Het is een talent dat niet veel topsporters gegeven is: zelfkennis, en het perfecte moment bepalen wanneer het allemaal mooi genoeg is geweest. Weinig dingen zijn pijnlijker dan te moeten zien hoe een groot sportman de laatste jaren van z’n loopbaan tegen beter weten in poogt te rekken. Chicago Cubs-pitcher Kerry Wood leek dit seizoen lange tijd op die blinde atleet, maar kwam vrijdag op een perfect moment tot inkeer. En via een vintage Kerry Wood – een strikeout middels drie pitches – kreeg de werper op een zonovergoten Wrigley Field het afscheid dat hij verdiende.
Wood is een Chicago Cub in hart en nieren. De National League Rookie of the Year van 1998, ooit bestempeld tot the next Nolan Ryan, kende stops in Cleveland en New York, maar hij zelf wilde niets liever dan zijn carriere afsluiten op zijn Wrigley. Tegen de zin van Theo Epstein en Jed Hoyer, die voor de werper-op-zijn-retour eigenlijk geen plaats hadden in hun eerste seizoen van wederopbouw, gaf Cubs-eigenaar Tom Ricketts – vaak meer fan dan eigenaar – hem die kans.
Dat was geen onverdeeld succes. Menig blown save dit seizoen werd ingeleid door Wood, of kwam zelfs volledig op het conto van de 34-jarige veteraan. Het boegeroep op Wrigley Field zwol vaak al aan nog voordat Wood de heuvel goed en wel had betreden. En dat was jammer, pijnlijk en unfair, want de op en top class act verdiende zoveel meer. Gelukkig realiseerde hij zich dat vrijdag zelf ook, en zette er juist op tijd een punt achter (klik hier voor een video van Wood’s laatste strikout en opvolgende staande ovatie).
,,Het was tijd”, concludeerde Wood nadat zijn Cubs Game 1 van de Crosstown Classic van de White Sox met 3-2 hadden verloren. ,,Iedereen kon zien wat er aan de hand was. I couldn’t bounce back. Ik kon niet meer herstellen. Ik kon m’n werk niet meer doen. Het was tijd.”
Woods besefte bovendien dat hij niet louter zijn eigen carriere in de waagschaal stelde. ,,Ik bracht door mijn spel manager Dale Sveum in een lastig parket. En ik stelde die andere gasten in de bullpen vaak voor onmogelijke opdrachten. Dat was niet eerlijk”, aldus Wood.
En aldus koos de werper juist op tijd voor een mooi afscheid op een al even prachtige dag. Compleet met een welgemeende staande ovatie van de Cubs-fans en een hartverscheurende hug van zijn zoontje.
Natuurlijk, de loopbaan (86–75, 3.67 ERA, 1.582 strikouts en 63 saves) van Wood had zoveel grootser en succesvoller kunnen zijn dan het uiteindelijk verliep en zoals die hem ooit was voorspeld. Maar hij zal de laatste zijn die daarom maalt. Zoals hij evenmin degene zal zijn die zijn talloze blessures (veertien maal op de DL tijdens dertien seizoenen major leagues, inclusief Tommy John surgery) als excuus aanvoert. It is what it is. En dat was verdomde mooi.
“Ik heb perfect games gezien”, sprak White Sox-pitcher Jake Peavy voor de wedstrijd van vrijdag, ,,en ik heb vele no-hitters gezien. Ik heb grote pitchers fantastische wedstrijden zien gooien. Maar ik geloof, en dat met alle respect voor al die andere pitchers, dat die twintig strikeout game van Kerry Wood de best gepitchte game ooit was.”
Dat was op 6 mei 1998. Een twintigjarige Wood, tijdens zijn vijfde (!) start op het hoogste niveau, was toen een haartje verwijderd van de meest perfecte aller perfect games. Hij sloot het duel met Houston Astros uiteindelijk af met twintig strikeouts en slechts een hit, nog altijd een record, dat hij tegenwoordig deelt met Roger Clemens en Randy Johnson.
Bekijk hier de video van de 20 strike out game van Kerry Wood, ‘the best game ever pitched at Wrigley’:
Reacties