NFC Championship Preview: San Francisco 49ers

28 ploegen, waaronder Super Bowl winnaar Green Bay, zitten inmiddels thuis. Maar voor vier ploegen staat de Vince Lombardi Trofee nog op het spel. Op Sport Amerika bekijken we de teams die het tot de conference championships schopten. We vervolgen de serie met de San Francisco 49ers.

Evenals zijn broer John wist Jim Harbaugh in zijn eerste seizoen als NFL coach door te dringen tot de Championship. Maar de ploeg die Jim erfde plaatste zich sinds 2002 niet meer voor de playoffs, en dat maakt zijn prestatie aan de San Francisco Bay toch wat opmerkelijker. De 49ers verloren en route naar de playoffs drie keer; tegen de Cowboys, Ravensen Cardinals. De enige thuisnederlaag in die serie (tegen Dallas) kwam in overtime.

Offense

Elk jaar slaakten de 49er fans een collectieve zucht als er opnieuw vertrouwen in quarterback Alex Smith werd uitgesproken. Jaar op jaar kreeg hij “een laatste kans” om te bewijzen dat de belissing om hem als eerste in de draft van 2005 te selecteren geen foute was geweest. Zo ook dit jaar.

Maar in 2011, toen de verwachtingen toch wel waren gekelderd tot een historisch dieptepunt, liet Smith zien toch een nuttige quarterback te kunnen zijn. Hij bleek voorzichtig met de bal om te kunnen gaan en toch effectief te kunnen zijn. Smith gooide dit seizoen weliswaar maar 180 yards per wedstrijd, maar zag slechts vijf van zijn 445 attempts in de verkeerde handen belanden.  Zijn 3144 yards zijn veruit het minste van de vier resterende quarterbacks, maar slechst één interception per 89 attempts deed niemand in de NFL hem na. Aaron Rodgers  kwam het dichtste in de buurt met één pick per 83 passes.

In de playoff ontmoeting met de zo gevierde offense van Drew Brees (1 pick per 46 passes) liet Smith ook zien er te staan wanneer het echt moest. Men gaf de 49ers weinig kans in een shootout met de Saints, maar dat is precies waar het in die laatste vijf minuten in Candlestick Park op aankwam. Met nog vier minuten te gaan en bij een achterstand van  24-23 bouwde Smith aan een drive die hij middels een 28 yard touchdown run bekroonde en die de 49ers kortstondig op voorsprong zette. Nadat de Saints terugsloegen liet Smith zien zijn kunstje ook onder de grootste druk te kunnen klaren. In slechts anderhalve minuut marcheerde hij het veld over en met nog negen seconden te gaan vond hij tight end Vernon Davis voor de winnende touchdown.

Nu we het toch over Davis hebben; misschien herinnert u zich nog de vermakelijke uitspattingen van voormalig 49ers coach Mike Singletary.

Singeltary was zo boos over de prestatie en houding van zijn tight end dat hij hem naar de kant haalde. Dat veranderde naar eigen zeggen de houding van Davis dusdanig dat hij sindsdien één van de meest constante wapens in het arsenaal van de 49ers is geworden. Tegen de Saints was hij goed voor 180 yards en twee touchdowns.

Davis was afgelopen seizon niet het favoriete doelwit van Smith. Die eer gaat naar Michael Crabtree. Met 72 receptions en 874 yards liet hij zien waarom de 49ers zo’n moeite deden om hem in de draft van 2009 binnen te halen. Ook running back Frank Gore was dit seizoen van grote waarde voor de 49ers. Gore had de afgelopen seizoen vaak last van knieproblemen, maar bleef in 2011 voor het eerst sinds 2006 fit genoeg om alle zestien wedstrijden te starten. Hij behaalde 1211 yards en wist zich acht keer een weg de endzone in te banen.

Tot slot moet Sport Amerika nog iets kwijt over David Ackers. Want hoewel quarterback Alex Smith verreweg de minste interceptions per attempt gooide, had hij van de top 10 quarterbacks ook verreweg de minste touchdowns per attempt. Akers was mede door de problemen van de 49ers in de endzone de meest productieve kicker van de NFL. Hij trapte maar liefst 44 field goals, waarvan zeven van 50 yards of verder.

Defense

De 49ers defense werd consequent door tegenstanders beschreven als één van de beste die ze dit seizoen waren tegengekomen. Vooral tegen de run waren de 49ers spectaculair. Pas in de laatste regular season wedstrijd, tegen de St. Louis Rams, liet de 49ers defense een rushing touchdown toe.

Dat begint bij een uitstekende defensive line. Veteraan Justin Smith was het boegbeeld van een eenheid die per wedstrijd gemiddeld maar 77 rushing yards toeliet. Slechts één runningback wist dit seizoen meer dan 100 yards te behalen tegen San Francisco; Marhawn Lynch (107).

Daarnaast beschikken de 49ers over een aantal uitstekende pass-rushers. Justin Smith was goed voor zeven sacks en lineman Ray McDonald wist de quarterback vijf keer met bal en al tegen de grond te werken.

Maar de revelatie van het seizoen was rookie Aldon Smith (het middelpunt van de foto beneden). Smith werd ingezet als defensive end, tackle, en zelfs als outside linebacker. Hij zette zijn eerste seizoen in de NFL luister bij met 14 sacks, waarmee hij nipt naast het all-time rookie sack record greep.

Achter de vervaarlijke defensive line patrouilleert een minsten zo goede groep linebackers. Zij worden aangevoerd door Patrick Willis, die in zijn eerste vijf seizoenen in de NFL elk seizoen tot de Pro Bowl werd verkozen.

Willis is een complete linebacker en volgens vele de natuurlijke opvolger van toekomstig Hall of Famer Ray Lewis. Hij beweegt uitstekend en tackelt nog beter. Willis miste weliswaar drie wedstrijden, maar was desondanks toch nog goed voor 93 tackles. Hij veroorzaakte vier fumbles en wist één interception binnen te halen.

Naast Willis staat NaVorro Bowman, evenals zijn college een uitstekende run stopper. Bowman speelde wél alle zestien wedstrijden en wist maar liefst 143 tackles achter zijn naam te schrijven, het op één na meeste in de NFL. Evenals Willis had hij twee sacks. De groep wordt aangevuld met Ahmad Brooks, die met 7 sacks een groter wapen in de passing game is.

Maar de rush is niet het enige wapen dat de 49ers in huis hebben tegen de passing game. Cornerback Carlos Rogers kwam begin dit seizoen over van de Washington Redskins en had een directe impact op de secondary van San Francisco. Hij wist zes passes te onderscheppen. Eli Manning is gewaarschuwd.

Foto: Getty Images