijft doorgaan om de tackle te maken.
In dat laatste wil Perry echter nog weleens doorslaan. En dit is iets wat hij in de NFL zal moeten afleren omdat snelle runningbacks hier gebruik van kunnen gaan maken wanneer Perry té agressief naar binnen toe wil tacklen, waarmee snelle spelers om hem heen zullen sprinten via de ruimte aan de buitenkant. Daarmee lijkt Perry geen echte skills als gamechanger in zich te hebben, maar gezien zijn basis en zijn mentaliteit kan hij wel voor vele teams van waarde zijn als solide linebacker.
Reacties