Waar wij met Sport Amerika dagelijks stilstaan bij al het laatste nieuws in de NBA, is het ook niet slecht om af en toe terug te kijken. Met NBA History kijken we terug naar bijzondere teams en indrukwekkende spelers die gedurende de jaren zoveel indruk hebben gemaakt dat we ze graag nog een keer uitlichten.
Als je op een doordeweekse dag in New York tien toevallige voorbijgangers tegenhoudt en vraagt wat ze nog weten van de 69 – 70 Knicks, krijg je gegarandeerd 10 persoonlijke verhalen van het seizoen waarin en zeker van de dag waarop dit team de NBA titel pakte. De Knicks van begin jaren ’70 zijn legendarisch, zeker in New York zelf, en verdienen dan ook een plaats in deze lijst.
In die tijd heetten de Knicks eigenlijk nog de Knickerbockers, wat toch wel net iets cooler is. Het team werd geleid door twee sterren. Aan de ene kant had je point guard Walt Frazier, bijgenaamd “Clyde”. Frazier stond bekend als een geweldige verdediger (mogelijk de best defensieve point guard ooit), een efficiënte scorer, een speler met een hoog basketbal IQ en vooral ook als een speler die op zijn best was in belangrijke wedstrijden en op belangrijke momenten.
Aan de andere kant had je center Willis Reed (foto), bijgenaamd “The Captain”. Reed was op zich een kleine center maar hij verweerde zich wedstrijd na wedstrijd. Hij stond elke keer garant voor een “double – double” en dit seizoen was hij op het top van zijn kunnen.
Samen vormden Frazier en Reed de kern van dit legendarische Knicks – team dat toch wel enigszins verrassend de titel veroverde in een sterk bezette NBA.
Knicks waren geen dominant team maar ze waren wel een hecht team, een team waar elke speler zijn rol kende en waar men vocht voor elkaar. In vorige seizoenen bleek deze tactiek goed genoeg voor een degelijk seizoen maar niet goed genoeg voor een diepe run in de playoffs. Maar omdat de Celtics Bill Russell verloren en de Knicks een bijna geniale trade maakten tijdens het vorige seizoen, namen de kansen van het team toe.
In de winter van 1968 maakten de Knicks namelijk een trade met de Detroit Pistons voor forward Dave Debusschere. Deze stond bekend als een polyvalente speler met ongekende energie, met een excellent ‘outside’ schot. Dave was niet de grootste maar hij speelde alsof hij een gigantische center was. Hij bleef aandringen, hij bleef vechten, altijd en overal.
Waar Frazier “the mind” van het team was en Reed “the body”, was Debusschere “the soul”. De overige twee starters waren forward Bill Bradley en guard Dick Barnett.
Bradley was een efficiënte scorer die ook de bal in zijn handen kon hebben en schoten kon creëren voor anderen. Barnett was een goed schutter en een sterke verdediger. Van de bank kwamen Cazzie Russell, Dave Stallworth en Mike Riordan. Coach was Red Holzman, die dat jaar verkozen werd tot Coach van het Jaar.
De Knicks eindigden de reguliere competitie met 60 overwinningen, goed voor de eerste plaats in de hele NBA. De playoffs startten meteen met een moeilijke affiche, tegen de Washington Bullets.
Bij dit team speelden onder andere Earl “The Pearl” Monroe, Gus Johnson en Wes Unseld. De serie ging op en af. Reed leverde een memorabele prestatie af in de 5de wedstrijd waar hij 36 punten scoorde en 36 rebounds pakte. Uiteindelijk kwam het tot een beslissende 7de wedstrijd die de Knicks wonnen met 127 – 114 cijfers. Barnett scoorde daarin 28 punten.
De volgende tegenstander waren de Milwaukee Bucks, met toen rookie Lew Alcindor (later Kareem Abdul-Jabbar). De Knicks wonnen de eerste twee wedstrijden maar verloren de eerste van twee wedstijden in Milwaukee. Geen nood, het team uit de Big Apple schakelde een versnelling hoger en klopten de Bucks erna vrij simpel om zich te plaatsen voor de NBA Finals.
Daarin kwam ze uit tegen de LA Lakers, het team van onder andere Jerry West, Elgin Baylor en Wilt Chamberlain. Opnieuw was het een serie die op en neer ging waarbij geen enkel team twee maal na elkaar kon winnen. De Knicks hadden pech dat Reed uitviel met een blessure voor de 6de wedstrijd waardoor Chamberlain explodeerde voor 45 punten en 27 rebounds.
De Lakers leken af te stevenen op een eerste titel in 18 jaar maar dat was buiten Reed gerekend. Vlak voor de beslissende 7de wedstrijd in Madison Square Garden kwam Reed hinkend uit de kleedkamers gewandeld waardoor het publiek in extase kwam. Hij maakte zijn eerste twee schoten om het vervolgens Chamberlain knap lastig te maken. Bovendien speelde Frazier op zijn allerbeste niveau want hij scoorde 36 punten en deelde 19 assists uit. De Knicks wonnen 113-99 en werden verdiend NBA kampioen.
Foto’s: nydailynews.com
Reacties