Nou, dat was me het weekje wel in de NFL. Resumé: de New England Patriots veroverden de tweede AFC seed op de Houston Texans, na de totale ineenstorting van laatstgenoemde in de laatste weken van het seizoen. De Washington Redskins plaatsten zich voor de playoffs dankzij een mooie overwinning op de hulpeloze Dallas Cowboys van Tony ‘I never fail to throw an interception at a crucial moment’ Romo en Jason ‘tell me something about this thing called the ‘hot-route’ everybody’s talking about’ Garrett. In de NFC moest Seattle lijdzaam toezien hoe de San Francisco 49ers met hangen en wurgen hun tweede seed veiligstelden, waardoor de Seahawks terugvielen naar de vijfde seed. In de strijd om het laatste wildcardticket zegevierden de Minnesota Vikings dankzij een prachtige overwinning op de Green Bay Packers en een heroïsche prestatie van Adrian ‘All Day’ Peterson. ‘The Purple Jesus’ kwam uiteindelijk tot op slechts 9 yards van het onbreekbaar geachte all-time rushing record van Eric Dickerson en is in de bescheiden opinie van schrijver dezes de onbetwiste MVP van de NFL.
Door de plaatsing van de Vikings gingen de Chicago Bears en New York Giants, nog maar een maand geleden zeer voorname Super Bowl-kandidaten, grandioos kopje onder. Het kostte Tom Coughlin zijn favoriete tijdsbesteding in januari en februari en Lovie Smith, op Black Monday, zijn baan. Gelukkig voor Lovie deelde hij zijn ww-lot afgelopen maandag met een hele rits andere head coaches en general managers die er, misschien nog wel meer dan Lovie, over de afgelopen jaren een enorme teringbende van hebben gemaakt. De Arizona Cardinals zetten wijselijk Ken ‘Quarterback Wizard’ Whisenhunt op straat en deden hetzelfde met hun GM Rod Graves, de genius achter het quarterbackmaanlandschap in Arizona. De Buffalo Bills bedankten Chan Gailey voor bewezen diensten en je vraagt je af wat voor een diensten dat zijn geweest die Chan heeft bewezen. De Cleveland Browns hebben sinds enkele maanden nieuwe eigenaren en die konden niet wachten om Pat Schurmur en GM Tom Heckert bij het grof vuil te zetten. De Kansas City Chiefs deden iets wat niemand begreep, totdat Andy Reid later in de week werd benoemd tot nieuwe head coach en Pioli er alsnog uitvloog, door Romeo Crennel te ontslaan en GM Scott Pioli in eerste instantie te sparen. In Philadelphia kwam er na veertien jaar, één verloren Super Bowl finale en één Dream Team dat geen Dream Team was een einde aan het Andy Reid-tijdperk. ‘Out West’ werd MDBB-favoriet Norv Turner (en zijn totaal incapabele GM AJ Smith) ook ontheven uit zijn functie. Norv, nog even dit: het was fijn met je te zijn. De Jacksonville Jaguars en New York Jets tenslotte spaarden hun coach maar niet hun general managers Gene Smith en Mike Tannenbaum. Het wachten is nu nog op de guillotine voor Ron Rivera; any day now.
De score van vorige week: 14-2. Totaalscore: 154-83-1
Voordat we deze lichtelijk uit de hand gelopen inleiding afsluiten en verdergaan met het spel, de knikkers en de wildcardronde, wil ik mijn lezers graag een gelukkig nieuwjaar wensen en vriendelijk verwijzen naar de score van vorige week, die maar weer eens aantoont dat u hier in goede handen bent. Alsof u dat nog niet wist.
Cincinnati Bengals @ Houston Texans (zaterdagavond 22:30h CET (=Nederlandse tijd))
Dat de Cincinnati Bengals en Houston Texans deze wedstrijd tegen elkaar spelen mag een klein wonder heten. De Bengals waren halverwege het seizoen 3-5 in een divisie met de vaste playoffklanten uit Baltimore en Pittsburgh, leunden vrijwel exclusief op hun superieure defensie en beschikten over slechts één serieus offensief wapen in AJ Green. Daarom wonnen de Bengals vervolgens zeven van hun acht resterende wedstrijden. Klinkt logisch. De Houston Texans deden het eigenlijk precies andersom: de eerste tien weken werd er negen keer gewonnen (met een acceptabel verlies tegen de Packers in week 6), vervolgens kwam de klad erin en werd er (erg) moeizaam gewonnen van de Jaguars, Lions en Titans, alvorens de laatste vier weken drie keer te verliezen, waaronder oorwassingen van de hand van Minnesota en New England. Het gegoochel in de laatste weken kostte Houston een first round bye en de status van Super Bowl contender. En zo kan het gebeuren dat de Texans zaterdagavond moeten opdraven tegen de Bengals en niet eens de onbetwiste favoriet zijn voor de zege. Van ‘het beste team in de NFL’ naar ‘misschien is Cincinnati wel beter’; het is kennelijk een kleine stap. Het zou mij overigens wel enigszins verbazen als Cincinnati inderdaad beter is. De Bengals hebben inderdaad een goede defensie maar dat heeft Houston me dunkt toch ook. En Matt Schaub mag dan de weg kwijt zijn, Andre Johnson is dat zeker niet. Als Arian Foster bij de les is en cornerbacks Johnathan Joseph en Kareem Jackson AJ Green in toom kunnen houden dan schiet Andy ‘The Red Rifle’ Dalton zaterdag zijn laatste overhaaste en net verkeerd getimede kogel af. Hey maar Andy, schiet me niet af als ik het fout heb, want dat kan zomaar met deze Texans. Texans over Bengals: 24-20
Minnesota Vikings @ Green Bay (zondagochtend 02:00h CET)
Negen yards. Zet tien stappen in een min of meer rechte lijn (ik wil de ‘drink en readers’ niet van mezelf vervreemden) vanaf de plek waar u nu zit en u heeft ze afgelegd; negen yards. Het is alles wat Adrian Peterson zondag te kort kwam voor zijn record. Met zijn 26 yard rush in de laatste 24 seconden van de wedstrijd zondag schonk All Day zijn Vikings een plek in de playoffs maar tekende hij ook het doodvonnis voor zijn historische recordpoging. Overtime had hem hoogstwaarschijnlijk alsnog het record opgeleverd maar de kans is klein dat de Vikings dat hadden overleefd tegen Aaron Rodgers’ levensgevaarlijke offense. Want dat de Packers de wedstrijd hadden kunnen, misschien wel moeten, winnen is duidelijk. Green Bay deed het rustig aan met zijn gekwetsten (en dat zijn met Woodson, Jennings en Nelson niet de minsten) in de wetenschap dat die in de playoffs het verschil kunnen maken tussen winst of verlies. En dat zullen ze zondag ook doen als het Packers-Vikings circus verhuist naar Lambeau Field voor ronde 1 van de playoffs. Wie er gaat winnen? Green Bay all the way baby. Behoudens The Purple Jesus, en dat is natuurlijk een levensgrote ‘behoudens’, hebben de Vikings niets of niemand die het verschil kan maken en tegen mindere tegenstanders dan The Pack zou dat zelfs al voldoende zijn (no disrespect, All Day!). Maar met de ongelijke strijd van de eeuw op quarterback tussen Ponder en Rodgers, een relatief fit receivers corps bij Green Bay, de terugkeer van Woodson om Peterson te vertragen (of in elk geval een overtuigendere poging daartoe te doen dan Tramon ‘let me get out of the way here for you, AP’ Williams), de prettige aanwezigheid van Clay Matthews en home-field advantage moet dit toch ‘the end of the road’ zijn voor Adrian Peterson’s seizoen voor de eeuwigheid. Packers over Vikings: 31-24
Indianapolis Colts @ Baltimore Ravens (zondagavond 19:00h CET)
Indianapolis is het op drie na slechtste team in DVOA dat de playoffs haalde sinds 1990. Dat geef ik u even ter kennisgeving mee. Chuckstrong is leuk en aardig allemaal maar dit zegt natuurlijk wel iets. Doet u er overigens vooral mee wat u zelf wil. En wie niet weet wat DVOA is verwijs ik in de tussentijd graag naar dit adres. Gaan wij vrolijk verder met de één na laatste wedstrijd uit de carrière van Ray Lewis (als hij fit genoeg is om te spelen en dat is een ALS met hoofdletters zoals u ziet). Voor diegene die het gemist heeft de afgelopen week (je moet er voor in een grot leven maar goed): Ray Lewis, levende legende van beroep, stopt na dit seizoen en gaat verder als ‘loze tijd volbabbelaar bij ESPN’. Mooie tijdsbesteding voor een man die alles al gedaan en bewezen heeft voor zijn veertigste. Dat het bij die ene Super Bowl is gebleven is misschien wel de enige smet op zijn fantastische loopbaan, al moeten we in dat kader zijn vermeende betrokkenheid bij een moordpartij in 2000 natuurlijk niet uitvlakken. ‘Maar wacht eens even, Baltimore is nog volop in de race naar de Super Bowl!’ zult u nu wellicht tegenwerpen. Daarop zou ik willen zeggen dat ik (a) ‘volop in de race’ iets teveel eer vindt voor deze in en in matige Ravens en dat (b) plaatsing voor de divisional round volgende week een Super Bowl op zich is voor deze wederom in en in matige Ravens. Net zoals de wildcard ronde voor deze Indianapolis Colts, vorig jaar nota bene het slechtste team in de NFL, gelijk staat aan een Vince Lombardi Trophy. Meer zit er niet in. Punt. Ravens over Colts: 21-14
Seattle Seahawks @ Washington Redskins (zondagavond 22:30h CET)
De NFL heeft voor ons het beste voor het laatste bewaard. Als er meer opwindende teams in de NFL bestaan dan de Seattle Seahawks en Washington Redskins dan hoor ik het graag, want ik ken ze niet. Als een soort van gift van de NFL goden worden ze deze zondag aan elkaar gekoppeld in de wildcard ronde. Wat een orgasme (excuses) van een matchup: RG ‘The Black Jesus’ III (op 60-70% van zijn kunnen, dat dan weer wel) versus Russell Wilson. Mike en Kyle Shanahan versus Pete Carroll. Alfred Morris versus één van de beste defensies in de league. Marshawn ‘Skittles’ Lynch tegen de defensive front die Tony Romo de wil om te leven ontnam. Washington’s niet onaardige pass offense tegen Richard Sherman en Brandon Browner, a.k.a. het beste cornerbackduo in de NFL. Seattle’s receiver corps tegen één van de slechtste passing defenses in de League (hallo DeAngelo Hall!). Als we dat allemaal even de revue laten passeren is er slechts één conclusie gerechtvaardigd: advantage (op zijn Frans) Seattle. Bedenk daarbij dat de Redskins en Seahawks aanvallend in veel opzichten kopieën van elkaar zijn, dankzij veelvuldig gebruik aan beide zijden van de read-option en de pistol offense (vooral door Washington), maar dat de defensies van beide teams mijlen ver uit elkaar liggen qua efficiëntie. De Redskins blitzten vorige week de Dallas Cowboys en Romo over de rand van de afgrond maar doen er verstandig aan daarin iets selectiever te zijn tegen de watervlugge Wilson. Dat is als Wilson zelf al niet zijn wil oplegt aan de Redskins D, zoals hij in de afgelopen weken met groots machtsvertoon deed tegen achtereenvolgens de bepaald niet misselijke defensies van de Cardinals, Bills en 49ers. De Seahawks defense op hun beurt is ‘a sight to behold’ en wordt qua intensiteit, fysieke kracht en snelheid wellicht enkel geëvenaard door de 49ers. Al met al is Seattle misschien wel gewoon het beste team in de NFL. Kunnen we dat ook zeggen van de Redskins? Sorry RGIII, maar nee. Seahawks over Redskins: 24-17
Reacties