Column: David Wright is eenzaam

Door

Washington Nationals v New York Mets
NEW YORK – David Wright heeft vrienden nodig. Een collega van me deed een paar jaar verslag van de New York Mets – mijn cluppie, totdat ik het bijna een jaar geleden met ze uitmaakte in deze column. Die heeft leuke verhalen. Maar zijn interessantste observatie is dat derde honkman Wright, begenadigd knuppelaar en enige ster, binnen het team geen vrienden heeft.

Dat was ooit anders. Met José Reyes kon hij het goed vinden. Met sommige anderen ook. Maar de überhaupt introverte Wright zag in de afgelopen jaren zo veel medespelers komen en gaan, terwijl de Mets hun begroting almaar inkrompen en naarstig op zoek gingen naar een winnende combinatie, dat hij de moeite niet meer doet. Here today, gone tomorrow. Dat zijn de Mets.

En dat is ook een beetje de reden dat ik mijn supporterschap in de wacht had gezet. De directe aanleiding was het verhandelen van R.A. Dickey, de knuckleballer die mijn hart deed dansen als zijn dartelende worpen. De goede spelers gingen en matige spelers kwamen. En toen gingen de matige spelers en kwamen de slechte.

Zo is het begrijpelijk dat Wright het zijn tijd niet waard vond om elke keer de nieuwste vrachtlading wrakhout te leren kennen. Maar nu de Wilpon‐familie, tot mijn ongenoegen nog steeds eigenaars van de club, de financiën weer een beetje op orde hebben – ze waren ofwel de dupe van Bernie Madoff of heulden welwetend mee, da’s niet duidelijk – kan er weer wat geld uitgegeven worden.

Maar de Mets zijn nog steeds de Mets. En dat houdt in dat wie er ook de baas is, het geld altijd weer naar oude, verlepte sterren gaat. Curtis Granderson komt over van de Yankees voor vier jaar en 60 miljoen dollar. Als het seizoen begint is hij 33 en hij speelde vanwege een blessure maar 61 wedstrijden in 2013. Daarin sloeg hij zeven homeruns. In 2011 en 2012 sloeg hij er natuurlijk in totaal 84. Maar in het enorme stadion van de Mets blijft het een flinke gok.

En de andere grote komst? Bartolo Colón. 40. Twee jaar voor 20 miljoen dollar.

Misschien ben ik inmiddels cynisch geworden van al die jaren van irrelevantie. Ik wil weer zo graag geloven in de Miracle Mets. Maar het is lang geleden dat we nog iets miraculeus gezien hebben.

Ik vermoed dat David Wright voorlopig eenzaam blijft.

Deze column was eerder te lezen in Sport Amerika Magazine.

Foto: Getty Images

Ook leuk om te lezen