Op deze plek bespreken Ingmar Meijer en Eva Gerritse wekelijks op nonchalante wijze de gebeurtenissen in de Amerikaanse sportwereld. Wat was opvallend, interessant, geinig of juist bloedserieus? ING houdt je op de hoogte
Eva!,
Nou, de kogel is door de kerk: Miguel Cabrera is inderdaad verkozen tot MVP. Tot spijt van veel honkbalminnende gasten die toch echt Mike Trout als de meest waardevolle speler hebben gezien. Na de bekendmaking laaide de discussie opnieuw op. Het uitreiken van dit soort prijzen levert toch per definitie commotie op?
——
Hee Ing,
De MVP verkiezing lijkt meer op een populariteitsprijs dan een beloning van de meest waardevolle speler. Noem mij maar een cijferfreak, maar de statistieken liegen niet. Trout is degene met de meeste waarde. Cabrera krijgt de prijs nu mede dankzij successen uit het verleden, maar de rookie van de Angels had er meer recht op wat mij betreft.
Als het nou nog een nipte overwinning was geweest, dan had je mij niet eens horen klagen, maar 22 van de 28 stemmen voor Miggy?!
——
Controverse genoeg afgelopen week in de MLB. Het offseason is nog maar net begonnen of de trade-vonken spatten er van af. Hadden we in augustus de Dodgers-Red Sox mega-deal, dan hebben we in november een blockbuster groter dan de Titanic-film. Helemaal rond is de zaak nog niet. Bud Selig moet zich nog over de spelersruil tussen de Toronto Blue Jays en Miami Marlins buigen.
Op papier hebben de Blue Jays nu een lineup om van te watertanden. Maar ik word meer getrokken door de complete dump van Miami. Met veel blabla en nog veel meer dollars zet je jezelf in de markt met een nieuw stadion, naam, manager en team. En een jaar later kan je beginnen aan de herbouw van de herbouw. Wat is daar de gedachte van?
Inmiddels is het gehuil van de waarschijnlijk ex-Marlins al begonnen. José Reyes en Mark Buehrle, die naar Canada mogen, huilen samen in het bos. Het management van Miami heeft ze een worst voor gehouden. Gelogen zelfs! En wat denk je van die arme Buehrle. Die moet nu met z’n gezin verhuizen naar Toronto, maar moeten hun hondje Slater achterlaten. Pittbulls zijn daar verboden. De menselijke dramakant van zo’n deal he. Heb je al een tissue nodig?
——
Ik vind het zielig voor het hondje, maar met Buehrle en Reyes heb ik niet zo’n medelijden hoor. Voor zo’n salaris zou ik zelfs naar Limburg verhuizen. Het is niet de eerste keer dat de Marlins schoon schip maken en meestal legt het ze geen windeieren. Bovendien kan het ook niet veel slechter gaan. Hooguit even slecht, maar dan kost het wel veel minder geld.
De Toronto Blue Jays hebben met deze deal direct een favorietenrol in de American League te pakken, maar ze zadelen zich zelf ook op met een enorme loonlijst. En we hebben in Miami kunnen zien dat dat niet altijd value for money betekent.
——
Als ik zeg de Memphis Grizzlies; wat zeg jij dan? Mijn reactie is: WTF zijn die aan ’t doen? Goed, het is een sterk team. Maar had niet gedacht dat Marc Gasol, Zack Randolph en consorten het heetste team van de NBA zouden zijn. En ja, het is nog maar november. Ik weet ‘t.
Bij de Sixers zitten ze in hun maag met Andrew Bynum. Gezien z’n formaat heb je daar een flinke maag voor nodig. Sarcasme viert hoogtij in de berichtgeving. Wat is erger: z’n terugslag of z’n kapsel? Volwassen mannen houden daar serieuze debatten over in praatprogramma’s op de buis. Zelf interesseert die dooie, donkere fret op z’n hoofd me niet. Ik ben ’t met iedereen eens dat Gordon met z’n hanenkam er stijlvoller uitziet.
Erger voor Philadelphia is dat zij langer moeten wachten op het debuut van hun grote, sterke man. Een avondje bowlen, iets wat Bynum blijkbaar graag doet, is de oorzaak van de terugslag. Zijn knie speelde weer op. Domme pech of onverantwoordelijk gedrag? Ik bedoel: bowlen is geen bungee jumpen, skydiven of bergbeklimmen. Dat zijn absolute dont’s voor dit soort atleten. Vaak is dat ook contractueel vastgelegd.
——
Het meest zorgwekkend van het hele verhaal is toch wel dat een stoere jonge NBA-ster bowlen op zijn lijstje hobby’s heeft staan. Dat is toch te knullig voor woorden? Een reus van een basketballer die op z’n vrije dag het liefst strikes gooit op de plaatselijke bowlingbaan. Daar gaat het ontzag van je tegenstanders.
In zijn Lakers periode was Bynum ook al eens uitgeschakeld met een knieblessure. Toen werd hij gespot op de Playboy Mansion, feestend met een Playmate op zijn schouders. Kijk, dat is een verhaal waar je mee aan kunt komen bij je vrienden. “Sorry, die blessure duurt wat langer, maar kijk wie ik op m’n nek heb gehad.”
Zonder dollen is de moraal van het verhaal natuurlijk dat Bynum revalidatie vooral ziet als vrije tijd. Hij maakt niet de indruk dat hij er alles aan doet om zo snel mogelijk weer inzetbaar te zijn voor de Sixers. Het is te hopen voor Philidelphia dat Bynum nu eindelijk eens volwassen wordt.
——
Ennuh, iemand nog een hersenschudding opgelopen in de NFL? Of hebben we quarteback-bijltjesdag al gehad deze jaargang?
Liefs Ingmar
——
Geen hersenschuddingen, maar wel een armbreuk, vers van de pers. De Patriots moeten het tot het einde van het jaar zonder Gronkowski doen. Gronk scoorde gisteren nog twee touchdowns, maar verdween na het gewonnen duel met de Colts meteen richting het röntgenapparaat. Diagnose: gebroken onderarm.
Ciao! Eef
Dallas Mavericks wijnbarometer: Kom maar naar beneden en haal de fles maar uit het schap voor…nog steeds Ingmar. Mavs staan 7de in Western Conference.
Reacties