Ik was vijftien jaar. De bal vloog hoog, ik had zelfs even het idee dat het ding pas op mijn hoofd zou belanden na een baan om de aarde. De klap was keihard. Uiteindelijk bleek het niet het leer te zijn waardoor ik bewusteloos op de grond terecht kwam, maar het hoofd van mijn tegenstander. De botsing was enorm. Gek genoeg zag ik Bert en Ernie voorbij komen toen ik knock-out ging. Dat blijft nog het meest onverklaarbare. Bert en motherfucking Ernie! Je hoopt toch op z’n minst op een enorm lekker playboymodel in een verzachtend visioen. Toen ik bij kennis kwam lag ik op een tafel en zette de dokter vijf hechtingen in mijn wenkbrauw. De verdovingsprik zorgde voor een blijvend trauma. Na een paar weken verplichte rust besloot ik niet zo veel meer te koppen. Dat gaat mij tot op de dag van vandaag goed af. Dan maar een mietje.
Het staat buiten kijf dat de gezondheid van de spelers in de NFL beschermd moet worden, maar dat lijkt een eeuwigdurende strijd. Christopher Nowinski schreef het boek Head Games en bracht daarmee de discussie rond hoofdblessures en hersenschuddingen in de NFL in een stroomversnelling. Nowinski, zelf voormalig superster in World Wrestling Entertainment, liet zien hoe ernstig de hersenschade bij diverse sporters kan zijn. Niet alleen in de NFL, maar ook in andere contactsporten. Zelfs bij voetbal door bijvoorbeeld veelvuldig koppen.
Andre Waters, een voormalig defensive back in de NFL, pleegde op 44-jarige leeftijd zelfmoord. Tijdens zijn actieve carrière liep Waters vele hersenschuddingen op, door simpelweg zijn taken met passie uit te voeren. De miljoenen aan het einde van de maand zullen ook niet als rem hebben gewerkt. Onderzoek van zijn brein na de dood toonde aan dat Waters vermoedelijk in de beginfase van Alzheimer zat. De hersens leken op die van een 85-jarige man. Hoe dat kwam, laat zich raden. Waters is niet de enige. Anderen kregen last van depressies of gedragsstoornissen. Bij familie en vrienden riep dit vaak onbeantwoorde vragen op. Tot Head Games verscheen.
Het is belangrijk dat aangetoond wordt hoe schadelijk bepaalde facetten van een sport kan zijn voor de mens, maar vooral dat we ons daar ook van bewust zijn. Een elleboog in het voetbal, is niet alleen een gemene overtreding waardoor iemand een paar dagen met een blauw oog loopt. Veelvuldig op die manier geraakt worden als speler, kan later in het leven misschien wel fatale gevolgen hebben. Daarom moet er keihard tegen worden opgetreden. Net als gevaarlijk inkomen in de NFL. Een vergelijking met vroeger gaat niet meer op, simpelweg omdat we nu veel meer kennis hebben over de medische gevolgen.
Kinderen in Amerika spelen American football zoals ze op televisie zien, maar overal ter wereld worden sporten zoals die op professioneel niveau worden beoefend, nagespeeld door de jeugd. Head Games toont aan dat we een grotere verantwoordelijk hebben dan alleen maar juichen voor een overwinning. Namelijk respect voor het leven.
Deze column was eerder te lezen in Sport Amerika Magazine
Foto: Getty Images
Reacties