Als manager van de Boston Red Sox won Terry Francona wel twee kampioenschappen, maar geen award voor manager van het jaar. In zijn eerste jaar in Cleveland leidde hij de Indians knap naar de wild-card wedstrijd met als beloning zijn eerste AL-manager of the year award. Clint Hurdle kreeg de award in de National League, hij bezorgde Pittsburgh voor het eerst sinds 1992 een winnend team.
In de National League was Hurdle de overduidelijke winnaar, maar liefst 25 van de 30 stemgerechtigden hadden Hurdle op de eerste plek staan op hun lijstje. Don Mattingley van de Dodgers eindigde op grote afstand tweede en Fredi Gonzalez van de Atlanta Braves eindigde derde. Over zijn award maakte Hurdle de volgende grap: “We hebben dit jaar heel wat grote wedstrijden gespeeld, en om dan het ijs te breken gaf ik vaak aan dat ze echt hun best moesten doen voor mij, omdat ik anders outcoached zou worden. ‘Ik ga je één ding vertellen en dat is dat ik deze wedstrijd niet de betere manager ben, dus jullie moeten mij echt helpen.’ En geholpen hebben ze mij zeker, elke wedstrijd geloofden we in elkaar.” aldus Hurdle.
In de American League was de strijd om de award een stuk spannender, Francona eindigde hierin nipt boven Red Sox manager John Farrell terwijl Bob Melvin van de Oakland A’s derde werd. In zijn acht jaar in Boston was Francona nooit dichtbij de award gekomen en kwam hij nooit bovenaan de lijstjes terecht van de stemgerechtigden. Dit jaar kreeg hij echter wel de waardering die hij verdiende door met de Indians onder andere de Texas Rangers af te troeven om een AL-wild card. Over zijn eerste jaar in Cleveland zei Francona: “Het is heel anders dan Boston, daar wordt verliezen echt niet geaccepteerd. Als fans zo passievol zijn staat er veel druk op, in Cleveland is dat anders. Hier gaat het meer om het spelletje zelf en minder om alle heisa eromheen, ik hou daar wel van.”
Byrd naar Philadelphia
Het was ook de dag van de eerste noemenswaardige overgang: Marlon Byrd (36) tekende een tweejarig contract bij de Philadelphia Phillies. De 36-jarige outfielder was vorig jaar een aangename verrassing voor zowel de New York Mets als de Pittsburgh Pirates. Hij sloeg .291 met 24 homeruns (career high) en 88 RBI’s plus vijf RBI’s in de playoffs voor de Pirates.
Volgens Phillies GM Ruben Amaro Jr. was het cruciaal voor zijn club om een slagman binnen te halen die zijn mannetje staat tegen linkshandige werpers en die het outfield van Darin Ruf, Domonic Brown en Ben Revere van wat extra kracht kan voorzien. Het outfield van Philadelphia was offensief een van de zwakste in de MLB vorig jaar en behoorde in alle offensieve categorieën, met uitzondering van het slaggemiddelde (.259, negentiende in de MLB), tot de slechtste tien van het honkbal.
De vraag is echter of Marlon Byrd het hoge niveau van vorig jaar kan vasthouden. In 2011 kwam hij bij de Chicago Cubs tot slechts negen homeruns en 35 RBI’s. Het jaar daarop leek het einde van zijn carrière te betekenen. Hij begon het seizoen in Boston, vertrok halverwege het seizoen naar de Chicago Cubs en speelde slechts 47 wedstrijden waarin hij niet verder kwam dan een slaggemiddelde van .210 met één homerun en negen RBI’s. Daarnaast kreeg Byrd ook een schorsing van 50 wedstrijden aan zijn broek voor het gebruiken van een verboden middel.
Maar toch ging zijn carrière niet als een nachtkaars uit. Byrd ging in de winter naar Mexico om daar te spelen in de Winter League in de hoop dat een MLB-team hem nog een kans zou geven. De New York Mets gaven Byrd afgelopen seizoen deze kans en die greep hij met beide handen aan en resulteerde in het beste offensieve jaar uit zijn carrière. Nu keert hij terug naar de Phillies, het team waar hij in 2002 voor debuteerde.
Reacties