De NBA-redactie van SportAmerika richt zijn blik op het aanstormende seizoen. Iedere dag belichten we een team in onze NBA Preview: 30 in 30, in volgorde van hun prestatie van vorig seizoen. Vandaag: de Minnesota Timberwolves.
Vorig seizoen
In het gure hoge noorden van de Verenigde Staten ligt een staat, Minnesota, waar niemand graag basketball speelt. Zelfs in de hoogtijdagen van de club, toen de flegmatieke Kevin Garnett tien jaar de dienst uitmaakte bij de Timberwolves, konden de basketballers uit de North Star State niet overtuigen. Het beste resultaat? De Conference Finals in seizoen 2003/2004, alweer ruim tien jaar geleden, toen werd verloren van de Los Angeles Lakers.
De afgelopen seizoenen moesten de Timberwolves het vooral hebben van het scoringsvermogen van de lange Kevin Love, en de inventiviteit van de Spaanse dribbelaar Ricky Rubio. Maar ondanks de inbreng van deze twee klasbakken kwam de ploeg niet in de play-offs terecht. Het moyenne van winst- en verliespartijen is veelzeggend: 2010/2011: 17-65, 2011/2012: 26-40, 2012/2013: 31-51, en 2013/2014: 40-42.
Maar wie goed kijkt ziet wel dat er vooruitgang in zit. Langzaam maar zeker is het winstpercentage richting de 50% gestegen, met de 40 gewonnen en 42 verloren partijen van vorig jaar als beste resultaat in jaren. De T-Wolves begonnen seizoen 2013/2014 sterk: drie keer winst achter elkaar – onder meer een thuiszege op OKC Thunder, met liefst 19 punten verschil – vervolgens nipt verlies tegen de Cavaliers, en een oorwassing bij de Golden State Warriors in San Francisco.
Die eerste vijf wedstrijden vatten het seizoen goed samen. De Timberwolves waren wisselvallig: of ze wonnen dik, of ze verloren nipt. En vooral in de spannende wedstrijden visten ze vaak achter het net. Maar uiteindelijk draait het om winnen. Ondanks mooie statistiekjes – de Timberwolves scoorden veel, begaan al enige seizoenen weinig fouls en hadden een knappe tiende positie qua average scoring margin – deden de mannen uit Minnesota dat te weinig. Coach Rick Adelman kon daar ook nauwelijks iets aan veranderen. En Corey Brewer met zijn 51 punten ook niet.
De grote man bij de Timberwolves is al sinds jaar en dag Kevin Love. Ook afgelopen seizoen draaide hij goed. De 2.08 meter lange power forward pakte in februari zijn eerste triple double ooit met 37 punten, 12 rebounds en 10 assists. Hij zou de rest van het seizoen nog twee triple doubles noteren, en, belangrijker nog: Love zette een record neer in de NBA. Hij scoorde als enige ooit 2.000 punten, 900 rebounds en 100 driepunters in één seizoen.
No More Love
In: Flip Saunders (coach), Andrew Wiggins, Anthony Bennett (Cavaliers), Thaddeus Young (76ers), Mo Williams (FA), Zach LaVine en Glenn Robinson III (draft)
Uit: Rick Adelman (coach), Kevin Love (Cavaliers), Alexey Shved, Luc Mbah a Moute (76ers)
De goede vorm van Love maakt het ook gelijk een grote aderlating dat hij vertrokken is naar de Cleveland Cavaliers. Love is al jaren de ruggengraat van het team, en de vraag is of het nu game set and match is voor de Timberwolves. Natuurlijk, ze hebben een aantal goede spelers teruggekregen. Met Andrew Wiggins en Anthony Bennett hebben ze de no.1 draft picks van de afgelopen twee seizoenen in huis, en ook de eigen draft van de Wolves, Zach LaVine, is een prima speler die vorig jaar furore maakte bij UCLA, ondanks een minder tweede deel van het studentenseizoen.
Met de jonge garde die nu de dienst gaat uitmaken in Minnesota is er op de lange termijn een goede kans dat de franchise daar weer gaat leven. Maar vooralsnog is de ploeg te jong en zal de wisselvalligheid die de Timberwolves vorig seizoen typeerde nog wel voortduren. Wiggins is zeer talentvol – een grote kanshebber voor de Rookie of the Year-titel komend seizoen – maar hij moet zijn faam eerst waar zien te maken. En Bennett? Die heeft vorig jaar niet overtuigd in de rangen van de Cavaliers en is daarom een fiks vraagteken.
Met de weinig flitsende, maar relatief degelijke spelers Mo Williams en Thaddeus Young hebben de Wolves nog twee spelers gehaald voor de breedte van de selectie. Ook Glenn Robinson III, de zoon van NBA-kampioen Glenn Robinson, is daar een voorbeeld van. Het schort met andere woorden absoluut niet aan talent en degelijkheid, maar het gemis van een scorende superster is wel een hard gelag.
Catch you on the Flip side
Een andere belangrijke nieuwkomer is coach Flip Saunders. Je zou kunnen beweren dat Saunders bij zijn vorige coachbaantje – hij begeleidde de Wizards tussen 2009 en 2012 – de basis legde van de ploeg uit Washington die vorig seizoen zo goed presteerde. En we weten uit het verleden dat Saunders tot grote dingen in staat is. Hij was de coach tijdens de gloriejaren van de Timberwolves in de periode 1995-2004. Hij behaalde de laatste grote successen: acht play-offs op rij. En de hoop is natuurlijk nu dat hij de magie terug weet te brengen. Vooralsnog lijkt dat er in ieder geval ten dele op.
Het moedige is dat Saunders Kevin Love heeft laten gaan. Maar, zo heeft hij aangegeven, “met het verlies van Kevin Love krijgen de Timberwolves hun eigen identiteit weer terug”. Daarmee bedoelt hij dat de franchise niet langer draait om die ene superster, maar dat er nu een kans is voor meer mensen om te schitteren. Je zou kunnen beargumenteren dat Saunders daarmee een herhaling van zetten doet ten opzichte van de jaren ’90, toen hij een 19-jarige Kevin Garnett grote verantwoordelijkheden in het team gaf. Die insteek was tot op zekere hoogte succesvol – en nu is het dus de beurt aan Andrew Wiggins (en Anthony Bennett) om in de voetsporen van Garnett te treden.
http://youtu.be/kHQf15M7CXg
Het is een gok van Saunders, net zoals de keuze om weer coach te worden dat is. Saunders was al mede-eigenaar en president van de Timberwolves, en vervult nu dus een dubbelfunctie waar voor- en nadelen bij komen kijken. Daardoor wordt het komende seizoen uitermate interessant om naar te kijken. Als het mis gaat, dan komt er een flinke machtsverschuiving in Minnesota en zal ook het blazoen van Saunders danig besmet raken. Gaat het goed, dan kan er eindelijk weer gejuicht worden in het hoge noorden.
Prognose 2014/2015
De prognose voor komend seizoen hangt van een groot deel af van de leiderspositie in het team nu Love is vertrokken naar Cleveland. Het ligt in de lijn der verwachtingen dat een jonge jongen als Andrew Wiggins een voortrekkersrol zal moeten gaan vervullen, maar in een NBA-team zijn vele verschillende leiders. Wiggins zal zeker in het eerste seizoen nog niet voor de volle honderd procent de schoenen van Kevin Love kunnen staan. Daar mist hij de ervaring voor.
Welke gelouterde kracht gaat (een deel van) die vacante positie daarom invullen? Nikola Pekovic? Grootverdiener bij de Wolves, maar als logge center niet bepaald een inspirator. J.J. Barea? Vorig jaar nadrukkelijk uit de gratie geraakt na slechte invalbeurten. Corey Brewer? Meer een goofball dan een leider. Ricky Rubio dan? Het is eigenlijk de enige optie, maar Rubio heeft zijn potentieel als spelverdeler nog altijd niet waargemaakt en dat komt hem al enige tijd op kritiek te staan. De Spaanse baltovenaar is een van de meest begenadigde spelers in de NBA en zijn no look pass is onovertroffen, maar een goede point guard laat zijn team swingen – zowel in aanvallend als verdedigend opzicht. En in dat laatste is Rubio niet echt briljant.
Yes. Fegan aiming for 5-yr max. RT @BrianGaranich: @DarrenWolfson With all this Love trade talk, they actually talking w/ Rubio/his agent?
— Darren Wolfson (@DWolfsonKSTP) July 15, 2014
En toch aast de Spanjaard op een maximaal contract. Een gevoelige kwestie, zeker als je er rekening mee houdt dat de Timberwolves opzichtig hebben geflirt met Eric Bledsoe van de Phoenix Suns. Voor hem lag een max deal te wachten in Minnesota, en hoewel die deal uiteindelijk niet doorging omdat de Suns geen groen licht gaven, moet je niet vergeten dat Bledsoe en Rubio op dezelfde positie spelen. De avances van de Timberwolves zou je dus ook kunnen uitleggen als een klap in het gezicht van Rubio. Geen wonder dat hij het eerste aanbod heeft geweigerd.
Als de directie, Saunders voorop, Rubio weet in te palmen is het goed mogelijk dat de Spaanse point guard zich uit de schaduw van Love weet te spelen en het team wat beter gaat draaien. Het zou ook wel tijd worden. Maar het is en blijft een dubbeltje op z’n kant. De Timberwolves hebben op het moment vooral op de lange termijn een goed team, dat dit seizoen waarschijnlijk nét nog te kort gaat komen voor de play-offs. Maar het dubbeltje zou ook zonder de scoringsdrift van Love zomaar een keer de goede kant op kunnen vallen.
There's a unique blend of players on this Wolves team which begs the question, "where do the pieces fit?" Read more: http://t.co/zgM0knQcqe
— Timberwolves (@Timberwolves) October 6, 2014
Vorige previews: 30. Milwaukee Bucks / 29. Utah Jazz / 28. Philadelphia 76ers / 27. LA Lakers / 26. Orlando Magic / 25. Sacramento Kings / 24. Boston Celtics / 23.New Orleans Pelicans / 22. Detroit Pistons / 21. Denver Nuggets. / 20. Cleveland Cavaliers.
Foto: Getty Images
Reacties