Drie jaar geleden was Shohei Ohtani niet veel meer dan een moeilijk te verifiëren anekdote uit de Japanse NPB. Van Brendan McKay en Hunter Greene hadden zelfs de kenners nog nauwelijks gehoord, terwijl experimenten in de MLB met Jordan Schafer, Michael Lorenzen en Cristian Bethancourt nog maar net onderweg waren. Toch kondigde SportAmerika op basis van die ontwikkelingen het tijdperk van de two-way player aan. Nu er zelfs in de MLB Draft van 2020 al een speler specifiek om zijn multifunctionele kwaliteiten werd aangetrokken, is het tijd om eens te kijken hoe de zaken er drie jaar later voor staan.
DE KOMST VAN OHTANI
Dat het nog maar een kwestie van tijd was voordat de beste werper annex slagman annex position player sinds Babe Ruth in de MLB zou verschijnen, was in 2017 al wel duidelijk. Acht maanden later tekende het Japanse wonderkind dan ook bij de Los Angeles Angels. In de Engelenstad kreeg hij de ruimte om zijn veelzijdigheid verder uit te diepen, maar wel met een restrictie. Aan slag werd hij als designated hitter gebruikt, maar kreeg hij geen veldpositie. Hiermee werd hij geen two-way player volgens de klassieke definitie. Niettemin lukte het hem om de eerste speler in 99 jaar te worden die zowel 15 homeruns als 50 gepitchte innings in één seizoen op zijn naam kon schrijven.
De manier waarop Ohtani door de Angels is ingezet, lijkt meer en meer navolging te krijgen. De two-way player in de eenentwintigste eeuw werpt en slaat, maar ruikt het gras niet. Vooralsnog is ook Brendan McKay namelijk op deze wijze gebruikt door de Tampa Bay Rays. De Rays zagen in de draft van 2017 kans om McKay te grijpen en besloten hem ook echt als two way player te ontwikkelen: eerst door hem te laten pitchen en aan slag te brengen, maar later bij de Charlotte Stone Crabs in Advanced-A ook op het eerste honk.
Dit experiment was echter van korte duur. In 2019 maakte hij zijn debuut in de Big League. Daar wordt hij vooralsnog gebruikt als pitcher met een rol als DH op de dagen dat hij zijn arm rust moet geven. Waar de aangewezen slagman ooit ontstond om de pitcher te ontzien, is het nu steeds vaker een manier om pitchers meer werk te bieden.
DE TWO-WAY PLAYER-REGEL
Eén van de regelwijzigingen voor het nieuwe seizoen 2020 hield in dat het bestaan van de multifunctionele speler een officiële status kreeg in de Major League. Door het uitbreiden van het roster naar 26 man is het teams voortaan toegestaan om één speler officieel als two way speler aan te wijzen, mits deze tenminste 20 innings pitcht en tenminste 20 keer aan slag komt in een seizoen. Dat is een doorbraak volgens sommigen; zij noemen de regel de Shohei Ohtani Rule. Anderen noemen het niet meer dan een bescherming tegen clowneske situaties. Zij houden het op de Erick Aybar Rule. De regel lijkt dan ook vooral bedoeld om zowel de soms overdreven estafette van relief pitchers, als het op de heuvel brengen van willekeurige veldspelers zoals ooit Aybar af te remmen.
Doordat het 2020 seizoen de pas werd afgesneden door de coronapandemie, is de uitwerking van de regel vooralsnog niet goed te meten. Meer dan de openlijke wens van José Bautista om bij om het even welk team hem zou willen tekenen op deze positie aan de slag te gaan, heeft het vooralsnog niet opgeleverd. Of het moeten de verrassende keuzes van de St Louis Cardinals (Masyn Winn) en Chicago White Sox (Adisyn Coffey) zijn om die twee spelers direct als two-way players te draften uit te spreken dat er interesse is om ze op twee fronten te ontwikkelen. Daarmee lijken de clubs als eerste doordrongen van wat de regelwijziging van de rosters gaat vragen in de toekomst.
MISLUKTE PROJECTEN EN NIEUWE NAMEN
Vooralsnog lijkt het plan met in elk geval Winn er één te zijn waarin zijn Minor League-seizoenen worden opgedeeld in blokken: een deel als pitcher en een deel als kortestop. Winn en Coffey zijn overigens niet de enige nieuwkomers die zowel met zijn arm als met zijn knuppel naam had gemaakt in zijn jeugdjaren. De Cards kozen namelijk ook Alec Burleson, al wordt hij in de Minors alleen als outfielder ontwikkeld. Burleson pitchte in zijn drie jaar in het team van East Carolina niettemin 137.2 innings en sloeg ook nog eens 10 homeruns in die tijd. Clayton Beeter (Dodgers) en Casey Smith (Giants) gaan in Californië ook voortaan verder op één positie terwijl zij op hun respectievelijke scholen alle facetten van het spel beheersten.
Dit overkwam ook de man die drie jaar geleden nog als het grootste two-way talent in Amerika te boek stond: Hunter Greene. Nadat de Cincinnati Reds hem in de eerste ronde kozen in de draft van 2017 kreeg hij in 2018 nog wel enkele kansen als DH. Sindsdien is hij echter uitsluitend nog als pitcher verder ontwikkeld, al ligt hij er nu enige tijd uit met een Tommy John blessure. Het project rond Michael Lorenzen van diezelfde Reds heeft vooralsnog meer succes. Op 4 september 2019 was hij de winnende pitcher, sloeg hij een homerun en speelde hij op een veldpositie in de wedstrijd tegen de Philadelphia Phillies. De enige andere speler in de MLB-geschiedenis die dit ooit deed was Babe Ruth.
Jordan Schafer en Cristian Bethancourt, twee andere spelers die pionierden als pitchende veldspelers in 2017, zijn inmiddels uit de Major League verdwenen. Bethanourt staat wel sinds eind 2019 als catcher wel weer onder contract in de Minor League organisatie van de Phillies. De plekken van deze pioniers als vaandeldragers van het two-way-principe zijn inmiddels ingenomen door Matt Davidson van de Texas Rangers en Jared Walsh, die het vak leert van Ohtani bij de Angels. Ook Kaleb Cowart kreeg enige tijd die kans, maar die is inmiddels verhuisd naar de New York Yankees. Ook op verschillende niveaus in de Minor League wordt inmiddels meer geëxperimenteerd.
DE NIEUWE OHTANI
Tot slot is er ook nog een nieuwe Shohei Ohtani hype aan het groeien. In Japan loopt op dit moment namelijk Oscar Colas rond, een Cubaanse outfielder die in 2016 zijn debuut maakte in de league van zijn vaderland, maar inmiddels is verhuisd naar de Fukuoka SoftBank Hawks. Daar zou hij eigenlijk het vak leren op amateurbasis in de Japanse variant op de Minor League. Colas zag echter een gelegenheid om direct maar over te lopen vanuit Cuba naar de Westerse wereld en keerde na het seizoen niet terug naar Havana, maar naar de Dominicaanse Republiek.
Inmiddels is hij dan ook op zoek naar een contract bij een MLB-organisatie, zo liet hij op 3 januari van dit jaar weten. Tot die tijd blijft hij in Japan spelen. De linkshander heeft 95 mph in zijn arm, maar noteerde in 2019 ook .302/.350/.516. Goed genoeg om dezelfde buzz als er rond Ohtani hing in 2017 te genereren. De 21-jarige probeert sinds begin juni onder zijn contract met de Hawks uit te komen en gooit het daarbij op vormfouten: hij ontving namelijk nooit een Spaanse vertaling. Daarmee worden de geruchten van een snelle vlucht de Oceaan over richting Amerika nog verder gevoed. De White Sox worden vaak genoemd, maar ook de Yankees en Twins willen hem graag inlijven.
Coverfoto: youtube still
Reacties