De laatste jaren neemt een nieuwe generatie spelers de NBA over . Het betekent dat we afscheid hebben genomen of afscheid aan het nemen zijn van enkele supersterren die het eerste decennia de NBA domineerden. SportAmerika biedt een overzicht. Deze week de point guards. Deel 5: Allen Iverson.
De man met de mooiste bijnaam uit de NBA meet slechts 183 centimeter, maar wist desondanks viermaal NBA-topscorer te worden. Daarbij werd hij in 2001 verkozen tot MVP, was hij leider in steals in drie seizoenen, werd elf keer verkozen in het All Star team en drie maal in het NBA All First Team. Een imposante lijst die begon met zijn uitverkiezing als rookie van het jaar in 1997.
The Answer
Allen ‘The Answer’ Iverson werd als eerste overall gedraft door de Philadelphia 76’ers en is tot op heden nog steeds de kleinste speler die ooit als eerste in de draft werd gekozen. Iverson voegde zich in Philadelphia bij een team in nood. De Sixers hadden zojuist één van hun slechtste seizoenen ooit afgesloten en in zijn eerste jaar kon Iverson hier niet veel aan veranderen. Wederom hadden de Sixers een dramatisch seizoen. Het spel van de nieuwe kleine man baarde echter opzien. Hij kwam tot een seizoensgemiddelde van 23.5 punten, 7.5 assists en ruim 2 steals. De daarop volgende seizoenen krikte hij haast alle cijfers nog wat op, met name het aantal punten dat hij maakte.
Zijn vermogen om schoten voor zichzelf te creëren of de basket aan te vallen was krankzinnig, gezien de lengte van Iverson. Zijn explosiviteit en snelheid maakten hem ongenaakbaar en deed eerder belichtte point guards als Gary Payton en Jason Kidd er soms uitzien als etalagepoppen. Maar niet alleen guards vielen ten prooi aan the Answer. Wanneer hij naar de basket sneed of een mis-match voor zichzelf creëerde toonde hij geen enkele angst voor de reuzen die hem in de lane opwachtten. Zijn drang om te scoren had echter tot gevolg dat zijn assists-cijfers sterk daalden. Alleen in het seizoen 2004/05 zou Iverson meer assists afleveren dan in zijn rookie jaar, in alle andere jaren lag het aantal een stuk lager.
The Finals
Gedurende het seizoen 2000/01 noteerde Iverson met de Sixers 56 winstpartijen en 26 verloren wedstrijden. Met ruim 31 punten per wedstrijd mocht Iverson zijn tweede topscorerstitel mee naar huis nemen en de MVP-trofee. Iverson leidde de ploeg uit Philadelphia dat jaar naar de NBA finals waar zij, in een memorabele finale, in vijf wedstrijden verloren van de Los Angeles Lakers. Iverson noteerde in de eerste wedstrijd van de Finals 48 punten om er de vier wedstrijden die daarop volgden er 23, 35, 35 en 37 te maken.
De finale werd ook eigenlijk niet gespeeld tussen de Sixers en de Lakers maar meer tussen de Lakers en Iverson. De kleine spelverdeler was een dusdanige plaag dat Phil Jackson zijn complete verdedigende strategie aan Iverson aanpaste. Op de trainingen was het Tyron Lue die voor Iverson speelde en speciaal daarvoor zijn beide armen had volgeplakt met plakplaatjes om maar op Iverson te lijken. Tijdens de wedstrijd maakte Allen Lue duidelijk wie nou eigenlijk de echte Iverson was door de Laker guard volledig te slopen en uiteindelijk brutaal over hem heen te stappen na het maken van een cruciaal schot in de eerste wedstrijd.
Practice
Iverson was een speler, let op het cliché, die overduidelijk met zijn hart speelde en alles gaf tijdens een wedstrijd. Tijdens een wedstrijd, want aan trainingen had Iverson geregeld een broertje dood. Vaak kwam hij te laat, was hij ongeïnteresseerd of kwam hij helemaal niet opdagen. Zijn gebrek aan mentaliteit om te trainen leverde een legendarische persconferentie op die grappig zou zijn als het eigenlijk niet zo triest is.
Bovenstaande persconferentie volgde op kritiek van Sixers-coach Larry Brown nadat de Sixers in de play-offs van het seizoen 2001/02 waren uitgeschakeld. Brown verweet Iverson niet, of met onvoldoende inzet te trainen. Het was het begin van het einde. Coach Brown zou de Sixers in 2003 verlaten, maar de rol van de Sixers was toen eigenlijk al uitgespeeld. De ploeg had ongelofelijk gepiekt door in 2001 de Finals te bereiken ondanks dat het niet echt een team prestatie was.
Iverson vormde in zijn eentje een bedreiging voor de totale Los Angeles Lakers. Kobe Bryant kon hem geregeld niet bijbenen en ook voor de 2.16 meter lange en 135 kilo zware Shaquille O’Neal had de kleine Iverson geen ontzag. The Answer behoorde aan het begin van dit millennium tot de absolute top van de NBA. Wanneer mensen, voor zijn blessure, Derrick Rose al begonnen te vergelijken met Michael Jordan dienen zij wellicht eerst naar de cijfers van Iverson te kijken, laat Rose eerst dat maar overtreffen.
Iverson heeft zijn carrière nooit officieel beëindigd. Hij wil nog steeds terugkeren in de NBA, en liet eerder deze week weten een aanbieding uit China op zak te hebben. Op 37-jarige leeftijd is het misschien niet onverstandig om een comeback te laten voor wat het is.
Foto’s: Getty Images
Reacties